|
10-09-2008, 01:15 | #1 |
Çok Sevdim Ben Bu Krizi
Amerika’da patlak vermesinden midir nedir, pek bir hoş geliyor kulağa. Üstelik Türkiye’de bu ekonomik bunalımın etkisine hiç de küçümsenemeyecek kadar büyük ölçülerde girmişken… İlginçtir, hiç düşünmüyorum “ne olacak Türkiye’nin hali, nasıl etkileyecek bizi bu kriz ortamı?” diye…
Merakla açıyorum haber sayfalarını; dört gözle bekliyorum Amerika’da “iflasını açıklayan bankaların” haberlerini, “Wachovia, Lehman Brothers vs.” isimlerini telaffuz etmek hoşuma gitmeye başladı. Hele bir de şu “sefer tası ile işe giden Amerikalılar” haberleri yok mu, dört köşe oluyorum okudukça… Wall Street’te kara kara düşünerek “volta atan” para “eski” babalarını gördükçe “ne oldum değil ne olacağım” diyeceksin sözüne olan inancım katlanarak artıyor… “Ey büyük Allah’ım, sen nelere kadirsin.” mırıldanıyorum için için... İsraillilerin babasının kucağında öldürdüğü, annesine Amerikan askerlerince tecavüz edilen, babası gözlerinin önünde katledilen Iraklı küçük kız geliyor aklıma, Ebu Gureyb’de çırılçıplak soyulduktan sonra üst üste yığılmış ve üzerine işenmiş insanlar, Guantanamo’da işkencenin resmi, göz bebeklerinden fişlenen Müslümanlar, sırf Irak’a Afganistan’a savaş açabilmek için beş bin vatandaşını ve devasa kulelerini gözden çıkaran ruhsuzlar, dünyanın dört bir yanına kurduğu üslerle dünyayı, demokrasiyi, insanlığı ve insan haklarını ve ahlakını “alt üst” eden vicdan yoksunları, Hiroşima, Nagazaki, atom bombaları ve Süleymaniye’de kafasına çuval geçirilen askerlerimiz geliyor aklıma… Sonra bir göz açma kapama süresinde elinden toprağı alınıp eline İncil verilen siyahları düşünüyorum, Amerikan polisinin siyah bir genci öldüresiye dövdüğünü belgeleyen gizli kamera görüntüleri canlanıyor gözümün önünde, milyonlarca dolar harcayıp Amerika’yı diğer bütün ulusların üstünde tutan ve bunu tüm dünyanın akıllarına kazıyan Hollywood filmlerini geçiriyorum gözümün önünden, kundaktaki bebeğimize bile ezberlettikleri o meşhur küfürleri geliyor aklıma: “f… off!” Bu dakikalarda bir sindirim sorunu yaşıyorum. Sindiremiyorum tüm bu yapılanları. Ne kadar beddua varsa lügatimde, haykırıyorum sessiz sessiz, derinden… Ve tekrar “küresel mali kriz” diyorum; batık bankalar, sefer tasları ve Amerikalı bir ekonomistin “böyle giderse sokaktan yiyecek toplamak zorunda kalırız.” tespitini “espri” zanneden geri zekalı bir program sunucusu görüyorum haberlerde… “Kıs kıs” gülme sırası bize geçiyor tabi ki… Dünyanın kamburu haline gelen bir ülke; insanları sömüren, kapitalizm virüsünü ciğerlerimize kadar salan, aç bırakan, öldüren, süründüren, rezil rüsva eden ülke: USA; diğer bir deyişle Ulusal Sömürü Atağı… Neden üzüleyim ki ben bu “küresel mali kriz”e? Benim ülkem ne krizler gördü, geçirdi! Bir daha o günlere dönmeyeceğiz elbet; ama dönsek de bizim için pek bir şey fark etmez; bağışıklık kazandık zira… Ama ya ABD, işte o dayanamaz; alışık değil çünkü. O yüzden eğer Amerika tarihin derinliklerine gömülecekse biz bir de onun acısını çekmeye hazırız! Ve nokta: “f… off Amerika!”
|
|
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
10-09-2008, 01:28 | #2 |
Bir haber sitesinde yazdığım son yazı. Akpartiforum'da da yer alsın istedim. Umarım iyi etmişimdir...(:
|
|
10-09-2008, 02:40 | #3 |
idre edr....
|
|
10-09-2008, 04:01 | #4 |
Bende çok sevdim bu krizi..
Ama bizide etkileyebileceği ihtimali de korkutmuyor değil.. |
|
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|