Demlenmemiş cümleler... - AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

**NuR-eFSaN** · 03-06-2009, 19:18

Söylenmiş bunca söze rağmen niçin çatlamıyor merhametsiz yürekler?

Niçin kurumadı hâlâ azgın çenelerin salyası?

Söylenmiş bunca söze rağmen niçin gri vicdanlarda yeşil bir dal büyütemedik hâlâ?

***

Yelkovanlar pas tutarken gıcırdayarak dönerken dünya kahrından paramparça olurken paragraflar cümleler unutulmuş kelimeleri beklerken ve kelimeler yolunu şaşırıp biraradalığın özlemiyle kül olurken kalın çizgiler çekmekten ince çizgileri unutan kalem hayatın gittikçe daralan satır aralarına neyi nasıl yazacak?...

Yaşamayan yaşatmayan günlerin ve yatışmayan yatıştıramayan gecelerin içinde durmadan konuşarak susmayı unutan diller neyi nasıl söyleyecek ki günler ve geceler tekrar soluk almaya başlasın?...

Bıçak kemiğe yalanırken kurşunlar tende yuvalanırken; gözyaşı kan gibi bütün vicdanları dolanıp el ayak çekildiğinde asfaltların kara yüzlerine uzanırken hayatın ellerini ölüme doğru uzattığını görmeyen hayata sadece kendi karanlığıyla bakan ve perdelerin sadece ucunu kaldıran gözler neyi nasıl görecek?

Şehirler kanserli bir hasta gibi günden güne kuruyup inlerken söz bir veremli gibi kan kusup hırıldarken kendisine seslenen aç ve çıplak çocukların feryatlarıyla çınlamayan kulaklar şeytanın kahkahalarını duyamazken sessizce yaklaşan ölümün sesini nasıl duyacak?

Taze yaralarda seğirirken damarlar ve eski yaralar karıncalanıp da hatır hatır kaşınırken meydan meydan vitrin vitrin dolanıp kendini ararken vicdanlar insanlar ucunu kaçırdıkları ipin peşinde harcarlarken ömürlerini yalanlar bir yılan gibi dolanırken boğazımıza sözlerimiz ve gözlerimiz yalnız kendi etrafımızda dönüp dururken kara kalemler kara delikleri maviye yeşile boyarken sancılanmayan tutuşmayan yürekler neyi nasıl yaşayacak?...

***

Konuşunca çatlatabilmeliydik merhametsiz yürekleri.

Bakınca eritebilmeliydik asfaltların kara yüzlerini.

Sınırlarımızı ateşe verenlere inat menfaatlerimizin sınırlarından öteye atılmış adımlarımız olmalıydı.

Kıdemli değil demli sözler söylemeliydik.

Kıdemli değil demli sözler duymalıydık.

Ve’sselâm!

alıntı

**Jurnal** · 03-06-2009, 19:24

çok anlamlı bir yazı. Paylaşım için Teşekkürler

03-06-2009, 19:18	#1
Kullanıcı Adı NuR-eFSaN	Demlenmemiş cümleler... Söylenmiş bunca söze rağmen niçin çatlamıyor merhametsiz yürekler? Niçin kurumadı hâlâ azgın çenelerin salyası? Söylenmiş bunca söze rağmen niçin gri vicdanlarda yeşil bir dal büyütemedik hâlâ? * Yelkovanlar pas tutarken gıcırdayarak dönerken dünya kahrından paramparça olurken paragraflar cümleler unutulmuş kelimeleri beklerken ve kelimeler yolunu şaşırıp biraradalığın özlemiyle kül olurken kalın çizgiler çekmekten ince çizgileri unutan kalem hayatın gittikçe daralan satır aralarına neyi nasıl yazacak?... Yaşamayan yaşatmayan günlerin ve yatışmayan yatıştıramayan gecelerin içinde durmadan konuşarak susmayı unutan diller neyi nasıl söyleyecek ki günler ve geceler tekrar soluk almaya başlasın?... Bıçak kemiğe yalanırken kurşunlar tende yuvalanırken; gözyaşı kan gibi bütün vicdanları dolanıp el ayak çekildiğinde asfaltların kara yüzlerine uzanırken hayatın ellerini ölüme doğru uzattığını görmeyen hayata sadece kendi karanlığıyla bakan ve perdelerin sadece ucunu kaldıran gözler neyi nasıl görecek? Şehirler kanserli bir hasta gibi günden güne kuruyup inlerken söz bir veremli gibi kan kusup hırıldarken kendisine seslenen aç ve çıplak çocukların feryatlarıyla çınlamayan kulaklar şeytanın kahkahalarını duyamazken sessizce yaklaşan ölümün sesini nasıl duyacak? Taze yaralarda seğirirken damarlar ve eski yaralar karıncalanıp da hatır hatır kaşınırken meydan meydan vitrin vitrin dolanıp kendini ararken vicdanlar insanlar ucunu kaçırdıkları ipin peşinde harcarlarken ömürlerini yalanlar bir yılan gibi dolanırken boğazımıza sözlerimiz ve gözlerimiz yalnız kendi etrafımızda dönüp dururken kara kalemler kara delikleri maviye yeşile boyarken sancılanmayan tutuşmayan yürekler neyi nasıl yaşayacak?... * Konuşunca çatlatabilmeliydik merhametsiz yürekleri. Bakınca eritebilmeliydik asfaltların kara yüzlerini. Sınırlarımızı ateşe verenlere inat menfaatlerimizin sınırlarından öteye atılmış adımlarımız olmalıydı. Kıdemli değil demli sözler söylemeliydik. Kıdemli değil demli sözler duymalıydık. Ve’sselâm! alıntı

03-06-2009, 19:24	#2
Kullanıcı Adı Jurnal	çok anlamlı bir yazı. Paylaşım için Teşekkürler

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)