[Fasl-ı Gül]

"İnandığımız, uğruna pek çok şeyi göze almadığımız 'dava'lar.

Birlikte yürünecek bir yol.

Bizimle aynı duyguları, fikirleri paylaşan arkadaşlar.

Ancak onlarla var olabileceğimizi, hayatımızın bir mana kazanabileceğini düşünürüz. Ya Tahammül ya şefer, yakın geçmişimizde böyle düşünen insanların, nesillerin, nasıl biraraya geldiklerini, sonra nasıl dağıldıklarını, şahsiyetlerinden ve bulunmaları gereken yerlerden nasıl uzaklara sürüklendiklerini ele alıyor.

Bu insanların açmazlarını, acılarını dile getiriyor." diye tanıtılıyor arka kapakta kitap..

Yılların eskitemediği bir kitap.. Tıpkı sözlerin insanları eskitemediği gibi..

Okumayan bilmez, okuyan ise mutlaka kendinden bir parça bulur bu kitapta.. Eğer "derd" insanı ise, gözlerinden bir damla bile düşebilir sayfalar arasına..
"Hedef", "dava", "nizam" için çıkılan yollarda ayağa takılan taşlar.. Genç bir yüreğin "dava" için atışı.. Ve daha niceleri... Bu kitabın satırları arasında.. Anlayanlara.. Hikayede hakikat..

Kitabın sonundan birkaç satır:

""İçinde olması gereken bir şeyin kaybından hangi mağaraların ücrasına saklandığımı,oradan hiç çıkmamak üzere kendime davalar aradığımı anlıyorum. Herşeyi tamamlayacak olan o şey. Ancak onunla varolabilirim.
Irmak bir başlangıç.
Bir düş.
Ama bir yl ve yoldaş. Ne tabiat parçası, ne çiflik hayali. Ne kaçıp gitmek, ne ekip biçmek. Sefer de içimde, tahammül de.""

yolda olanlara tavsiye olunur...