AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

Biliyorsunuz tavrım bellidir ve bu işlere hiç karışmadım, fazla yazmadım ama galiba gelişmelerden sonra mecbur kaldım. Öncelikle bu hafta ve daha evvel şehit olan tüm kardeşlerimize rahmet, acılı ailelerine sabır diliyorum.
Mavi Marmara Risalesi’nde yazmıştım: “İsrail’i bitirmeden PKK’yı bitiremezsiniz.”

Lütfen PKK’yla Kürtleri birbirinden ayıralım.
Ne zaman şehit haberi alsak, sokağa çıkıp esmer adam kovalamak istiyor canımız. Hayır, günaha giriyoruz.
Televizyonlara göz atıyorum iki gündür. Hayatı boyunca İstanbul’dan çıkmamış bir ton stratejist lavuk yazar takımı Kürt Problemi’ni çözmenin yollarını konuşup kin tohumları ekiyorlar. Benim hayatım söyleşi yapmakla geçti, bu ülkenin her köyünde namaz kıldım, çay içtim ve daha geçen hafta Diyarbakır, Mardin, Siirt, Urfa, Şırnak, Hakkari topraklarındaydım… O lavuklar gibi elimde CNN fincanı tutarak kıçımdan sallamıyorum.
Müslüman Kürt kardeşlerimiz benimle namaz kılarken, yoksulluklarını paylaşırken sahabe gibi davrandılar. Gözlerinin feri sönmüş, yarım saat sonra başlarına ne geleceğini bilemiyorlar. Çocukları 7 yaşında hafız oluyor. Yoksulluğa, çaresizliğe bile bu kadar şükreden başka bir millet zor bulunur.
Açık söylüyorum: Ben konferans vermeye gittiğim yerlerde yurt veya talebe evlerinde kalırım. Etrafımda halka olup diz çökerek gözlerimin içine bakarlar. Yirmi kişi birden elimdeki çayın bitmesini kurt gibi takip eder ve doldurmak için yarışırlar. Niye? Müslüman, Türk bir yazar ağabeyleri onları adam yerine koyup gitmiştir çünkü!

İster Doğu’da, ister Batı’da hangi yurt veya öğrenci evinde olursam olayım sabah namazına beni bir Kürt kardeşim kaldırmıştır. İlk uyanan, seccadeleri seren diğerlerini şefkatle namaza uyandıranlar onlardır. Şimdi tutup da İsrail ve Amerika’nın, Avrupa’nın maşası olan PKK yüzünden beni yüzlerce kez namaza uyandıran beraber namaz kıldığımız, karşılıklı dualarla ağlaştığımız Müslüman Kürt kardeşlerimi üzemem. Biliyorum ciğerimiz yanıyor, şehit haberleri aldıkça kinleniyoruz ama lütfen bu memlekette yaşayan Müslüman Kürt kardeşlerimizi aynı kefeye koymayalım. Onlar bizim gözümüzün nuru, İslâm’ın neferleridir.

Teselliye muhtaç insanın tek ilacı Müslüman Kürt’tür. Onlar kadar güzel teselli eden, yüreklerin kara bulutlarını dağıtan yumuşak rüzgâr olabilseydim keşke. Acıyla karşılaştıklarında zılgıt atan, ağıt yakan, dağlara bakıp tütün içen bir millet kin tutmaz, buna yemin edebilirim… Dağa bakan adamlar çukur olmaz…

Devlet adamlarının “İntikamını misliyle alacağız” laflarından hazzetmiyorum. Bu sözleri, bizim Müslüman Kürt kardeşlerimiz yanlış anlıyor, korkuyorlar. Bir şehrin üstünden gökleri yararcasına uçan savaş uçaklarının altında yaşamak çok zor, şahit oldum, gördüm…
Lütfen PKK’ya ne diyeceksek diyelim ama sözlerimize “Bizim Müslüman Kürt kardeşlerimizi tenzih ediyorum.” diyerek başlayalım.
Allah; aynı kıbleye baş koyan ümmet arasında fitne çıkarmaktan korusun hepimizi… Tekrar şehitlerimize rahmet, acılı ailelerine sabır dileniyorum. (Amin)

çok sağlam yazmış...