AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

[EZEL]

Sayın Çekirge!
Sizi dikkatle okuyan kişilerden biriyim.
Berlin‘den yazdığınız “Yüzleşebilir miyiz?” başlıklı makalenizi, ben de 9 Ekimde, Düsseldorf şehrinde hüzünle elime aldım. Yanlış anlamadıysam gördüm ki, siz de, Almanlar gibi, tarihimizle yüzleşmemizi istiyorsunuz. “Almanlar, 6 milyon Yahudi’yi gaz odalarında zehirleyip öldürdüklerini kabul ederek tarihleriyle yüzleşmişler ve eski utançlarından kurtulmuşlar” diyorsunuz. Sonra sözü bize getirerek ve arkadaşınız Fatih Akın’ın görüşlerini dikkate alarak: “Acaba biz de tarihimizle yüzleşebilir miyiz?” diye soruyorsunuz.
1915 yılında, Ermenilerin, doğu ve orta Anadolu’dan alınarak Suriye topraklarına sürülmesi konusunda, halkımızın, bir kısım aydınlarımızın ve siyasîlerimizin bir büyük karanlık içinde oldukları yüzde yüz doğru. Bu konuyu bilmiyorlar, çünkü okumuyorlar.
Hatırlayacaksınız: 2000 yılının ilk haftasında, New York’ta, Birleşmiş Milletlere mensup 105 devlet başkanı bir araya gelmişlerdi. O toplantıda, Ermenistan devlet başkanı Koçaryan söz alarak, bizim 1915 yılında, bir milyondan fazla Ermeni’yi öldürdüğümüzü iddia etmişti. Koçaryan, tam bir saat durup dinlenmeden yalanlarını sıralamış, bütün devlet başkanlarına çok tesirli olmuştu. Koçaryan’dan sonra, oturum başkanı, bizim Cumhurbaşkanımız Ahmet Necdet Sezer‘i kürsüye davet etmişti. Sezer, Koçaryan’ın bir saatlik suçlamalarına sadece 5-6 kelimeyle cevap verip yerine dönmüştü. “Bu mes’eleyi tarihçilere bırakmak lâzım!” diyerek susmuştu. Ahmet Necdet Sezer, Ermeni mes’elesi hakkında hiçbir şey okumadığı, bilmediği için konuşamamış, dolayısıyle milletimiz ve devletimiz aleyhinde meydana getirilen havanın pekişmesine sebep olmuştu.
Sayın Çekirge!
Önce, özellikle belirtmek istiyorum: Benim, Ermenilere karşı- geçmişte cereyan eden kanlı ihanetlere rağmen, düşmanlığım yok. Sivas’ta bütün ilkokul yıllarımı, bir Ermeni arkadaşımla aynı sırada oturarak geçirdim (Vahan Seyran) Vahan’la bizim evimizde en az kırk defa aynı sofraya oturduk. Ayrıca Sivas türkülerini ve halaylarını bana daha çok Ermeni sanatçılar sevdirdiler.
Ben, kendi imkânlarımla bu Ermeni mes’elesini okuyarak öğrenmeye çalıştım. Gördüm ki Türk-Ermeni münasebetlerinde ve 1915 tehcir kararında, bizim değil yüzde bir, milyonda bir bile vebalimiz yoktur. Ermeniler, her zora düştüğümüzde Rusya’nın, İngiltere’nin, Fransa’nın oyununa gelerek, bizi arkadan vurmaya çalışmışlardır.
Sayın Çekirge! İmparatorluk devrimizde, bizim sadrazamlık koltuğu 288 defa doldu boşaldı. Bu 288 sadrazamdan sadece 88’i Türk’tür. 200 sadrazamımız ise Türk değildir. Bizim, Ermeni asıllı iki sadrazamımız oldu. Biri Maraş, ötekisi Malatya Ermenilerindendi. Meşrutiyetle birlikte: Ermenilere 29 sivil paşalık, 12 bakanlık, 30 milletvekilliği, 7 büyükelçilik, 11 konsolosluk, 11 üniversite öğretim üyeliği verdik. Ama hep bitmez tükenmez Ermeni isyanlarıyla karşılaştık. Bu Ermeni isyanlarını, Başbakanlık Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü, tam dört büyük cilt halinde yayınladı. (1.981 sayfa) Aynı dairenin 1.224 sayfa ile OSMANLI BELGELERİNDE ERMENİLERİN SEVK VE İSKÂNI isimli çok önemli bir eseri daha var. Tamamen resmî belgelere dayanan bu eserlerden ve Karabekir Paşanın müthiş tesbitlerinden yarın bahsedeceğim.

Yavuz Bülent BÂKİLER

http://www.turkiyegazetesi.com/makaledetay.aspx?id=465054

[EZEL]

Fatih Çekirge ile Ermeni meselemiz -ll-


Sayın Çekirge!
Bizim, okumuş yazmış, yüksek tahsil diploması almış vatandaşlarımızın çok büyük bir kısmı, sanıyorlar ki Türkiyeli Ermeniler, işlerinde güçlerinde çalışırlarken, çok mâsumane bir hayat sürerlerken, Türk asıllı askerler ve siviller, bir milyondan fazla mâsum Ermeni’yi sebepsiz yere katletmişlerdir.
Bizim bazı aydınlarımızın böyle düşünmeleri, kulaklarını sadece Ermeni kaynaklarına uzatmalarındandır. Gözlerini tarihî belgelerimiz, ciddi eserlerimiz karşısında yummalarındandır. Biliyor musunuz biz, dünyada, en az okuyan milletlerin başında bulunuyoruz. Bizim altımızda, Orta Doğu İslâm ülkeleri, onların altında Afrika toplulukları ile Avustralya’nın kahverengi derili Aborjinleri uyuklamaktadırlar.
Ben burada size, Başbakanlık Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü tarafından dört cilt hâlinde çıkarılan ERMENİ İSYANLARI isimli çok önemli bir eserden bahsetmek istiyorum. Tamamen resmî belgelere dayanarak hazırlanan ERMENİ İSYANLARI‘nın birinci cildi 456 sayfadır ve 1878-1895 yılları arasındaki Ermeni ayaklanmalarını ortaya koymaktadır. İkinci cilt 502 sayfadır ve 1895-1896 yıllarının Ermeni isyanlarını anlatmaktadır. Üçüncü cilt 520 sayfadır ve 1896-1909 yılları arasındaki Ermeni isyanlarıyla doludur. Dördüncü ciltte ise, 1909-1916 yıllarındaki Ermeni ayaklanmaları ve çok kanlı vahşetleri 505 sayfada sıralanmaktadır. Görüldüğü gibi Osmanlı Arşivleri Daire Başkanlığımız, tamamen resmî belgelere dayanarak, Ermeni isyanlarını 1.983 sayfalık dev bir eserle ortaya koymuştur. Ayrıca, yine aynı dairenin OSMANLI BELGELERİNDE ERMENİLERİN SEVK VE İSKÂNI isimli 1.224 sayfalık bir mükemmel, bir muhteşem eseri daha var ki, bana göre her Türk’ün mutlaka görmesi, okuması, üzerinde düşünmesi gereken bir çalışmadır.
Sayın Fatih Çekirge!
Dünyanın en ebleh bir devleti bile 1915 yılında, dokuz cephede çarpışırken, bir de içindeki vatandaşlarıyla boğuşmak aptallığına girişmez.
Ben, Atatürk üzerine yazılan kitaplardan sadece seksen yedi tanesini okuyabildim. Atatürk, Millî Mücadele tarihimizin kayıtsız-şartsız lideridir. Atatürk olmasaydı, Türkiye 780.000 km2 olmazdı. Ama Kâzım Karabekir Paşa olmasaydı, Mustafa Kemal de Atatürk olamazdı. Kâzım Karabekir Paşanın İSTİKLÂL HARBİMİZ isimli çok önemli bir kitabı var. 1.171 sayfa. İSTİKLÂL HARBİMİZ‘de anlatılanlar, BÜYÜK NUTUK‘ta yazılanlardan farklı olduğu için, o kitabı toplatıp külhanlarda yaktılar ve Karabekir Paşa’yı, 1938 yılına kadar, evinde göz hapsinde tuttular. Karabekir Paşa, İSTİKLÂL HARBİMİZ kitabının 897. sayfasında diyor ki: “30 Teşrini evvelde, Üçler Tepesindeki tarassut yerinden idare ettiğim bir taarruz ile, Ermeni ordusu, 3 saat içinde perişan oldu. Sıkı takiple, şark cephesindeki tabyaları işgâl ettik. 3.30’da ben, karargâhımı Kars’ta kurmuş bulunuyordum. Akşama kadar istasyonda, karargâhımda toplanan esirler şunlardı: 3 general, 6 miralay, 12 kaymakam (yarbay), 16 yüzbaşı, 59 mülazım, 16 sivil memur, 12 zabit vekili, 4 zabit namzedi. Esir askerlerin sayısı, 1.150 idi. Sayılan Ermeni ölüsü, 1.110 idi. İstifade olunacak; 337 top, tamire muhtaç: 339 top, külliyetli makineli tüfek, her türlü mermi ve mühimmat, harp alâtı, projektör vs. idi. Esirler arasında, Harbiye Nâzırı Araratof, Erkânı Harbiye-i umumiye Reisi Vekilof, Kars Kale grup kumandanı Primof, bir de sivil nâzır vardı.”
Sayın Çekirge! Karabekir Paşa, eğer o savaşta Ermeni ordusunu yenmeseydi şimdi Kars ve Van şehirlerimiz, Ermenistan toprağında bulunacaktı. 1915 Ermeni olaylarında, bizim milyonda bir bile suçumuz yoktur. Size yine yazacağım. Saygıyla!

http://www.turkiyegazetesi.com/makaledetay.aspx?id=465101