|
![]() |
#1 |
![]() ![]() ![]() ![]() KANDİL (07.11.2007)-Gerillalar tarafından 21 Ekim'de esir alınan ve 4 kasım günü serbest bırakılan 8 askerle bir gününü geçiren ANF muhabiri izlenimlerini yazdı. Sekiz askerin 4 Ekim sabahı serbest bırakılmalarından önce erkenden esir askerlerin bulunduğu alana gittik, zira bugünlerde KDP ve YNK kontrolleri sıkılaştırmış. Gerilla alanlarına ise kuş uçurtmuyor. Oramar çatışmasında HPG'nin esir aldığı askerlerin serbest bırakılmadan bir gece önce yaşamlarını gözlemleme imkanını bulduk. Gecenin geç saatlerinde çıra ışığında uzun bir masa etrafında yemek yiyen gerilla ve esir askerler sanki yıllardır tanışıyor ve dostmuşlar gibi hep hayal ettiğimiz barışçıl havayı sergiliyordu. Masada küçük parçalara ayrılmış domates, peynir ve reçel bulunuyordu. Yemekli sohbetler giderek koyulaşıyordu... Askerlerin küçük dalgınlıkları da gözden kaçmıyordu. Hemen bir askere yanaşarak soruyorum. BU SAVAŞ BİZİM SAVAŞIMIZ DEĞİL 'Gittiğinde ilk yapacağın şey ne olacak?' diye. Başını kaldırarak "büyük bir ihtimalle bizi sorguya alacaklar" diyordu. "Hayır onu sormadım. Ailene ulaştığında…" diye soruyorum. Yüzündeki mahcubiyeti gizlemeden "Gerillaları anlatacağım tabiî ki. Yıllarca öcü gibi tanıtılan bu güzel insanları anlatacağım. Büyük bir ihtimalle zor olacak. Ama anlatmak da lazım. Bu savaş bizim savaşımız değil. Ne askerler ne gerillalar savaşmak istiyor. Ama gerillanın ilkeleri, davaları var ve bunun mücadele etmek zorundalar. Umarım bunda başarıya ulaşırlar" diyor. İlerleyen saatlerde sohbetler koyulaşıyor. Çaylarla beraber çikolatalar da dağıtılıyor. Herkes bir çikolata alırken bir asker, gülerek iki çikolata alıyor; "bir tane de kızım için alayım" diyerek espri yapıyor. ESARET VE BARIŞ İHTİYACI Son günlerde tırmanan şiddet dalgası içerisinde Türkiye'de barış kelimesini ya da isteğini siyasetçi ve sivil insanlarından duymak dahi mucize gibi görünürken bu askerlerin ağzından bu kadar barış ve kardeşlik sözlerini duymak ister istemez insanı hüzünlendiriyor. Yani barışı bir ihtiyaç olarak duymak için esir düşmek mi gerekir.(?) demeden edemiyor insan. KEŞKE SAVAŞ BİTSE DE... Askerler sevincinden gerillalar görev icabı göz gözü görmediği bir anda yani saat 04.00 herkes ayakta. Hava aydınlanmaya başlar başlamaz bir ateş yakılıyor. Gerillalar ve askerler birlikte ısınmaya çalışıyor. Veda sohbetleri temenni ve dilekler: "İyi dostluklar edindik. Keşke bu savaş bitse de sivilde de dostluğumuzu sürdürebilseydik" diyor bir asker. "Bu da olacak ama mücadele etmek lazım. Çünkü barış herkesin hesabına gelmiyor. Barış olmasın diye savaşanlar da var" diye cevap veriyor bir gerilla. Ateş etrafında gerilla ve askerler hatıra fotoğrafları çekerken askerleri almaya gelen heyet konvoyu alana giriyor. Ve o samimi hava biraz resmiyete bürünüyor. Gerilla ve asker tören alanına geçiyor. Kürdistan Bölge Hükümeti içişlerinden, YNK temsilcisinden ve DTP milletvekillerinden oluşan heyete askerler teslim edilmeden önce HPG tarafından hazırlanan sağlık raporlarıyla askerlere sözlü konuşma hakkı tanınıyor. Askerler HPG'nin elinde bulunduğu süre içerisinde kendilerine hiç kötü muamelede bulunmadığını belirterek, yıllardır kardeşlik ve birlik içinde yaşayan bu halkın birbirine kırdırılmaması gerektiğini söylediler. Sonra "bırakalım insanlar kendi kültürlerini yaşasın dilini konuşsun kendi ana dilinden çocuklarına isim taksınlar. Buna baskı uygulamak doğa kanununa da aykırıdır" mesajı verdiler. kaynak;ANF orjinali bozulmamıştır
![]() |
|
![]() |
![]() |
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
![]() |
#2 |
![]() arkadaşlar tek mermi atmadan teslim olan o kişler sizce türk askerimi ?
|
|
![]() |
![]() |
![]() |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|