AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

[ishakyilmaz]

Osmanlıdan sonra Türkiye kısırdöngü çekişmeler,çatışmalar,v.s nedenlerden ötürü bir türlü Avrupa arenasında söz sahibi,itibar abidesi olamamıştı...Heleki geçmiş son dönemlere baktığınız zaman Türkiye Batılı ülkelerin nezdinde adetta yok sayılmıştır.Hatırlarsanız,O dönemki devlet büyüklerimiz avrupalı devlet başkanları ile ikili temaslarda,değim yerinde ise el pençe divan durmaktaydılar.Kısacası Yedi düvelle söz geçiren Türkiye beceriksiz yöneticiler tarafından,söz geçirilen bir ülke konumuna düşmüştü...Bu böyle gitmemeliydi,gitmeyecektiyde..Ve nitekim AK Parti hükümeti ile birlikte Türkiye Dünya arenasında Recep Tayyip Erdoğanla birlikte sözü geçen bir ülke kimliğine bürünmüş oldu.Batılı devletler artık Türkiye'nin eski Türkiye olmadığını açık bir şekilde gördüler.Karşılarında elpençe divan duracak Başbakanlarının olmadığınıda...İşte bütün bunlarla birlikte dış ilişkilerde ikinci baharımızı yaşıyoruz.Özelikle 'Davos' fetihi ile Dünya liderleri,son osmanlıyı büyük bir şaşkınlık ve aynı zamanda hayranlıkla izliyor,Recep Tayyip Erdoğan ismine kilitlenmişlerdi..Taraflı tarafsız herkes Başbakanımıza sevgi gösterisinde bulunuyordu.Her geçen gün Başbakan Erdoğan'ın isabetli dış politikaları ile saygınlığımız arttı,itibarımız ise kat kat büyüdü.Ve son olarak G-20 zirvesi için ABD'nin Pittsburgh kentinde bulunan Başbakanımız,Zirvede yaptığı konuşmalar ve ikili görüşmelerdeki öz güven ve sözünü dinletirmesi ile birkez daha milli gururumuzu okşamış oldu.

Medvedev, Erdoğan'ı hayranlıkla dinledi

[ishakyilmaz]

Fatih Altaylı'dan bu minvalde oldukça isabetli bir destek yazısı geldi.İşte o satırlar;

Fatih Altaylı Haberturk'deki köşesine bugün Başbakan Erdoğan'ın BM'deki tavrını taşıdı. "Başbakan’ın BM kürsüsündeki konuşması, ne yalan söyleyeyim “milli gururumu” okşadı." dedi.

İKTİDARLARIN BASKILARINI TAŞIMAKTAN DAHA ZORU..
BÖYLE dönemlerde yazarın “düşündüğünü” yazması çok zor. Hepimiz üzerimizde bir ağırlık hissediyoruz. Yanlış anlamayın, iktidarın, hükümetin baskısını değil. Şahsen, gazetemin elimden alınması dışında bir baskı görmüş olmasam da, kimse arayıp şunu yazma, bunu yazma demediyse de, elbette ki bugün her gazeteci üzerinde bir ağırlık hissediyor. O ağırlığı hissetmek için ille de bu ağırlıkla karşılaşmış olmak şart değil.
Ama biz yazanlar için bir başka ağır baskı daha var ki, onu taşımak, o baskıyı kaldırmak hükümetlerin, iktidarların, güç odaklarının baskılarını kaldırmaktan, taşımaktan daha zor.

YANDAŞ MI OLDUN DİYECEKLERDİ AMA..
Sözünü ettiğim baskı, “bazı okurların” baskısı. Bu baskı, biz gazeteciler için iktidarların şüyu baskılarından daha güçlü. Bunu ne zaman mı düşündüm? En somut haliyle önceki akşam. Başbakan Erdoğan’ın Birleşmiş Milletler’de yaptığı konuşmayı izlerken. İzledim, izlerken hissettiklerimi yazayım dedim. Ama “bazı” okurun söyleyeceklerini düşündüm. Korktum. “Yandaş mı oldun” diyeceklerdi, “Satıldın mı?” diyeceklerdi, “İktidara neden yalakalık yapıyorsun” diyeceklerdi. Oysa hep öznenin kim olduğuna bakmadan övgüyü de, yergiyi de sakınmayan bir adam olarak tanıyordum kendimi. Oysa Başbakan’ın BM kürsüsündeki konuşması, ne yalan söyleyeyim “milli gururumu” okşadı.

DÜNYA GÜCÜNÜN LİDERİ GİBİ
Türkiye’nin Başbakanı o kürsüde dünya liderlerini karşısına almış, hayret verici bir özgüvenle konuşuyordu. Konuşmanın içeriğinin tümüne katılıp katılmamak önemli değil. Bazı bölümlerinin fazla pro Arap olması hoşuma da gitmedi ama üslubu bir vatandaşı olarak keyif vericiydi.
Rahattı. Kendine fazlasıyla güvenliydi. Komplekssizdi. Bir büyük ülkenin, bir dünya gücünün lideri gibiydi.

BU ÖZGÜVEN NEREDEN GELİYOR
Ne yalan söyleyeyim, hoşuma gitti. Sonra düşündüm, bu özgüven nereden geliyor diye. Birkaç neden buldum kendimce. En önemlisi, uzun yıllardır o koltukta oturuyor olmasıydı. Karşısındaki bütün liderlerle bire bir temas kurmuş, onların da aslında sıradan insanlar olduklarını görmüştü. Pek çoğundan kıdemliydi.

KENDİNİ DUAYEN LİDER OLARAK GÖRÜYOR
Merkel’den önce Schröder’i, Berlusconi’den önce Obama’yı, Sarkozy’den önce Chirac’ı, Obama’dan önce Bush’u tanımıştı. Onlar yeniydi. Kendisi eski. Büyük ihtimalle kendini “duayen lider” olarak görüyordu. Dönemin koşulları nedeniyle Türkiye’nin öneminin arttığının farkındaydı. Bir şeyler isteyen ülkenin lideri olmaktan, bir şeyler istenen ülkenin lideri haline gelmişti şartlar nedeniyle. Bütün bunlar tavrına, konuşmasına yansıyordu.
Dediğim gibi, bir Türk vatandaşı olarak hoşuma gitti. Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’ı içeride yaptığı pek çok şey için eleştirebilirim. Ama o kürsüdeki tavrını asla.

[ishakyilmaz]

[ishakyilmaz]

Erdoğan yine Türk bayrağını yerden aldı





ABD'de Erdoğan çiftine özel ilgi

[Erman İlhan]

Maşallah RTE yine esip gürledi BM kurulunda.Göğsümüz kabardı yine.Başbakanımızla ne kadar gurur duysak azdır.Türkiye özlem duyduğu tabloya kavuşuyor.

[erdemkepenek]

Yok böyle bir lider!.. Gurur duymamız lazım

[Erman İlhan]

G-20,G-20 olalı böyle bir başbakan görmemiştir ömründe.Türkiyeyi başbakanımız son derece vakkur bir şekilde temsil etmiştir.

[ishakyilmaz]

Ermancım başbakanımıza karşı bu denli sevgili olduğunu bilmiyordum.Sanırım seninde milliyetçiliğin tutu.Başka zamanlarda başbakanımızı eleştiriyordun oysaki..

[montenegro]

Allah başımızdan eksik etmesin

[FarukARSLAN.]

Sen Allah'ın bir lütfusun...