09-01-2009, 16:26 | #1 |
Hiç'den diriliş ...
Yüreğimde sana ait ne varsa Aynasında zamanın Bak da bir gör neymiş... Sensizliğe isyanım Murada duam Yankılanan hasretin Ve duygular suspus Kelimelerin karanlığında çözülenler Dilimin ucunda kördüğüm Zaman değirmentaşı Öğütür umutlarımı Dönüp dönüp yeniden Sabahı bilmeyen gecelerde Senli hatıralarla, düşlerle En uzak yıldızlara, bulutta ağlayan aya Yokluğuna varlığını katamayan, Feryatlarımın suskunluğunda. Öldürüp öldürüp diriltmesi yok mu? Un ufak olmuş Yıllar, iki taş arasında sevdam Çevirir durur Sensizliğimle... Yine de Gücüm yeterdi belki Baş kaldırıp dağlara Aldırmayıp ağlara, Meydan okuyup çağlara Dumanını, rüzgârını Ayazını, karını yara yara Güneşin ayağına basa basa Koşardım sana, gelirdim Lâkin biriciğim Bizi kor eden Kader! Boynumda bir darağaç urganı Özlemimi kanatan kırbaç Vurur, tüketir Git gidebilirsen Gel gelebilirsen Offf bu çaresizlik Ne çıkmaz sokağa benzer Ne karanlıkta kaybolan ışığa Ne de kalabalıktaki yalnızlığa Benzemiyor haykırışın içindeki susuşlara! Hiç olmanın döngüsünde Diriliş mi dersin buna Efkâr nehrine dalmak gibi Büsbütün boşluğun içinde Ruhum beynim buzul mu ne? Kaldırın yüzümdeki kara peçeyi Hangi ellerim yakarışta Ölümsüz aşkımıza İmkansızlığa derman mı dilemekte Yaradanın aşkına, senin aşkına Ve inadına yaşamak inadına Sevda ateşinin göz bebeğinde Hasretin esmer yanığında Ak köpüklü nehirler misali coşarcasına Nefesim Yokuşlarında sabır… Ve buluşmak Ümit ışıklarında Meryem ASLAN
|
|
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|