Dağlara tepelere "ne mutlu Türk'üm diyene" yazmaya gerek yok. Herkes ırksal kimliğiyle bizzat kendi övünsün. Bunu başkalarına baskı unsuru olarak kullanmamak gerek. Atatürk'ten sonra Türklükte övünmekte farklı fantaziler peydah oldu başımıza. Türkiye gibi bir ülkede bu fantaziler olumlu sonuç vermiyor görüldüğü gibi. Eğri oturup doğru konuşmak lazım. Atatürk milliyetçiliği bu değil. Eğer bu ise bunun adı ırkçılıktır. Irkçılığın da ne dinde yeri vardır, ne de çağdaş dünyada... Duygusal olmaktan ziyade mantıklı olmak lazım. Dinimizle övünelim, ırkımızla değil. Peygamberimizin izinden gidiyoruz çok şükür.
