Nuh GÖNÜLTAŞ "Bağışla geç günahımdan... " - AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

**Ertuğrul ÖZGÜL** · 08-01-2010, 12:01

Ne bileyim, toplumda kadın erkek bir arada olduğu için insan elbette kendini bazen Erzurumlu Emrah modunda bulabiliyor, hissedebiliyor.

"Bugün ben bir güzel gördüm, bağışladı cemalini..."

Biz erkek milleti "gözlem" yapmayı seviyoruz.

Gözlerimizi bazı bakışlardan korumayı pek beceremiyoruz.

İrademize hakimiyette zorluk çekiyoruz, hatta çoğu zaman hakim olamıyoruz.

Öyle oluyor ki, kadının güzelliği erkek iradesini felç edebiliyor.

Kadın güzelliği insanın düşüncesine kilit vurulabiliyor ve insan adeta başka şey düşünemiyor.

Şimdi bazılarınızın "Nerede öyle kadın" dediğinizi duyar gibi oluyorum.

Böylesi bir durum sübjektif bir durum zaten.

Güzellikte izafi elbette.

Onun için gönül bu ota da konar, çöpe de demişler...

Her kurtlu fasulyenin bir alıcısı vardır!

Her durumun bir beğeneni olabilir.

Birinin güzel bulduğunu bir başkası çirkin bulabilir.

Her iki durum da normal yani.

"Mümin erkeklere söyle gözlerini bazı bakışlardan, haramdan sakındırsınlar."

Kadınları bilmem ama herhalde onlar da "gözlem" yapıyorlardır, aynı ayette onlara da aynı şekilde hitap edildiğine göre:

"Mümin kadınlara söyle gözlerini bazı bakışlardan, haramdan sakındırsınlar"

Güzelliği ifade etmenin çok çeşitli yolları var.

Erzurumlu Emrah, eğer bu şiirinde bir kadını anlatıyorsa ki başkaca manevi bir güzellikten de bahsediyor olabilir, güzelliği Erzurumlu Emrah'tan daha güzel ifade edebilecek biri daha yoktur diyebilirim.

"Bugün ben bir güzel gördüm, bakar cennet sarayından, kamaştı gözümün nuru, onun hüsnü cemalinden."

Erzurumlu Emrah nasıl baktıysa güzelin güzelliğinden gözleri kamaşmış.

İşte insan bazen böyle olabiliyor diyorum.

Ve gerçekten bu durumun "arzu edilen bir durum" olduğunu sanmıyorum.

Arzu etmem yani...

Bir kadın görüp de güzelliğinden gözlerimin kamaşmasını, irademin felç olmasını, kendimi ona bakmaktan alıkoyamamak istemem.

Ama olmuyor değil, oluyor, olabiliyor!

Biz erkekler böylesi durumlarla çok karşılaşıyoruz.

Hatta bazen ileri gidiyoruz, o güzelliği cennetteki hurilerin varlığına delil bile yapıyoruz.

Yani bu güzelliği Allah yarattıysa ki, öyle, o halde bu güzellikler hurilerin varlığına delil olur!

Birini görüyor ve nasıl böyle bir güzellik olabilir diye şaşırdığımız bile oluyor.

Veya nasıl böyle bir güzellik olabilir de bu güzellik sıradan olabilir yani?

Sıradanlığı, herkesin görebildiği bir şey olmasından.

Sokağa çıkmış arzı endam ediyor.

Herkes görüyor.

Herkes bakıyor.

Bu ondan gizli bir haz da duyuyor belki ama olayı ne kadar sıradanlaştırdığının farkında bile değil.

"Salındı bahçeye girdi, çiçekler selama durdu, mor menekşe boyun eğdi, gül kızardı hicabından..."

Hicap ettiriyorlar insanı.

Kızıyorum bazen.

Olmaz böyle bir şey, böyle bir güzelliğin sıradanlaşmaya hakkı olamaz diyorum. Bu güzellik mutlaka sahibine ait olmalı. Başkası saçının bir teline bile nazar etmemeli diyorum...

Neyse bu hamur çok su götürür.

Sözü Erzurumlu Emrah'a bırakalım...

"Bahçenin kapısın açtım, sandım ki cennete düştüm, sevdim coştum helalleştim, buse aldım yanağından...

Bahçenin kapısı daldır, dalında öten bülbüldür, Emrah da bir edna kuldur, bağışla geç günahından..."

İşte böyle...

"Allah'ın size lütfu ve merhameti olmasaydı ve Allah tövbeleri kabul eden, hüküm ve hikmet sahibi olmasaydı haliniz nice olurdu?"

08-01-2010, 12:01	#1
Kullanıcı Adı Ertuğrul ÖZGÜL	Nuh GÖNÜLTAŞ "Bağışla geç günahımdan... " Ne bileyim, toplumda kadın erkek bir arada olduğu için insan elbette kendini bazen Erzurumlu Emrah modunda bulabiliyor, hissedebiliyor. "Bugün ben bir güzel gördüm, bağışladı cemalini..." Biz erkek milleti "gözlem" yapmayı seviyoruz. Gözlerimizi bazı bakışlardan korumayı pek beceremiyoruz. İrademize hakimiyette zorluk çekiyoruz, hatta çoğu zaman hakim olamıyoruz. Öyle oluyor ki, kadının güzelliği erkek iradesini felç edebiliyor. Kadın güzelliği insanın düşüncesine kilit vurulabiliyor ve insan adeta başka şey düşünemiyor. Şimdi bazılarınızın "Nerede öyle kadın" dediğinizi duyar gibi oluyorum. Böylesi bir durum sübjektif bir durum zaten. Güzellikte izafi elbette. Onun için gönül bu ota da konar, çöpe de demişler... Her kurtlu fasulyenin bir alıcısı vardır! Her durumun bir beğeneni olabilir. Birinin güzel bulduğunu bir başkası çirkin bulabilir. Her iki durum da normal yani. "Mümin erkeklere söyle gözlerini bazı bakışlardan, haramdan sakındırsınlar." Kadınları bilmem ama herhalde onlar da "gözlem" yapıyorlardır, aynı ayette onlara da aynı şekilde hitap edildiğine göre: "Mümin kadınlara söyle gözlerini bazı bakışlardan, haramdan sakındırsınlar" Güzelliği ifade etmenin çok çeşitli yolları var. Erzurumlu Emrah, eğer bu şiirinde bir kadını anlatıyorsa ki başkaca manevi bir güzellikten de bahsediyor olabilir, güzelliği Erzurumlu Emrah'tan daha güzel ifade edebilecek biri daha yoktur diyebilirim. "Bugün ben bir güzel gördüm, bakar cennet sarayından, kamaştı gözümün nuru, onun hüsnü cemalinden." Erzurumlu Emrah nasıl baktıysa güzelin güzelliğinden gözleri kamaşmış. İşte insan bazen böyle olabiliyor diyorum. Ve gerçekten bu durumun "arzu edilen bir durum" olduğunu sanmıyorum. Arzu etmem yani... Bir kadın görüp de güzelliğinden gözlerimin kamaşmasını, irademin felç olmasını, kendimi ona bakmaktan alıkoyamamak istemem. Ama olmuyor değil, oluyor, olabiliyor! Biz erkekler böylesi durumlarla çok karşılaşıyoruz. Hatta bazen ileri gidiyoruz, o güzelliği cennetteki hurilerin varlığına delil bile yapıyoruz. Yani bu güzelliği Allah yarattıysa ki, öyle, o halde bu güzellikler hurilerin varlığına delil olur! Birini görüyor ve nasıl böyle bir güzellik olabilir diye şaşırdığımız bile oluyor. Veya nasıl böyle bir güzellik olabilir de bu güzellik sıradan olabilir yani? Sıradanlığı, herkesin görebildiği bir şey olmasından. Sokağa çıkmış arzı endam ediyor. Herkes görüyor. Herkes bakıyor. Bu ondan gizli bir haz da duyuyor belki ama olayı ne kadar sıradanlaştırdığının farkında bile değil. "Salındı bahçeye girdi, çiçekler selama durdu, mor menekşe boyun eğdi, gül kızardı hicabından..." Hicap ettiriyorlar insanı. Kızıyorum bazen. Olmaz böyle bir şey, böyle bir güzelliğin sıradanlaşmaya hakkı olamaz diyorum. Bu güzellik mutlaka sahibine ait olmalı. Başkası saçının bir teline bile nazar etmemeli diyorum... Neyse bu hamur çok su götürür. Sözü Erzurumlu Emrah'a bırakalım... "Bahçenin kapısın açtım, sandım ki cennete düştüm, sevdim coştum helalleştim, buse aldım yanağından... Bahçenin kapısı daldır, dalında öten bülbüldür, Emrah da bir edna kuldur, bağışla geç günahından..." İşte böyle... "Allah'ın size lütfu ve merhameti olmasaydı ve Allah tövbeleri kabul eden, hüküm ve hikmet sahibi olmasaydı haliniz nice olurdu?"

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)