![]() |
#11 |
![]() 1. İbrâhim as.’ın Ateşin İçinden Çıkıp Nemrud ile Konuşması :
Nemrud; ateşin, İbrahim as.’ı, yakıp kül haline getirdiğini, sanıyor ve bundan, hiç şüphe etmiyordu.[1] Hayvanına binerek ateşin yanından geçti. İbrahim as.’ı yakmak için toplanmış, yığılmış odunlar, hâlâ yanıp duruyordu. Nemrud, bakınca, İbrahim as.’ın ateşin içinde oturduğunu, yanında da, kendisine benzeyen birinin bulunduğunu, gördü ve hemen geri döndü. Kavmine: “Ben, İbrahim’i, ateşin içinde diri bir halde gördum?!? Bu hususta, şüphe içindeyim. Siz, benim için, hemen, yüksek bir bina çatınız da, onun üzerinden, ateşin içine bakıp İbrahimin durumunu tesbit edeyim” dedi. Hemen, yüksek bir bina çattılar.[2] Nemrud; binanın üzerine çıkıp ateşin içine baktığı zaman, İbrahim as.’ın, ateşin içinde oturduğunu, yanında da, kendisine benzeyen birisinin bulunduğunu gördü ve: “Ey İbrahim! Gördüm ki: senin İlah’ın, pek büyükmüş ve kendisinin kudret ve izzeti de, aramıza gerilip seni zarardan koruyacak dereceye varmış!”[3] Ey İbrahim! Ne güzel Rab’dır senin Rabb’ın!” diyerek seslendi.[4] Sonra da: “Ey İbrahim! Ateşin içinden çıkmağa da, gücün yeter mi?” diye sordu. İbrahim as.: “Evet” dedi. Nemrud: “Ateş içinde kalmanın, sana zarar verebileceğinden korkmaz mısın?” diye sordu. İbrahim as.: “Hayır” dedi. Nemrud: “Öyle ise, kalk ve ateşin içinden çık!” dedi. İbrahim as.: kalkıp ateşin içinden, yürüyerek dışarı çıktı. Nemrud’un yanına doğru vardı. Nemrud: “Ey İbrahim! Senin yanında, senin gibi bir adamın oturduğunu gördüm. Kimdi o?” diye sordu. İbrahim as.: “O, gölgeler Meleği idi. Rabb’ım, onu, bana, yanımda bulunsun ve ateşin içinde, benimle görüşüp konuşsun; ateşi, bana serinlik ve selâmetlik yapsın diye gördermişti!” dedi. Nemrud: “Ey İbrahim! Ben, senin ilâhına kurban takdim edeceğim.Fakat, bunu, kendisine ibadet ve birliğini itiraf maksadıyla değil, izzet ve kudretini ve sana yaptığı şeyleri, gözlerimle gördüğüm için, yapacağım! Ona, dört bin sığır keseceğim” dedi. İbrahim as.: “Sen, bu diniden, her hangi bir şey üzerinde bulunmaksızın ayrılıp benim dinime girmedikce, Allah, senin takdim edeceğin kurbanı kabul etmez!” dedi. Nemrud: “Ey İbrahim! Ben, mülk ve saltanatı, elden bırakmağa güç yetiremem. Fakat, ben, onun için, kurban keseceğim” dedi ve kesti.[5] -------------------------------------------------------------------------------- [1] Taberi-Tarih c.1/124; Sâlebi-Arais s.78; İbn Esir-Kâmil c.1/99; M.Asım Köksal, Peygamberler Tarihi, Diyanet Vakfı Yayınları: s.158. [2] Taberi-Tarih c.1/124; İbn Esir-Kamil c.1/99; M.Asım Köksal, Peygamberler Tarihi, Diyanet Vakfı Yayınları: s.158. [3] Taberi-Tarih c.1/123; Salebi-Arais; İbn.Esir-Kamil c.1/99; M.Asım Köksal, Peygamberler Tarihi, Diyanet Vakfı Yayınları: s.159. [4] Taberi-Tarih c.1/124; Salebi-Arais s.78; Ebülfida-Elbidaye vennihaye c.1/146; M.Asım Köksal, Peygamberler Tarihi, Diyanet Vakfı Yayınları: s.159. [5] Taberi-Tarih c.1/124,125; Salebi-Arais s.78; İbn Esir-Kamil c.1/99,100; M.Asım Köksal, Peygamberler Tarihi, Diyanet Vakfı Yayınları: s.160. |
|
![]() |
![]() |