12-15-2010, 21:30 | #1 |
Arkadaşlık!
Çanakkale Savaşı'nın en kanlı günlerinden biri.Asker,en iyi arkadaşının az ileride kanlar içinde yere düştüğünü gördü.insanın başını bir saniye bile siperin üzerinde tutamayacağı ateş yağmuru altındaydılar.Asker teğmene dedi ki: -Teğmenim!Fırlayıp arkadaşımı alıp gelebilir miyim? -Delirdin mi?Gitmeğe değer mi?Arkadaşın delik deşik olmuş.Büyük ihtimalle ölmüştür bile..Kendi hayatını da tehlikeye atma sakın! Asker ısrar edince teğmen,''Peki,git ozaman..''dedi. Asker o korkunç ateş yağmurun altında arkadaşına ulaştı.Onu sırtına aldı ve koşa koşa döndü.Birlikte siperin içine yuvarlandılar.Teğmen,kanlar içindeki askeri muayene etti.Sonra onu sipere taşıyan arkadaşına dönerek dedi ki: -Sana,hayatını tehlikeye atmana değmez,demiştim.Bu zaten ölmüş.. -Değdi teğmenim.. -Nasıl değdi?Bu adam ölmüş,görmüyormusun? -Gene de değdi komutanım.Çünkü yanına ulaştığımda henüz sağdı.Onun son sözlerini duymak,dünyaya bedeldi benim için.. Ve arkadaşının son sözlerini hıçkırarak tekrarladı: ''Geleceğini biliyordum!..''
|
|
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
12-15-2010, 21:37 | #2 |
Gerçek "dostluk" işte bu , son nefesinde dostunun yanında olabilmek için ölümü göze almak ...
Çok güzeldi canım sağol paylaşımın için .... |
|
12-15-2010, 22:05 | #3 |
ahhhhh koca bir ahhhhhh çekiyorum
ey ecdad kıymet bilmeyen,vefadan bihaber torunların var... sağol canım benm... |
|
12-18-2010, 00:01 | #4 |
|
|
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|