01-05-2008, 01:50 | #1 |
İşte O An Kendini Sobele !!! ....
Hani bazen aklın-yüreğin yelken açar ya senden?. Sende değilsen, O'nda hiç yoksundur ya hani?.. Farketmezsin ya hani çoğu kez, tâa uzaklara kaçtıklarını.. Ordasındır ama yoksundur. Varsındır ama yoksunsundur. İşte o an sobele kendini! Geri çağır uzaklardan seni.. Seni sana döndür. Yoktan var edenin adıyla; Lâilaheillâ ente subhânek innî kuntu minezzâlimîn Geri çağır kendini! ........................... ........................... ........................... Namazdasın şimdi de.. Vahy sağanağında söyleşmektesin O'nunla, O'ndasın.. Birden!.. Âniden bir sapma!.. Bak aklın-yüreğin kaçıverdi senden! Ve düşüş.. ...... ...... ...... Huzurdan. -Ne yapayım.. -Ne söyleyeyim.. -Ne giyeyim.. -Ne olacak?.. -Ne.. -Ne.. -Ne.. Ne sendesin ne O'nda, başkalardasın..Başkalarlasın!.. Gurbetlerdesin.. İşte o an sobele kendini! -Allâhuekber de geri çağır seni! -Allâhuekber! Bak Seninleyim.. -Allâhuekber! Bak Sendeyim! Çünkü namazdan sana kalan "O'nda olduğun" kadardır.. -Allâhuekber! -Allâhuekber! -Allâhuekber! -Sendeyim, Seninleyim, Senliyim.. - Şükür ki ben bendeyim, şükür ki Sana bendeyim.
|
|
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |