Ali Bayramoğlu - Krizden Nasıl Çıkılır ya da Ne Yapmalı? - AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

**Cihannur** · 01-23-2014, 22:22

Ali Bayramoğlu

Krizden nasıl çıkılır ya da ne yapmalı?

Bundan üç dört yıl önce AK Parti'nin iç kabinesinden önemli bir isim 'Türkiye'nin iki vesayet sorunu var diyordu, biri asker vesayeti, diğeri cemaat vesayeti, ikisinden de kurtulmak lazım...'

Bugün yaşananı bir bakıma böyle tarif etmek mümkün.

İki sorun birden yaşıyoruz:

Vesayet sorunu... Vesayeti kaldırmaya çalışırken ortalığı kırıp dökme, hukuk dışına çıkma sorunu...

Bu çizgi dünden bugüne uzanıyor.

2000'lerin başına gidelim. Demokrasi istikametinde askerî vesayetle mücadele kaçınılmazdı. Devlet içindeki özerk askerî alanı ortadan kaldırmak, karar süreçlerindeki askerî unsurları devre dışı bırakmak, bunlara yönelik askerî itirazları, tehdit içeren girişimleri mahkûm etmek, yargı önüne çıkarmak demokratik bir gereklilikti.

Ancak bu süreçte ölçü kaçtı. Ağır hak ihlalleri yaşandı. Başka bir vesayet arayaşının devreye girmesiyle, bu adli süreçleri kendi güç mekanizmasına çevirme hamlesiyle, bunun sonucu olan keyfi soruşturma ve yargılama biçimleriyle, bu ölçüsüzlük ülke demokrasine ağır bir fatura çıkardı.

Öylesine ki sivilleşme, demokratikleşme, askerî vesayetten arınma politikaları bile bu ihlâllerin gölgesinde kalmaya başladı.

Gelelim bugüne...

Cemaat vesayeti, cemaatin vesayet arayışının çıkardığı bir krizle karşı karşıyayız. Diğer devlet birimleri yanında yoğun olarak emniyet ve yargıda kritik noktaların bir cemaat tarafından kontrol edilmesi, polis, yargıç ve savcıların yetkilerini bu cemaatin talimatları ve çıkarları istikametinde kullanması demokratik düzende kabul edilemez bir durumdur.

Ve bununla mücadele etmek bir kaçınılmazlıktır.

Arınma mücadelesini veren esas olarak cemaatin hedefi olan siyasi iktidardır.

Bu arada şunu görmek gerek: Ayrışma ve kavga siyasi olarak anlam yüklüdür. Cemaat-AK Parti iş birliği ve bunun bozulması ve iktidar kavgası yaşanması meselesini abartarak, tek boyutlu ele almamak gerekir. Siyasi iktidarın iş birliği yaptığı, cemaat mensubu olan devlet memurlarıydı. Siyasi iktidar cemaatin sivil taleplerini karşılarken, örneğin pek çok üniversite açmasına yol verirken, cemaate yakın isimlere çeşitli görevlerde sorun çıkarmazken, muhtemelen kuvvetli bir cemaat stratejisi ve eylemiyle karşı karşıya olduğunu bilmiyordu. Cemaatin derinliğinin de yeteri kadar farkında değildi. Bunun kanıtı 7 Şubat MİT kriziyle gafil avlanmasıdır. Daha da öte 17 Aralık krizine tümüyle çıplak yakalanması, bir anda, ilk anda aciz duruma düşmesidir. Ortada hükümet açısından üç yıl önce açılan bir sayfa vardır. Vesayet arayışının farkına varma ve bununla mücadele bugün tüm ülkeyi ısıtan bir aşamaya gelmiştir.

Ve siyasi iktidar bu aşamada tüm gücünü ve konsantrasyonunu bu mücadeleye yöneltmiştir, elindeki tüm imkânları kullamaktadır.
Ancak biliyoruz ki, bu mücadele doğru araçlarla yapılmazsa, askerî vesayetle mücadeledeki hukuksuzluk tablosunun tekrar ortaya çıkması kaçınılmaz olur. Mücadelede meşruiyet ve hukukilik birbirinden kopmamalıdır. Aksi hâlde burada yara alacak olan tek tek kişiler ya da topluluklar değil, doğrudan doğruya hukuk devleti ve Türk demokrasisidir.

Yasallık ve meşruiyet bütünlüğü için bir imkân var...

Hanefi Avcı'nın Silivri'de altını çizdiği bir imkân: Sahtecileri ve sahtelikleri bulmak ve teşhir etmek.

Hükümet bunu yolsuzluk dosyaları ve soruşturmaları üzerinden yapamaz, inandırıcı olmaz. El atılması gereken, askerî vesayetten arınırken ortaya çıkan hukuksuz durumlar ve hak gasplarıdır.

Bu imkân hem adaletin tesisi, hem devlet düzeni, hem krizin dindirilmesi açısından bir fırsattır.

Somut olarak ifade etmek gerekirse, tamirat; Ergenekon, Balyoz, Oda Tv gibi temelde 'temizlik' ve 'sivilleşme' esasına dayalı adli yaptırım süreçlerinin içindeki çürük durumları görmek, bunları ayıklamak ve bu çerçevede adaleti ve hukuku tesis etmektir.

Şimdi buraya el atmak gerek...

Adaleti tesis, vesayete karşı mücadelede hukuka sarılma ve siyasi alanı şeffaflaştırma...

Acilen...

Ve şunu unutmadan:

Böyle bir adım sadece bir hak tamiratından ibaret olmaz. Değişim ve demokratikleşme sürecinde yeni ve kritik bir dönemeç oluşturur.
Zira bu tür bir adım cemaatçi toplumsal dokunun açtığı yaraların tamiratıyla ilgilidir.

Bu tamirat ise bir anlamda, liyakat ve adalet esaslı yeni bir meşruiyeti mümkün kılacak bir 'toplumsal uzlaşma' imkânı demektir.
Siyasi iktidarın bunu görmesi, liyakat fikrini içselleştirmesi gerekir.

Kaynak

Yeni Şafak 23.01.2014

01-23-2014, 22:22	#1
Kullanıcı Adı Cihannur	Ali Bayramoğlu - Krizden Nasıl Çıkılır ya da Ne Yapmalı? Ali Bayramoğlu Krizden nasıl çıkılır ya da ne yapmalı? Bundan üç dört yıl önce AK Parti'nin iç kabinesinden önemli bir isim 'Türkiye'nin iki vesayet sorunu var diyordu, biri asker vesayeti, diğeri cemaat vesayeti, ikisinden de kurtulmak lazım...' Bugün yaşananı bir bakıma böyle tarif etmek mümkün. İki sorun birden yaşıyoruz: Vesayet sorunu... Vesayeti kaldırmaya çalışırken ortalığı kırıp dökme, hukuk dışına çıkma sorunu... Bu çizgi dünden bugüne uzanıyor. 2000'lerin başına gidelim. Demokrasi istikametinde askerî vesayetle mücadele kaçınılmazdı. Devlet içindeki özerk askerî alanı ortadan kaldırmak, karar süreçlerindeki askerî unsurları devre dışı bırakmak, bunlara yönelik askerî itirazları, tehdit içeren girişimleri mahkûm etmek, yargı önüne çıkarmak demokratik bir gereklilikti. Ancak bu süreçte ölçü kaçtı. Ağır hak ihlalleri yaşandı. Başka bir vesayet arayaşının devreye girmesiyle, bu adli süreçleri kendi güç mekanizmasına çevirme hamlesiyle, bunun sonucu olan keyfi soruşturma ve yargılama biçimleriyle, bu ölçüsüzlük ülke demokrasine ağır bir fatura çıkardı. Öylesine ki sivilleşme, demokratikleşme, askerî vesayetten arınma politikaları bile bu ihlâllerin gölgesinde kalmaya başladı. Gelelim bugüne... Cemaat vesayeti, cemaatin vesayet arayışının çıkardığı bir krizle karşı karşıyayız. Diğer devlet birimleri yanında yoğun olarak emniyet ve yargıda kritik noktaların bir cemaat tarafından kontrol edilmesi, polis, yargıç ve savcıların yetkilerini bu cemaatin talimatları ve çıkarları istikametinde kullanması demokratik düzende kabul edilemez bir durumdur. Ve bununla mücadele etmek bir kaçınılmazlıktır. Arınma mücadelesini veren esas olarak cemaatin hedefi olan siyasi iktidardır. Bu arada şunu görmek gerek: Ayrışma ve kavga siyasi olarak anlam yüklüdür. Cemaat-AK Parti iş birliği ve bunun bozulması ve iktidar kavgası yaşanması meselesini abartarak, tek boyutlu ele almamak gerekir. Siyasi iktidarın iş birliği yaptığı, cemaat mensubu olan devlet memurlarıydı. Siyasi iktidar cemaatin sivil taleplerini karşılarken, örneğin pek çok üniversite açmasına yol verirken, cemaate yakın isimlere çeşitli görevlerde sorun çıkarmazken, muhtemelen kuvvetli bir cemaat stratejisi ve eylemiyle karşı karşıya olduğunu bilmiyordu. Cemaatin derinliğinin de yeteri kadar farkında değildi. Bunun kanıtı 7 Şubat MİT kriziyle gafil avlanmasıdır. Daha da öte 17 Aralık krizine tümüyle çıplak yakalanması, bir anda, ilk anda aciz duruma düşmesidir. Ortada hükümet açısından üç yıl önce açılan bir sayfa vardır. Vesayet arayışının farkına varma ve bununla mücadele bugün tüm ülkeyi ısıtan bir aşamaya gelmiştir. Ve siyasi iktidar bu aşamada tüm gücünü ve konsantrasyonunu bu mücadeleye yöneltmiştir, elindeki tüm imkânları kullamaktadır. Ancak biliyoruz ki, bu mücadele doğru araçlarla yapılmazsa, askerî vesayetle mücadeledeki hukuksuzluk tablosunun tekrar ortaya çıkması kaçınılmaz olur. Mücadelede meşruiyet ve hukukilik birbirinden kopmamalıdır. Aksi hâlde burada yara alacak olan tek tek kişiler ya da topluluklar değil, doğrudan doğruya hukuk devleti ve Türk demokrasisidir. Yasallık ve meşruiyet bütünlüğü için bir imkân var... Hanefi Avcı'nın Silivri'de altını çizdiği bir imkân: Sahtecileri ve sahtelikleri bulmak ve teşhir etmek. Hükümet bunu yolsuzluk dosyaları ve soruşturmaları üzerinden yapamaz, inandırıcı olmaz. El atılması gereken, askerî vesayetten arınırken ortaya çıkan hukuksuz durumlar ve hak gasplarıdır. Bu imkân hem adaletin tesisi, hem devlet düzeni, hem krizin dindirilmesi açısından bir fırsattır. Somut olarak ifade etmek gerekirse, tamirat; Ergenekon, Balyoz, Oda Tv gibi temelde 'temizlik' ve 'sivilleşme' esasına dayalı adli yaptırım süreçlerinin içindeki çürük durumları görmek, bunları ayıklamak ve bu çerçevede adaleti ve hukuku tesis etmektir. Şimdi buraya el atmak gerek... Adaleti tesis, vesayete karşı mücadelede hukuka sarılma ve siyasi alanı şeffaflaştırma... Acilen... Ve şunu unutmadan: Böyle bir adım sadece bir hak tamiratından ibaret olmaz. Değişim ve demokratikleşme sürecinde yeni ve kritik bir dönemeç oluşturur. Zira bu tür bir adım cemaatçi toplumsal dokunun açtığı yaraların tamiratıyla ilgilidir. Bu tamirat ise bir anlamda, liyakat ve adalet esaslı yeni bir meşruiyeti mümkün kılacak bir 'toplumsal uzlaşma' imkânı demektir. Siyasi iktidarın bunu görmesi, liyakat fikrini içselleştirmesi gerekir. Kaynak Yeni Şafak 23.01.2014

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)