|
12-24-2008, 20:23 | #1 |
Kar Şiiri
Ankara bugün bembeyaz bir elbiseyle gülümsüyordu yüzüme..
Ankara'nın hüzünlü caddelerine sonbahar kadar kış da yakışıyordu.. Her kar tanesi bir rahmetin tecelisi gibi nazlı nazlı ellerime düşerken dilime Sezai Üstad'ın dizeleri yerleşti.. KAR ŞİİRİ Karın yağdığını görünce Kar tutan toprağı anlayacaksın Toprakta bir karış karı görünce Kar içinde yanan karı anlayacaksın Allah kar gibi gökten yağınca Karlar sıcak sıcak saçlarına değince Başını önüne eğince Benim bu şiirimi anlayacaksın Bu adam o adam gelip gider Senin ellerinde rüyam gelip gider Her affın içinde bir intikam gelip gider Bu şiirimi anlayınca beni anlayacaksın Ben bu şiiri yazdım aşkın çeşidi Öyle kar yağdı ki elim üşüdü Ruhum seni düşününce ışıdı Her şeyi beni anlayınca anlayacaksın
|
|
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
12-24-2008, 23:31 | #2 |
Kar'ın yağdığı zaman, düşüncelerimizin sınırları aştığı zamandır; bir kar tanesinin nazlı nazlı yere düştüğü izlediğimiz zaman, yeni ufukların açıldığı zamandır..
Teşekkürler şiir için. |
|
12-25-2008, 00:05 | #3 |
Her affın içinde bir intikam gelip gider
Bu şiirimi anlayınca beni anlayacaksın çok güzeldii |
|
01-02-2009, 00:21 | #4 |
Kıymetli Başkanım ve sevgili dilemma, güzel yorumlarınız için teşekkür ederim..
Her kar tanesi bir umut olup vuslata doğru koşuyor sanki.. Vuslat; toprağa mı, ayrıldıkları ama biraz sonra buluşacakları diğer kar taneciklerine mi? Yoksa, doğuşuna yardım edecekleri kardelenlere mi? ... ve umutlarımızı sakladığımız ama bakışlarımızla erittiğimiz kar taneleri.. Nedendir ki hemen yok olup gitmeleri? Saklamak için ellerimizi uzattığımız halde erimesine de engel olamadığımız beyaz güzeller.. Nedendir hüzünleri.. Belki de yolculuklarını yarıda bıraktığımız içindir damla damla erimeleri.. öyle ya, bir vuslata engel olunacaksa eğer eriyip yok olmak evla değil midir? selam ile.. |
|
Etiketler... Lütfen konu içeriği ile ilgili kelimeler ekliyelim |
anlamak, kar, sezai karakoç, şiir |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|