![]() |
#1 |
![]() Bir mektup yazdım sabaha karşı
Bir sevdiğim vardı, Ayrıldık, Olmadı. Anam da öldükten sonra Mektup yazacak kimsem kalmadı. Bu mektubu sana yazıyorum anne Biliyorum artık okuyamayacaksın. Ama o gün gelip de gördüğünde karşında beni Kim bilir ne kadar şaşıracaksın. Geçen gün pusuya düştük arazide. Kötü kısıldık. Bu defa umudu kestim Kargı'lı Mustafa da vurulup düşünce önüme Önce Mustafa'ya sonra bana, Ve sonra hepimize. Bir yanındaki yangınıyla ciğerimin Ve bir yanındaki sevinciyle Sana seslendim anne Şehit oğlun yanına geliyor diye. Anaları vardı memlekette,bacıları Ve içine teninin kokusunu salıvermeden Mektup zarfını kapamayan sevdaları Düşündüm. Hepsi kim bilir ne kadar ağlayacak diye Korkmadan bekledim sıramı. Ansızın yüreğime sokulan bir mermi sesi, Yağlı kurşun geçtikten sonra Yüreğimden çıkacak yanık kokusunu Ama gelmedi Canım hala bedende. Görecek günümüz varmış demek Halbuki Ne çok sevinmiştim sana geliyorum diye Ama olmadı Ölmedim anne. Bugün 3 aralık. Askerde son günüm Yani Şafak doğarken. Dede,torun,tertip vedalaştık Akşama koğuşa girerken. Her şey hazırdı aslında; Sırt çantam ve otobüs biletim Ama düşündüm de sonra Ne anam var döndüğümde görebileceğim Nede yarim Kız kardeşimse gurbet elde gelin. Kısacası güzel anam Bir anlamı kalmadı memlekete geri dönmenin. Ne arayanım var ne soranım Sanki kerbela çölünde Hiçbir kervanın uğramadığı Issız bir duraktım. Hayatın kalleşliğine inat Bu gün komutanımla konuşup Kışlaya teskere bıraktım. UĞUR ARSLAN
![]() |
|
![]() |
![]() |
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
![]() |
Konuyu Toplam 2 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 2 Misafir) | |
|
|