necati doğru'nun vatan gazetesi'ndeki 20 kasım 2006 tarihli yazısı: - AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

**rikopasa** · 04-24-2009, 11:51

"deniz gezmiş para ve kadın için mi asılmayı göze aldı?

durup dururken, ortada yazacak dünyadan ve türkiye’den bu kadar olay varken bu soru da nereden çıktı. kişisel çıkar peşinde koşmamış; paraya, kadına, şaraba hiç esir olmamış, “ne kadar yalansız yaşarsak o kadar iyidir” diye haykıran bir idealin peşinden koştuğu için 25 yaşında asılmış bir genç üniversiteliyi ve onunla birlikte darağacına çekilen biri aynı yaşta, diğeri iki yaş küçük 2 arkadaşını sorgulayıp karalamak, 34 yıl sonra niçin gündeme geldi.

meclis başkanı getirdi.

durup dururken.

hiç neden yokken.

sanki meclis başkanı değil; deniz gezmiş’i, yusuf aslan’ı, hüseyin inan’ı yeniden diriltip yeniden asmaya doymayan bir hınçla, öfkeyle, kin ve intikamla dönen bir değirmen!

sayın arınç, 17. milli eğitim şûrası’nın ardından başkent öğretmenevi’ndeki akşam yemeğinde şûra üyeleriyle bir araya gelip, “

deniz gezmiş ve arkadaşlarını değerlendirme konuşması” yapmış.

demiş ki:

“deniz gezmiş ve arkadaşlarının hayatını incelediğimizde çoğu 68’linin ideolojik kavga, lider olma hevesi, para ve kadınla elde edildiklerini görüyoruz.”

ben de 68’liyim.

deniz’i tanıdım.

öğrenci eylemlerinde de beraber oldum. devrimin olacağına inanmıştı. en hızlısıydı hepimizin, en önde giderdi. para için, kadın için, şarap için, menfaat için, önder olma egoizmine yenik düştüğü için değil, “devrim denen uzun koşunun en güzel 100 metresini koşmaya” soyunmuş olduğu için eylem yapardı.

hayalci bir gençti.

hepimiz öyleydik.

devrimi hayal ederdik.

meclis başkanı arınç, asılmaları üzerinden 34 yıl geçmiş; “deniz gezmiş ve arkadaşlarını para için, kadın için, ikbal ve menfaat için çete oluşturan” adi suçlular düzeyine indirerek kime yaranmak, kime yaslanmak, neye oynamak istiyor?

o meclis başkanı!

yaşayanların önünde...

ölenlerin de arkasında...

tarafsız olmak zorunda...

meclis’in arşivine girse, gizli oturum tutanaklarını incelese, deniz gezmişlerin idamının tartışıldığı günlerde meclis’teki adalet partisi (ap) milletvekillerinin; “üçe üç.... üçe üç...” diye haykırdıklarını görecektir. o yıllar mecliste en çok milletvekiline sahip ap, asılarak idam edilen “adnan menderes, hasan polatkan, fatin rüştü zorlu” üçlüsüne karşılık; “deniz-yusuf-hüseyin” üçlüsünün darağacına gönderilmesini istemişti.

deniz’i kadın, para, şarap, liderlik almak için yola çıkmış adi suçlu saymak yerine menderes’le eşitlemişlerdi. ayrıca o yılların cumhurbaşkanı başdanışmanı fuat bayramoğlu, haklarında idam kararı verilmiş deniz’i ve arkadaşlarını hapishanede ziyarete gelmiş, “nedamet getirip, özür dilerlerse idamlarının cumhurbaşkanınca durdurulacağını” söylemişti. fakat denizler; “özür dilemeyi ideallerinden dönmek” diye kabul edip, “dönek olmak yerine ölmeyi” seçmişti.

dönenler...

dönmeyenlere kızar.

hem de çok kızar.

sayın arınç, ilk lideri erbakan’ın partisinden milletvekili seçilip o partinin ideal ve hedeflerine uymayan başka bir parti olan akp’yi kurarken; “biz dönmedik, değiştik” dese de gerçekler, olanlar, bitenler, tavırlar, tafralar “muhteşem bir dönüş” olduğunu gösteriyor.

denizler dönmedi.

idealleri için öldü.

bunu en iyi anlayanlardan biri de arınç’ın bir zamanlar büyük sempati duyduğu filistin’deki hizbullah oldu. hizbullah’ın lideri; deniz gezmiş için “o ve arkadaşları filistin’e gelip bizim davamız için de savaşacak kadar yiğitti. gönüllerimizde yaşıyorlar” demişti. oysa arınç’a göre denizler filistin’e de kadın, kız, para, şarapla satın alınarak gitmişti.

dönenler...

dönmeyenlere karşı...

acayip acımasız oluyor."

04-24-2009, 11:51	#1
Kullanıcı Adı rikopasa	necati doğru'nun vatan gazetesi'ndeki 20 kasım 2006 tarihli yazısı: "deniz gezmiş para ve kadın için mi asılmayı göze aldı? durup dururken, ortada yazacak dünyadan ve türkiye’den bu kadar olay varken bu soru da nereden çıktı. kişisel çıkar peşinde koşmamış; paraya, kadına, şaraba hiç esir olmamış, “ne kadar yalansız yaşarsak o kadar iyidir” diye haykıran bir idealin peşinden koştuğu için 25 yaşında asılmış bir genç üniversiteliyi ve onunla birlikte darağacına çekilen biri aynı yaşta, diğeri iki yaş küçük 2 arkadaşını sorgulayıp karalamak, 34 yıl sonra niçin gündeme geldi. meclis başkanı getirdi. durup dururken. hiç neden yokken. sanki meclis başkanı değil; deniz gezmiş’i, yusuf aslan’ı, hüseyin inan’ı yeniden diriltip yeniden asmaya doymayan bir hınçla, öfkeyle, kin ve intikamla dönen bir değirmen! sayın arınç, 17. milli eğitim şûrası’nın ardından başkent öğretmenevi’ndeki akşam yemeğinde şûra üyeleriyle bir araya gelip, “ deniz gezmiş ve arkadaşlarını değerlendirme konuşması” yapmış. demiş ki: “deniz gezmiş ve arkadaşlarının hayatını incelediğimizde çoğu 68’linin ideolojik kavga, lider olma hevesi, para ve kadınla elde edildiklerini görüyoruz.” ben de 68’liyim. deniz’i tanıdım. öğrenci eylemlerinde de beraber oldum. devrimin olacağına inanmıştı. en hızlısıydı hepimizin, en önde giderdi. para için, kadın için, şarap için, menfaat için, önder olma egoizmine yenik düştüğü için değil, “devrim denen uzun koşunun en güzel 100 metresini koşmaya” soyunmuş olduğu için eylem yapardı. hayalci bir gençti. hepimiz öyleydik. devrimi hayal ederdik. meclis başkanı arınç, asılmaları üzerinden 34 yıl geçmiş; “deniz gezmiş ve arkadaşlarını para için, kadın için, ikbal ve menfaat için çete oluşturan” adi suçlular düzeyine indirerek kime yaranmak, kime yaslanmak, neye oynamak istiyor? o meclis başkanı! yaşayanların önünde... ölenlerin de arkasında... tarafsız olmak zorunda... meclis’in arşivine girse, gizli oturum tutanaklarını incelese, deniz gezmişlerin idamının tartışıldığı günlerde meclis’teki adalet partisi (ap) milletvekillerinin; “üçe üç.... üçe üç...” diye haykırdıklarını görecektir. o yıllar mecliste en çok milletvekiline sahip ap, asılarak idam edilen “adnan menderes, hasan polatkan, fatin rüştü zorlu” üçlüsüne karşılık; “deniz-yusuf-hüseyin” üçlüsünün darağacına gönderilmesini istemişti. deniz’i kadın, para, şarap, liderlik almak için yola çıkmış adi suçlu saymak yerine menderes’le eşitlemişlerdi. ayrıca o yılların cumhurbaşkanı başdanışmanı fuat bayramoğlu, haklarında idam kararı verilmiş deniz’i ve arkadaşlarını hapishanede ziyarete gelmiş, “nedamet getirip, özür dilerlerse idamlarının cumhurbaşkanınca durdurulacağını” söylemişti. fakat denizler; “özür dilemeyi ideallerinden dönmek” diye kabul edip, “dönek olmak yerine ölmeyi” seçmişti. dönenler... dönmeyenlere kızar. hem de çok kızar. sayın arınç, ilk lideri erbakan’ın partisinden milletvekili seçilip o partinin ideal ve hedeflerine uymayan başka bir parti olan akp’yi kurarken; “biz dönmedik, değiştik” dese de gerçekler, olanlar, bitenler, tavırlar, tafralar “muhteşem bir dönüş” olduğunu gösteriyor. denizler dönmedi. idealleri için öldü. bunu en iyi anlayanlardan biri de arınç’ın bir zamanlar büyük sempati duyduğu filistin’deki hizbullah oldu. hizbullah’ın lideri; deniz gezmiş için “o ve arkadaşları filistin’e gelip bizim davamız için de savaşacak kadar yiğitti. gönüllerimizde yaşıyorlar” demişti. oysa arınç’a göre denizler filistin’e de kadın, kız, para, şarapla satın alınarak gitmişti. dönenler... dönmeyenlere karşı... acayip acımasız oluyor."

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)