![]() |
#1 |
![]() Kesildi damarım kanım akmadı
Kurudu pınarım suyum akmadı Geçti yar yanımdan dönüp bakmadı Kime güveneyim kime yar diyeyim Yüzünün çehresi attı görünce Bırakıp gittin orada zalimce Seviyorum dedim kendi dilimce Kime güveneyim kime yar diyeyim Yok olmaz senden bir eve gelin Kaşın oynamazsa durmaz yerinde dilin Her yanın bahçe olsa koklanmaz gülün Kime güveneyim kime yar diyeyim ALINTI
![]() |
|
![]() |
![]() |
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
![]() |
#2 |
![]() Güzel şiir kardeş sağolsın.
|
|
![]() |
![]() |
![]() |
#3 |
![]() en iyisi boşverelim ya kimseye güvenmeyi..boşverelim boşvermişliğini dünyanın..Allah'a güvenelim gayrısı O'ndan...eyvallah kardeşim..
|
|
![]() |
![]() |
![]() |
#4 |
![]() güven ama teslim olma ;)
|
|
![]() |
![]() |
![]() |
#5 |
![]() Emeğine sağlık arkadaşım çok anlamlı bir şiir artık kimseye güvenilmiyor bu devirde ne yazık ki........
|
|
![]() |
![]() |
![]() |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|