![]() |
#1 |
![]() Bir Günün Sonunda
Yorgun gözümün halklarında Güller gibi fecr oldu nümayan, Güller gibi... Sonsuz, iri güller Güller ki kamıştan daha nalân; Gün doğdu yazık arkalarında! Altın kulelerden yine kuşlar Tekrarını ömrün eder ilan. Kuşlar mıdır onlar ki her akşam Alemlerimizden sefer eyler? Akşam, yine akşam, yine akşam Bir sırma kemerdir suya baksam; Üstümde sema: Kavs-i mutalsam! Akşam, yine akşam, yine akşam Göllerde bu dem bir kamış olsam! fecr olmak = tan yeri ağarmak nümayan olmak = ortaya çıkmak nalân = inleyen kavs-i mutalsam = tılsımlı yay Ahmet Haşim
![]() |
|
![]() |
![]() |
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
![]() |
#2 |
![]() Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... Sonsuz, iri güller Güller ki kamıştan daha nalân; Gün doğdu yazık arkalarında Adımdanmıdır ne ilgimi daha çok çekti ![]() |
|
![]() |
![]() |
![]() |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|