Er Mektubu 1 --Uğur ASLAN-- - AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

**Ak_Kelebek** · 12-01-2008, 14:45

O elinde tuttuğun zarf bir ihanet anında örülmüştür
Ve zarfın içindeki kağıt er mektubudur
Görülmüştür

Doğum günüm
Bugün 3 Aralık
Ve şafak kanlık
Bu mektubu sana yazıyorum anne
Dün sevgilimle ayrıldık

Son mektubuymuş bana yazdığı
Bir daha yazmayacakmış
Demek sevda ayrılığa bir ay dayanırmış
Ve asker ocağında terk edilmekte varmış

Bu mektubu sana yazıyorum anne
Bugün doğum günüm 3 Aralık ve şafak karanlık

3-5 nöbetindeydim dün gece
Bir şarjörün boşluğunda içtim son sigaramı
Ve yorgan gibi örttü üstümü kar, siperde

Sabaha karşı biraz içim geçmiş
Hayalın gözümün önüne geldi anne.
Kız kardeşimi de verdiğinden beri sevdiğine
Bir ben bir sen kaldın geriye

Üzülme anne! Üşümüyorum
Bekliyorum elim tetikte
Bekliyorum memleketi ve seni
Ve artık beklemiyorum beni beklemeyen sevdiğimi
Beklemiyorum yüreğimi ve aşkımı
Soğuk bir siperde yalnız bırakan sevgiyi

Ve bekliyorum anne elim tetikte
Eğer girerse menzile vurup öldüreceğim
Hem aşkı hem sevgiyi

Geçen gece karakolu bastılar
Kurşunlar yağmur gibi yağdı üzerimize
Garip gelecek belki sana ama
Ortalık bayram yeri gibi oldu anne

Biliyor musun o an hiç korkmuyorsun
Herkes kendini bir sipere atıyor
Ve gecenin karanlığında kurşun yerine
Işıl ışıl yıldız yağıyor sanki üzerimize
Ve ölüm aklımıza bile gelmiyor anne

Canlar canlar gidiyor anne
Gidiyor canlar ve kim bilir ne zaman bahar

Bugün doğum günüm 3 Aralık
Hiç saymadım kaç günüm kaldığını
Daha şafak karanlık

Yeni yeni bitmeye başladı dede, torun muhabbetleri
Ve yeni yeni öğrendim tokat yemeyi
Zamanla her şeye alışıyor insan
Akşam postalları boyayıp yatmaya
Sabah içtimaya kalkmaya

Barut kokusuna tüfeğe havai fişeğe
Nohuta ve kara şimşeğe
İnsan her şeye alışıyor anne

Hele bir de olmasa şu çarşı izni
Doyasıya yemek yemek
Ve eşe dosta telefon etmek

Her şeye alıştım da bir alışamadım sevdiğimin
Başkasına gidişine
Benden saklama anne

Sende biliyorsun bir haftaya kadar
Nikah masasına oturacağını
Kızma ama anne
Bu terk ediliş ya firara gebe
Yada bir daha hiç dönmemeye
Sitemim sana değil anne
Ama bu terk ediliş
Ya firara gebe
Yada hiç dönmemeye.

Geçen gece yine karakolu bastılar
Kurşunlar yine kurşun gibi
Yağdı üzerimize,
Garip gelecek belki sana ama
Ortalık bayram yeri gibi oldu yine anne

Biliyor musun?
O an hiç kokmuyorsun
Herkes kendini bir sipere atıyor
Ve gecenin karanlığında
Kurşun yerine ışıl ışıl yıldızlar yağıyor üzerimize
Ve ölüm
Akılına bile gelmiyor anne.

Yıldızlar yağıyor üzerimize
Ve kurşundan yağmurlar
Ama ben değil onlar
Sadece
Şehitler ıslanıyor anne

Ben değil
Onlar.
Onlar canlar
Kim bilir
Onlar için
Ne zaman bahar.
. . .

UĞUR ARSLAN

12-01-2008, 14:45	#1
Kullanıcı Adı Ak_Kelebek	Er Mektubu 1 --Uğur ASLAN-- O elinde tuttuğun zarf bir ihanet anında örülmüştür Ve zarfın içindeki kağıt er mektubudur Görülmüştür Doğum günüm Bugün 3 Aralık Ve şafak kanlık Bu mektubu sana yazıyorum anne Dün sevgilimle ayrıldık Son mektubuymuş bana yazdığı Bir daha yazmayacakmış Demek sevda ayrılığa bir ay dayanırmış Ve asker ocağında terk edilmekte varmış Bu mektubu sana yazıyorum anne Bugün doğum günüm 3 Aralık ve şafak karanlık 3-5 nöbetindeydim dün gece Bir şarjörün boşluğunda içtim son sigaramı Ve yorgan gibi örttü üstümü kar, siperde Sabaha karşı biraz içim geçmiş Hayalın gözümün önüne geldi anne. Kız kardeşimi de verdiğinden beri sevdiğine Bir ben bir sen kaldın geriye Üzülme anne! Üşümüyorum Bekliyorum elim tetikte Bekliyorum memleketi ve seni Ve artık beklemiyorum beni beklemeyen sevdiğimi Beklemiyorum yüreğimi ve aşkımı Soğuk bir siperde yalnız bırakan sevgiyi Ve bekliyorum anne elim tetikte Eğer girerse menzile vurup öldüreceğim Hem aşkı hem sevgiyi Geçen gece karakolu bastılar Kurşunlar yağmur gibi yağdı üzerimize Garip gelecek belki sana ama Ortalık bayram yeri gibi oldu anne Biliyor musun o an hiç korkmuyorsun Herkes kendini bir sipere atıyor Ve gecenin karanlığında kurşun yerine Işıl ışıl yıldız yağıyor sanki üzerimize Ve ölüm aklımıza bile gelmiyor anne Canlar canlar gidiyor anne Gidiyor canlar ve kim bilir ne zaman bahar Bugün doğum günüm 3 Aralık Hiç saymadım kaç günüm kaldığını Daha şafak karanlık Yeni yeni bitmeye başladı dede, torun muhabbetleri Ve yeni yeni öğrendim tokat yemeyi Zamanla her şeye alışıyor insan Akşam postalları boyayıp yatmaya Sabah içtimaya kalkmaya Barut kokusuna tüfeğe havai fişeğe Nohuta ve kara şimşeğe İnsan her şeye alışıyor anne Hele bir de olmasa şu çarşı izni Doyasıya yemek yemek Ve eşe dosta telefon etmek Her şeye alıştım da bir alışamadım sevdiğimin Başkasına gidişine Benden saklama anne Sende biliyorsun bir haftaya kadar Nikah masasına oturacağını Kızma ama anne Bu terk ediliş ya firara gebe Yada bir daha hiç dönmemeye Sitemim sana değil anne Ama bu terk ediliş Ya firara gebe Yada hiç dönmemeye. Geçen gece yine karakolu bastılar Kurşunlar yine kurşun gibi Yağdı üzerimize, Garip gelecek belki sana ama Ortalık bayram yeri gibi oldu yine anne Biliyor musun? O an hiç kokmuyorsun Herkes kendini bir sipere atıyor Ve gecenin karanlığında Kurşun yerine ışıl ışıl yıldızlar yağıyor üzerimize Ve ölüm Akılına bile gelmiyor anne. Yıldızlar yağıyor üzerimize Ve kurşundan yağmurlar Ama ben değil onlar Sadece Şehitler ıslanıyor anne Ben değil Onlar. Onlar canlar Kim bilir Onlar için Ne zaman bahar. . . . UĞUR ARSLAN

Konuyu Toplam 2 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 2 Misafir)