AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

[SSS]

İslamdan önceki Arapların, cinler hakkındaki düşüncelerine göz atalım:
Cin Suresi: 40/ 6, En’âm Suresi: 55/ 100, Saffât Suresi: 56/ 158. nci ayetlerden İslam öncesi Araplarında insanların cinlere sığındıkları, cinlerle Allah arasında soy birliği bulunduğuna inandıkları, bu düşünce ile tanrılaştırdıkları cinlere taptıkları anlaşılmaktadır.
Araplar, bir taraftan Allah’ın kızları sandıkları meleklerin Allah ile kendileri arasında şefâatçi olmaları için onlara tapıyor, bir yandan da Allah ile soy ilişkisi bulunduğuna inandıkları cinlerin kötü etkilerinden korunmak için cinlere sığınıyor ve onlara yalvarıyorlardı.
Melek iyilik, şeytan kötülük sembolüdür. İyilik ve kötülük tanrısı düşüncesi Zerdüştizm’de vardır. Bundan Arapların, Zerdüşt dininden de esinlendikleri anlaşılıyor. İyiliklerine ermek için meleklere, kötülüklerinden korunmak için de cinlere tapmışlardı. Meleklere ve cinlere dua etmişler, onlardan dilekte bulunmuşlardı.
Allah’ı bırakıp cinlere sığınmak onları şımartır. Aslında cinlerde büyük bir güç de yoktur. Onların gücü insanlardan uzun ömürlü olmalarından, daha çok şey bilmeleri ve şeffaf olmaları sebebiyle daha yükseklere çıkabilmelerinden kaynaklanmaktadır.
İnsanların cinlere yalvarması, zaten insanları ayartmaktan zevk alan cinlerin şımarıklıklarını arttırıyordu:

‘’ Doğrusu insanlardan bazı erkekler, cinlerden bazı erkeklere sığınırlardı da onların şımarıklığını arttırırdı. ‘’ ( 40/ 6 )

Cinlerin insanları çarpıp deli edeceğine inanırlardı.

‘’ Seni tanrılarımızdaan biri fena çarpmış demekten başka bir söz bulamıyoruz. ‘’ ( 52/ 54 )

Kur’an’ın anlatım tarzından, bu tür inançların ve davranışların batıl, asılsız ve hurâfe olduğu anlaşılmaktadır.
Hurâfelerin Kur’an’da ve daha geniş, anlatımı ile İslam öğretisinde herhangi bir temeli yoktur. Çeşitli ayetlerde yerdeki ve gökteki gaybı, Allah’tan başka kimsenin bilmediği; Peygamber de dahil, hiç kimsenin yarını bilemeyeceği vurgulanmış, Hz. Ayşe ‘’ Kim Muhammed, yarını bilirdi derse Allah’a iftira etmiştir ‘’ demiştir. Bundan dolayı falcılık yasaklanmıştır.( 110/ 3 – 90 ) Hadislerle de müneccimlik falcılık ve kahinlik yapmak, gaaybden haber almaak için bu tür yollaraaa baş vurmak, Allah’a ortak koşup Peygamberi ve onun getirdiği vahiyleri inkar etmek anlamına geldiği bildirilmiştir.( Müslim. Selâm:H. 122, 125 İbn Hanbel, Müsned: 2/68, 408 ) Ayrıca İslamda uğursuzluğa inanmanın doğru olmadığı, bu düşüncenin insanı şirke götürebileceği bildirilmiş; kuşun ötmesinin ve uçmasının uğursuzluk sayılamayacağı belirtilerek ilginç görülen nesne ve olaylarınhayra yorulması öğütlenmiştir.( Buhârî,Tıb 19; Müslim, Selâm: H,102 – 109. Mesâcid:h.33 )
‘’ Onlara bir iyilik geldiği zaman: ‘ Bu, bizimdir ( kendi becerimizdir ) ‘ derler.; kendilerine bir kötülük ulaşırsa, Mûsâ ve onunla beraber olanları uğursuz sayarlardı. İyi bilin ki onların uğursuzluğu Allah katındadır, fakat çokları bilmezler. ‘’ ( 7/ 131 )
Kur’an’ın bir çok ayetinden uğursuzluğun olmadığı, kötü işerin, insanların yanlış davranışlarındanmeydana geldiği anlaşılır. Bir hadiste de Peygamber’in ‘’ Müneccim ya da kahine baş vurup onun dediğine inanan kimsenin kendisine indirileni inkâr etmiş olacağı ‘’ aktarılmaktadır.( Müslim, Selâm:125 ; İbn Hanbel, Müsned: 2/429 , 5/380 )
Bir başka hadiste de; İyâfet,( kuş kovmak= kovulan kuş sağa giderse iyiye, sola giderse kötüye yormak ) trk, ( bahtı öğrenmek için remil atmak ) şirktendir. ‘’ denildiği rivayet edilmiştir. ( Ebû Dâvûd, Tıb:23 İbn Hanbel, Müsned: 3/477, 5/60 )
İslam’ın bunları yasaklamasındaki hikmet açıktır. Bu tür şeyler insanı, vehimlere, bunalımlara, karasızlığa, yanlış işler yapmaya sev eder. İnsan, Allah'ın insana bahşettiği akıl ile, yapacağı işi iyice tartmalı, bilenlere danışmalı, karar verince de yapmalıdır.
Kuş kovarak onun sağa sola gitmesinden, atılan taştan, kum üzerine el ile vurulan nokta ve çizgilerden ( remil ) anlam çıkarmak insanı bir çok hayırlı işten yoksun eder veya bir çok yanlış işe sürükler.