![]() |
#21 |
![]() Çalap Okulu
Söylememek harcısı söylemeğin hasıdır Söylemeğin harcısı gönüllerin pasıdır Gönüllerin pasını gel sileyim der isen Şol sözü söylegil kim sözün hülasasıdır Kul'il hak-dedi Çalap sözü doğru diyene Bu gün yalan söyleyen erte utanasıdır Cümle yaratılmışa bir göz ile bakmayan Şer'in evliyasıysa hakıykatte asidir Şeriat haberini şerh ile aydam işit Şeriat bir gemidir hakıykat deryasıdır Ol geminin tahtası her nice muhkem ise Deniz merci kat olsa tahta uşanasıdır Bundan içeri haber işit aydayım ey yar Hakiykatin kafiri şer'in evliyasıdır Biz talip-ilimleriz aşk kitabın okuruz Çalap müderris bize aşk hod medresesidir Evliya safa-nazar edeli günden beri Hasıl oldu yunus'a her ne kim veyasıdır. Yunus Emre |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#22 |
![]() Çıktım Erik Dalına
Çıktım erik dalına Anda yedim üzümü Bostan ıssı kakıyıp Der ne yesin kozumu Uğruluk yaptı bana Bühtan eyledim ona Çerçi de geldiaydur Hani aldın gözünü Kerpic koydum kazana Poyraz ile kaynattım Nedir diye sorana Bandım verdim özümü İplik verdim cullaha Sarıp yumak etmemiş Becid becid ısmarlar Gelsin alsın bezini Bir serçenin kanadın Kırk katıra yükledim Çift dahi çekemedi Şöyle kaldı kazını Yunus bir söz söylemiş Hiç bir söze benzemez Münafıklar elinden Örter mana yüzünü Yunus Emre |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#23 |
![]() Dermanım Allah
Tenimden canım süzülür,iki gözlerim süzülür Dilim tetiği bozulur,Allah sana yalvaralım Salacımı götürdüler,Musallaya yatırdılar Görklü tekbir getirdiler,Allah sana yalvaralım Varıp mülketime düşüp,indirdiler beni şeşip Toprağım örterler eşip,Allah sana yalvaralım Topraklara düşürdüler,el toprağa üşürdüler Taşlar ile bastırdılar,Allah sana yalvaralım Kaldım bir karanlık yerde,ayrığı varmaz o yerde Sataştım bir acep derde,Allah sana yalvaralım. Yunus Emre |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#24 |
![]() Derviş Yunus
Tabtuk dergahından feyizler alan, Yanan Yunus idi,o derviş Yunus... Gönlünü derya,ummanlara salan, Dalan Yunus idi,o derviş Yunus... *** Gezer idi; iki Arşı alayı, Sevgi ile yoğururdu mayayı, Barış, Hoşgörü bir edip davayı, Bulan Yunus idi,O derviş Yunus *** Yetmiş üçe hep, bir nazar eyleyen, Herdem Hakkı hakikatı söyleyen , Aşk elinden kendin heder eyleyen, Kanan Yunus idi, o dervişYunus ... *** O bilmezdi kin ile kem hiddeti, Diler idi;Kahhar Haktan mededi, Şu fani dünyaya mehil vermedi, Canan Yunus idi,O derviş Yunus. |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#25 |
![]() Dervişlik
Tehî görmen kimseyi hiç kimsene boş değil Eksiklik ile nazar erenlere hoş değil Gönlünü derviş eyle dost ile biliş eyle Aşk ile eri şol manâda derviş içi boş değil Derviş bilir dervişi Hak yoluna durmuşu Dervişler hümâ kuşu çaylak u baykuş değil Dervişlik aslı cândan geçti iki cihândan Haber verir sultandan bellidir yad kuş değil Ey Yunus Hakk’ı bilen söylemez hergiz yalan İkilik ile gelen doğru yol bulmuş değil Yunus Emre |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#26 |
![]() Dilsiz
dilsizler haberini kulaksız dinleyesi dilsiz kulaksız sözün can gerek anlayası Yunus Emre |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#27 |
![]() Dolanış
Bu fena mülkünde ben nice nice hayran olam Ye nice handan olam ye nice bir giryan olam Geh feleklerden meleklerden dileklerden dileyem Gah arş u şemste gerdun olam gerdan olam Adımım attım yedi dört onsekizden ben öte Dokuzu yolda kodum şah emrine ferman olam Dost ferah kıldı terahtan ben teberra eyledim Suret-i insan olam hem can olam hem kan olam Gah bir müfti müderris geh mümeyyiz gah temiz Gah bir müdbir-ü nakıs (naks) ile noksan olam Gah batn-ı hut içinde Yunus ile söyleşem Geh çıkam arş üzere bir can olam Selman olam Gah inem esfellere şeytan ile şerler düzem Geh çıkam arş üzre vü seyran (olam) cevlan olam Gah işidirem işitmezem işümezem aceb Nice bir nisyan olam hayvan olam insan olam Gah ma'kuulat-ı mahsulat takrir-ü beyan Gah maksurat olam geh sahib-i Keyvan olam Nice bir surette insan ü sıfatta canver Nice bir tilki olam ya kurt u ya arslan olam Nice bir tecrid ü ferd ü mücerred münferid Ye nice (cin) nice ins ü nice bir şeytan olam Nice bir aşk meydanında nefs atın seyittirem Ye nice bir başımı tup eyleyip çevgan olam Gah birlik içre birlik eyleyem ol bir ile Geh dönem derya olam katre olam umman olam Gah düzahta yanam Fir'avn ile Haman ile Gah cennete varam gılman ile Rıdvan olam Gah bir gaazi olam Efrenk ile cenk eyleyem Geh dönem Efrenk olam nisyan ile isyan olam Gah ola odlar yakam diler yıkam canlar yakam Gah varam arşa çıkam geh şah u geh sultan olam Nice bir dertler ile odlara yanam yakılam Nice bir şakir olam zakir olam mihman olam Gönlümün gencine renc irgörmeden bir yol bulam Yahu deryaya girem bi reng ü bi elvan olam Ye nice bir ben diyem sensin diyem utanmadan Ye nice deksiz olam dilsiz olam hayran olam Nice bir balçıkt' olan alçakta olam har olam Gah varam gevher olam yakuut olam mercan olam Ademilikten çıkam uçam melekler mülküne Levn olam bi levn olam geh kevn olam bi kan olam Gah zındandan çıkam azad olam abad olam Geh yine der-ban olam mahbus olam zindan olam Dar olam girdar olam Mansur olam ber-dar olam Ten olam hem can olam hem in olam hem an olam Yunus'a Taptuğ u Saltuğ u Barak'tandır nasib Çün gönülden cuş kıldı ben nice pinhan olam Yunus imdi bu sözüben aşıka di aşıka Kim sana ben sıdk olam hem derd ü hem derman olam Gah halis gah muhlis olam uş Furkaan ile Gah Rahman'ur-Rahim ya Hayy ü ya Mennan olam Geh dönem bir şems olam zerremde yüzbin arş ola Geh yien tuğyn olam alemlere tufan olam Evveli Hu ahırı Hu ya Hu illa Hu olam Evvel ahır ol kala vu ' Men aleyha fan ' olam Yunus Emre Yunus Emre |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#28 |
![]() Dost
Kevser havuzuna dalanlar,Ölmezden öndün ölenler Nefsini düşman bilenler,Konar tuba dallarına Alem düşman olur ise,Beni dost'tan ırımaya Dost kanda ise ben anda,Düşmanlık arımaya Dost ehli bizim ile hem,Dost burdadır bize ne gam Yüz bin cehd ederse düşman,Dost mahfili duramaya Düşman bana nide bile,İşim gücün dost'tan yana Dost makamı can içinde,düşman eli eremeye Kime kim dost kapı aça,Düşmanı elinden kaça Yunus ağzı güher saça,Değme arif değemeye. Yunus Emre |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#29 |
![]() Ey Çok Kitap Okuyan
Ey çok kitaplar okuyan sen mi tutarsın bana dak Tâ bilesin sırrı ayan gel aşktan oku bir sebak Ger sen seni bildin ise sûret terkin urdun ise Sıfat nedir bildin ise ne kim edersen bana hak Bilmeyesin bed-nâm u nâm bir ola sana has u âm Bildim ise ilmi tamam gel aşkdan oku bir sebak Okumagıl ilmin yüzün ilme amel gerek güzin Aç gönülden bâtın gözün âşık ma’şûk hâline bak Bakgıl âşık ne işdedir ma’şûka ol cünbiştedir İkisi bir teşviştedir iki sanıp bakma ırak İkilikten geçemedin hâli hâlden seçemedin Dosttan yana uçamadın fakılık oldu sana fak Cübbe vü hırka tâc ü taht verse gerekti aşka baç Dörtyüz mürîd ü elli hac terkeyledi Abdülrezzak Onun gibi din ulusu hâc öptü çaldı nâkûsu Sen dahî bırak nâmusu gel beri putun oda yak Âşık ma’şûk birdir bile aşktan gelir her söz dile Bîçâre YÛNUS ne bile ne kara okudu ne ak Yunus Emre |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#30 |
![]() Ey Sözlerin Aslın Bilen
Ey sözlerin aslın bilen gel de bu söz nerden gelir Söz aslını anlamayan sanır bu söz benden gelir Söz kılar kayguyu şad söz kılar bilişi yad Eğer horluk eğer izzet her kişiye sözden gelir Söz karadan aktan değil yazıp okumaktan değil Bu yürüyen halktan değil Hâlık avazından gelir Ne elif okudum ne cim varlığından kelecim Bilmeye yüzbin müneccim tâalüm n’ıldızdan gelir Şu’le bize Ay’dan değil aşk eri bu soydan değil Rızkımsa bu evden değil deryâ-yı ummandan gelir Biz bir behâne arada ayrık de elden ne gele Hak çün emir eyler cana bu keleci ondan gelir YÛNUS bir derd ile âh et kahr evinde neyler rahat Bu derde derman kefâret bir âh ile suzdan gelir Yunus Emre |
|
![]() |
![]() |
![]() |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|