[Terennüm]

----------------------------------------------------------------------------

hani bir fıkra vardır ya bir yarım hoca minbere kurulmuş anlatmaya başlamış;

Hz. Davut'un çocuğu yokmuş. bir gün açmış ellerini rabbine dua etmiş. ''Allah'ım eğer bir çocuğum olursa senin için kurban edeceğim'' diye.. duası kabul olmuş bir kızı olmuş kızına Ayşe adını vermiş. yıllar geçmiş Davut nebi duasını hatırlamış. Kızını da alıp bir dere kenarına götürmüş. Kızın boynuna bir ip geçirmiş tam onu asacakken yerden Azrail bir deveyle beraber çıkmış.

Cemaatten biri daha fazla dayanamamış; 'bu anlattığının neresini düzelteyim; Davut değil İbrahim, kız çocuğu değil erkek çocuğu, Ayşe değil İsmail, dere kenarı değil dağbaşı, ip değil bıçak, Azrail değil Cebrail, deve değil koç be adam!

yani kardeşim bu yazdıklarının neresini düzeltelim?