|
|
Alıntı:
|
“Osmanlı âile hayatındaki güzellik, nezâhet, ve samimiyet zannetmiyorum ki başka bir yerde olsun. Osmanlı'daki İslâmî hayat, huzurlu bir hayatın zirve noktasıydı. Birbirine sevgi-saygı, bayramlarda-kandillerde küçüklerin büyükleri ziyareti, büyüklerin küçükleri okşamaları-iltifatları şiir gibi bir hayat yaşatıyordu insanlara. ‘Osmanlı hayatı neydi?’ diye sorarsanız; güzelliklerle dolu, edebiyatla bezenmiş bir şiirdi diyebilirim. Bu hayat ne Avrupa'da ne Amerika'da vardır. Hatta dindaşlarımız arasından böylesi güzellikleri yakalamış başka bir millete rastlamıyoruz.”
|
Osmanlı'nın Destanlarıyla hep gurur duymuşuzdur.
Tabiyki Osmanlı'yı büyük yapan sadece savaşlarda ki başarısı değildir.
İmparatorluğun ticaret anlayışı, ülkede ki çalışanların karma milletlerden oluşu ve en önemlisi Türk aile yapsının temelini oluşturmasıdır.
Yavaş yavaş çağdaşlık diyerek geleneklerimizden bizi mahrum etmek isteyenler var.
Bayramlarda nezaketen el öpen çocukların yerini, para uğruna el öpen çocuklar aldı.
Akrabaların birbirini ziyaret etme geleneği ne yazık ki unutuluyor.
Bırakın akrabayı, en yakını yani Babasını ziyaret etmek istemeyen aileler var.
Osmanlı'da Kültür, Medeniyet aşkı İslam ile birleşince ortaya doyumsuz bir yapı çıkıyor.
O günlerin özlemini çekiyoruz... |