|
03-16-2008, 11:24 | #1 |
Ayrılık Ölümden Önce Gelİr
Her köşe başında dinlenir oldu sazımız
Bir hicranın göğsünde gemlenir sızımız Avizeler kopacak, baktığın yerden Geçecek bütün şarkılar gözlerinden Adın unutulacak, sen dönmeyeceksin Şair'in öldüğünü bile görmeyeceksin Ben yazacağım tarihini ölümün Kara gözleri kan ağlayacak gülümün Ayakta tutacak, kalbe düşen her yara Namın ulaşacak bütün soylu turnalara Sen göğsüne en şanlı karalara bağlayacaksın Kimse dokunmasa da gülüm ağlayacaksın Vurur da en bahtiyar balıklar sahile Değil sahil, martılar bile gelir dile Cinnetin resmi dokunacak duvarlara Kaybetmeden ağlamayı öğreteceğim dağlara İsyanı büyük olur, yaralı kartalların Sonu ölüme çıkar bütün yalnızlıkların Saçına iğrelti bir saltanat takacaksın İstemesen de yanık bir yüreği mesken tutacaksın İfadesi olmayacak aşkım, hiçbir ayrılığın Kalbini kıskandıracak kalbimdeki varlığın Gelip içimde bıraktıklarını toplasana İhtimali kalmadı kavuşmanın artık anlasana Ayrılık ölümden önce gelir; bilmelisin Şairler nasıl ölür gözlerimde görmelisin Bir azap içinde bir ömür kıvranacaksın Ressama değil, sen bir resme mahkum olacaksın... Melek Zeynep Bulut
|
|
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|