![]() |
#1 |
![]() (Yani, anla ki; sen beni sevmiyordun!..)
....... Sen, kendin için, hoşuna giden bir oyuncağı seviyordun ve onu ele geçirmeye çalışıyordun, başkalarından evvel... Sen, kendini seviyordun, beni değil!.. ![]() ![]() ![]() Şimdi, başka birine daha “onu sevdiğini” zannettirmeye çalışıyorsun, değil mi; ...hatta kendin bile “öyle olduğunu” sanarak!.. ..... Kandırma insanları... Kandırma, kendini de; çünkü sen, sevmeyi bilmiyorsun!.. ..... “Seviyorum” zannedişlerini de sıvama “sevgi” diye gökyüzüne; çünkü bulutlar kapatıyor semayı!.. (Gene duymak ister miydin gerçeği?..) ![]() ![]() ![]() Sevginin kökü olur... Çeksen, çıkaramazsın... Kessen, ayıramazsın... Kırsan, koparamazsın!.. ..... Sevginin kökü olur; Yine biter, yine çıkar, yine sürer yerinden!.. ![]() ![]() ![]() Çünkü sevgi; Bir dağ keçisinin iştahla yediği sürgünde değildir!.. Çamurun içindedir çoğu zaman; Toprağın, karanlığın içindeki köktedir sevgi!.. ![]() ![]() ![]() Bir keçinin iştahla saldırdığı, göğe bakan sürgünde değil; çamurla, toprakla ve karanlıkla savaşan köktedir sevgi!.. Köktedir sevgi!.. Mavi derinliğe “yalvarışlar” gibi uzanan canlı dallar ve yapraklar değildir sevgi; Sevgi; belki ışığı hiç görmemiş ve görmeyecek olan karanlıkların içindeki köktedir... Ve sevgi; sevdiğini “zannetmemek”tedir!.. M. ERKUL
![]() |
|
![]() |
![]() |
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
![]() |
#2 |
![]() eyvallah muhterem gerçekten çok güzeldi.
|
|
![]() |
![]() |
![]() |
#3 |
![]() Sevginin kökü olur...
Çeksen, çıkaramazsın... Kessen, ayıramazsın... Kırsan, koparamazsın!.. ..... Sevginin kökü olur; Yine biter, yine çıkar, yine sürer yerinden!.. çok manidar yeter ki sevgi olsun! |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#4 |
![]() Bana da çok can acıtıcı gelmiştir.
Haklılığıma referans olur hep. Hep haklı çıkarır beni hep.. |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#5 |
![]() Çok güzeldi dilemma.. Eyvallah..
Arapça'da sevgi "hubb" köküyle ifade edilir.. "Hubb"ki bir manası da "tohum"dur.. Çok manidardır değil mi.. İki kelimede aynı kökten.. "sevgi ve tohum".. O sevgi ki gönül bahçesine bir defa ekildi mi filizlenir, dallanır, çiçeklenir.. Dışarıdan çiçekleri görünen bir sevginin, içte de kökleri olur işte.. Kalbin derinlerine nufüz eden.. Gönlü sarıp sarmalayan.. Tohumdur sevgi.. Derinlere ekilen, orada büyüyen.. Dalları kesilse de kökleri hep olan.. Çiçekleri düşse de kökleri sağlam kalan.. Onun içindir ya "sevgi bitmez".. Dilde değil gönülde yeşeren "sevgi" bitmez... |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#6 |
![]() Gerçekten güzel bir bilgilendirme idi.
Sevgi ve tohum.. Eyvallah |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#7 |
![]() Çok manidar bir yazı..
Teşekkürler paylaşım için... |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#8 |
![]() Çünkü sevgi;
Bir dağ keçisinin iştahla yediği sürgünde değildir!.. Çamurun içindedir çoğu zaman; Toprağın, karanlığın içindeki köktedir sevgi!.. gerçekten harikaydı dilemmacım emeğine sağlık + diriliş sana da teşekkürler çok güzel bir örnekti + |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#9 |
![]() Güncellensin istedim..
|
|
![]() |
![]() |
![]() |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|