Ahde vefa
Ahit; söz vermek, sözüne sadık olmak ve hayatın sorumluluğunu bilmektir.
Ahde vefa, bir anlamda da insanın yaratanına olan sorumluluğunu yerine getirmesidir.
Eğer insan, doğruya ulaşmışsa, en değerli varlık olduğunun da bilincinde demektir.
O halde en saygı değer varlığın da insan olduğunu bilir.
Dolayısıyla önce Rabbine olması gereken saygıyı takınır, sonra kendine olan saygıyı.
Bilinçli,iman sahibi bir insan, bütün mahlûkata olan sorumluluğunun da bilincindedir.
Yani onlara karşı da vefa borcunu yerine getirir.
Eğer yanlışa yönelirse, önce Rabbine sırtını döner,
O’na karşı sorumluluğunu yerine getirmez.
Rabbine, Kal-u Bela’da verdiği ahdi unutur.
Rabbini unutan, kendini de unutur.
Bütün mahlûkatı da unutur.
Hem kendi nefsine hem de tüm mahlûkata karşı zalimleşir.
Bu durum insanı,değerli iken değersiz bir konuma oturtur.
|