|
01-07-2011, 14:23 | #1 |
Hümeyra
Hümeyra kına yakmasaydı annen saçını yolarak taramasaydı dağı kızdıran sen değilsin, biliyorum şimdi kül olan saçların dağınık kalsaydı Koş Hümeyra koş suyu seyret şöyle uzaktan son bir kez daha bak şöyle uzaktan minnacık ellerini aç, gerdir bileklerini serçekuş yüreğini bir an sıkıca tut sonra, savur göğe kocaman dileklerini Ölürken gözlerini görmemeliydim Hümeyra yalvaran, suçlayan vuran ben her saniye öldüm sense ateşin koynunda, yaşıyorsun hala şu iki azap meleği gibi duran gözlerini çek üstümden Yaşayacaktın, hayatı görecektin görecektin denizi görecektin gemiyi binecektin hüzne el sallayacaktın soluk soluğa savuşturmağa gelen seni Başkalarının işlediği günahın cezasını çekiyorsun Hümeyra madem sefihlerle aynı Gemiyi paylaşıyorsun dur, deli çocuk, çırpınma boşuna yere geçiyorsun yalvarışın o yüzden çarpıp geri dönüyor göğün duvarına o yüzden gelmiyor melekler yanına Mustafa İslamoğlu
|
|
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
01-07-2011, 16:15 | #2 |
Çok güzel bir şiir çok severim bunu...
islamoglu hoca bu şiiri omayra adlı bir kız için yazdı diye biliyorum... felaketten sonra bataklığa saplanan günlerce kurtarılmaya çalışılan ama kurtarılamayan yavaş yavaş ölüme giden omeyra... Yanlışsam düzeltin ama islamoglu hocanın birde hümeyra adlı kızı var galiba... |
|
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|