02-12-2009, 00:38 | #1 |
MEKTUP I
Dilimin ve kalemimin ucundasın, Fakat kalbimin içinde, Şu tükenen yıllara sor, gecelere Gündüzlere sor: kiminleyim ben? Hiç sizin semtinizde vefa rüzgarı esmez mi? Dağlara seslendim, onlar bile ses verdi de Sen neden susuyorsun... Sen ses ver de senin semtinden esecek vefa ve aşk rüzgarlarına bağrımı açayım.. ciğerlerime çekeyim... 'Beni ne yapacaksın' deme 'Benim yüzümden ne hale gelmişsin' de! Yollarda ayak izlerini gördüm, Bu izlere yüzlerimi sürdüm. Evet, buralardan geçen sensin!.. Yollardan geçtiğin gibi benden de mi geçeceksin?.. Yollardaki izlerini başka izler bozar siler... Fakat kalbimde bıraktığın izler ebedidir, bozulmaz, silinmez... Seni düşüne düşüne düşüme giriyorsun Onun için ben, gündüzlerden çok geceleri sever oldum Senin olmadığın yerde güneş yok bana Ateş yok bana..Hayat yok bana... Muhacir kuşlar sıcak iklimlere göçtüler Demek ki göç zamanı..benim kuşumsa 'Aşk' denilen kafeste çırpınıp durdu. Seninle olduktan sonra her şey sıcaktır bana Son bahar bile ilk bahar gibidir. Bir baktın canımı yaktın Bir daha bak ki , kül olayım, savrulayım... Bu bayram da sensiz geçti. Seninle her gün bayram bana Sen olmayınca bayramdan ne haber? İŞ bildiğin gibi değil.Bilmediğin gibi... Sen kendine bakma, bana bak..neler oluyor o zaman anlarsın Öldüğüm zaman mezarıma gel De ki ' bu adam benden neler çekti Ey toprak, böyle bir dertliyi sen nasıl çekiyorsun... O.Yüksel SERDENGEÇTİ
|
|
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|