![]() |
#1 |
![]() ![]() GAZZE’NİN ÇOCUKLARI Umudun adı gözlerinle bana bakıyorsun çocuk Kanım akıyor kan kırmızı Gazze’nin duvarlarında Filistin çiçeği yanıyor yanı başımda ateş kırmızı Güneş çiçeği doluşuyor gözlerime milyonlarca Gözlerim alev sarısı, yalazlanmış temmuz sıcağı gibi Bilmiyorlar ki aşkın hiçbir zaman ölmediğini. Anlamıyorlar güne bakan çiçeğim açıyor durmaksızın Ve anlamıyorlar toprağa düşen kanların gülistana döndüğünü Uydularda radarlara düşüyor Gazze, çocuklar üşüyor ölüm ateşinde Durmaksızın misket bombaları yağıyor şehrin üstüne şimdi Sana nevruz dedim, Sana Kerbela dedim, Sana mahkûmdur aşk dedim, Şimdi Kerbela’da ağlayan Zeynep annemdir öyleyse Efendimden armağan olan bir Muharrem’dir öyleyse. Yeşil vadilerin mutlu insanlarıyız biz Yani hepimiz, yani cümlemiz, Bir ölü gibi hissetmeden Kehkeşanlara dalmışken yani Simsiyah gözleriyle bakan yıldızlarım kayboldu aniden Şimdi Filistin’de insan olmak zordu, delikanlı olmak zordu Zordu Gazze’de çocuk olmak, anne olmak hayal ötesi. Ben bu yanda oyuncaklar ülkesinde Güllük, gülistanlık bir havadayken daha Oyuncaklardan arabalar, bağlar, villalar yaparken; Mermi kovanları, zırhlı paletler ve kaleşinkof parçaları Oyuncaklarıydı Mahmut Derviş’in, şair olmak zordu Filistin’de Zordu elbette çocuk olmak Gazze’de, anne olmak hayal ötesi. Filistin kardeş dedim, Gazze can dedim, Dayan yoldaş dedim, Şimdi doğacak gün aşkına, okunan ezan ve kıyam aşkına Kelamı kadim, Peygamberi Zişan aşkına İsa, Musa, Davut aşkına, İncil, Tevrat ve Zebur aşkına Hu diyelim, hu diyelim, kıyam edelim Sıra bize gelmeden haydi dostlar Filistin’e gidelim. RECEP GARİP
![]() |
|
![]() |
![]() |
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |