|
01-16-2009, 22:21 | #1 |
Dêngê/m ...!
İki ayrı şehirdeyiz seninle.. Aramızda yollar..insanlar Sesler..nefesler var.. Çağırıyor mu seni de uzaklar Yola çıksam izin verir mi kalabalıklar.. Aslında nasıl da korkuyorum kendimden bir bilsen Nasıl da korkuyorum bu kadar uzağındayken düşmekten.. İpin üstünde dengede durmaya çalışan soytarıyım ben Düşünce kuytu köşeye saklanırım hemen.. Peki sen? Yaraların oldu mu hiç dizlerinde Canını acıtanlara küfrettiğin Ve rezilce sarhoş olup bunları hatırladığın Sonra oturup bir güzel ağladığın oldu mu ? Ne garip.. Seni böylesi içimde taşırken Hakkında bu kadar az şey bilmem.. Biliyor musun? Seni çok sevebilirim ben.. Gerçekten... Ama ansızın cayabilirm bu fikrimden.. Bir yanım gitmeye hazırdır hep benim Rahatça sahiplenemem.. Yerleşemem hiçbir yüreğe Ve tüm beyazlarım saklıdır çekmecemde Kirlenmesinler diye.. Ama sen.. Soyutlanmışsın tüm renklerinden Su gibi saydam.. Su gibi taa içten.. Ama ben... Yarı yolda yorulabilirm.. Elimde olmadan sana uçurumlar doğurabilirim Çok sev.. Hiç bırakma olur mu beni..? Çünkü ben ilk defa seninle dengedeyim..!
|
|
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|