[email protected]
Ağlama günü değil, fikirlerini ilerletme günü Oysa ki fiziğine yüklediğimiz o kutsallığı fikirlerine yükleyip onları geliştirebilseydik bu gün onun işaret ettiği muasır medeniyet seviyesini çoktan yakalamış olurduk.
Küçük oğlum ilkokul 1. sınıfa giderken sordu:
“ Atatürk mü daha büyük, Peygamberimiz Muhammed mi?”
Şaşırmadık.
Çünkü okullardaki eğitim sistemini iyi biliyorduk. Onun anlayabileceği ölçüde anlattık.
Sonra geçen yıl Can Dündar’ın “Mustafa” filmine gittik.
Sinemada kulağıma eğildi:
“Atatürk sigara içmez, içki içmez. Bu film yanlış”.
Çıkışta bu iki detayın dışında onda en çok iz bırakan ve üzen yalnız bir insan olmasıydı.
Bende okul yıllarımın sonuna doğru sigara ve içki tutkunu olduğunu öğrenince çok şaşırmıştım.
Çünkü onun, bizim, bizden önceki neslin kafasına klişeleşmiş bir Atatürk kimliği yerleştirildi.
O kimlikte kutsallık var.
O çok büyük…O insan üstü… Asla yanlış yapmaz…Tartışılmaz… Her şeyimizi ona borçluyuz…
Milli bayramlarda onun destanıyla coştuk,10 Kasım’larda ona yakılan şiirlerle ağladık.
Oysa ki fiziğine yüklediğimiz o kutsallığı fikirlerine yükleyip onları geliştirebilseydik bu gün onun işaret ettiği muasır medeniyet seviyesini çoktan yakalamış olurduk.
Baksanıza Cumhuriyet kurulalı 86 yıl oldu hala demokrasiyi tam oturtamadık.
Bugün yine bir 10 Kasım.
Aramızdan ayrılışının 71. yılı.
Matem havasında anmayalım. Artık rozet Atatürkçülüğünü bırakalım.
Bugün onu Büyük Türkiye kurma düşüncesine katkıda bulunarak analım.
Sanırım en iyi örneği de bugün Meclis’de görüşülecek olan Demokratik Açılım Projesi’ne dışarıdan sivil insiyatifin desteğiyle siyasileri yüreklendirerek katkı sağlamak olacaktır.