|
06-21-2010, 16:04 | #1 |
Kaldırımlar ...
Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık.
Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar. İn-cin uykuda yalnız iki yoldaş uyanık. Biri benim biri de serseri kaldırımlar. Kaldırımlar çilekeş yalnızların annesi Kaldırımlar içimde yaşamış bir insandır. Kaldırımlar duyulur ses kesilince sesi Kaldırımlar içimde kıvrılan bir lisandır Ben gideyim yol gitsin ben gideyim yol gitsin İki yanımdan aksın bir sel gibi fenerler... Tak tak ayaksesimi aç köpekler işitsin. Yolumun zafer takı gölgeden taş kemerler Uzanıverse gövdem taşlara boydan boya Alsa buz gibi taşlar alnımdan bu ateşi. Dalıp sokaklar kadar esrarlı bir uykuya. Ölse kaldırımların kara sevdalı eşi.
|
|
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
06-21-2010, 17:08 | #2 |
Furkanım çok hoş paylaşım...
Üstadı bir kez daha andık sayende teşekkürler. |
|
06-21-2010, 17:21 | #3 |
|
|
06-22-2010, 11:38 | #4 |
teşekkürler
|
|
09-08-2011, 04:16 | #5 |
güncelleme
|
|
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|