Abdülhamid, Mustafa Kemal’i hapse attırmıştı! - AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

**Ertuğrul ÖZGÜL** · 03-13-2009, 23:02

Abdülhamid, Mustafa Kemal’i hapse attırmıştı!

“Abdülhamid devrinin her 24 saati bin muammayla doludur.” 1930’larda sıkı bir Abdülhamid düşmanı iken 1960’larda tam tersine koyu bir Abdülhamid hayranı olarak karşımıza çıkan yazar Nizamettin Nazif Tepedelenlioğlu’nun bu cümlesi beni çok düşündürmüştür.
Her 24 saatine binbir muammayı doldurmuş bu karmaşık iktidar döneminin kıvrımları arasında saklanmış nice olay ve çehrenin gerçek yüzü, ağır ağır aydınlanmakta.
Anlatacağım olay da, bizzat Mustafa Kemal tarafından en az iki defa dillendirildiği halde, Atatürk’ün resmi biyografilerinde ya geçiştirilmiş yahut da yazıldığı halde dikiz aynamıza bir türlü girememiştir. Bugün vefatının 90. yılında Sultan II. Abdülhamid’i rahmetle anarken, onun “muamma”larından birini daha büyüteç altına alıyoruz.
21 Ekim 1904’te, 24 yaşında Harp Akademisi’nden kurmay yüzbaşı olarak mezun olan Mustafa Kemal, birkaç ay kadar tayinini bekleyecekti. Bir süre sınıf arkadaşı Ali Cebesoyların Kuzguncuk’taki yalısında misafir kalmış, daha sonra yine tayin bekleyen birkaç arkadaşıyla birlikte Beyazıt-Gedikpaşa civarında bir Ermeni’nin apartman dairesini kiralamışlardı. Burada toplanıp memleket sorunlarını görüşürken, kurtuluş için Meşrutiyet yönetiminin geri getirilmesinin şart olduğu, bunun için de ordunun Saray’ı sıkıştırması gerektiği üzerinde görüş birliğine varmışlardı. Bu amaçla her biri atanacakları yerlerde birer örgüt kuracak, sonra da şubeleri birleştirip hükümet üzerinde baskı kuracaklardı.
Ne var ki, Abdülhamid’in meşhur hafiye örgütünün içlerine sızacağını hesaplayamayacak kadar toydular o sırada.
Toplantılar olanca hızıyla sürerken günün birinde subayken ordudan atılmış Fethi Bey adlı birisini aralarına almak gafletinde bulunurlar. Başlangıçta “örgüt” adına epeyce yararlılıkları görülen Fethi Bey, günün birinde kendilerine yeni bir arkadaşın daha katılmak istediğini bildirir. Önce sözü edilen arkadaşı görmeleri gerektiğini söylerler ve Galata Köprüsü civarında bir kahvede buluşmaya karar verirler. Ancak gelmesi beklenen yeni ‘arkadaş’, Abdülhamid’in has adamlarından Zülüflü İsmail Paşa’nın yaverinden başkası değildir ve yanında bir sürü jandarma da getirmiştir! Meğer acıyarak yanlarına aldıkları Fethi Bey, bir hafiye ve konuştukları her şeyi günü gününe Abdülhamid’e bildirmekte değil miymiş!
İşte bu baskınla Mustafa Kemal, Ali Fuat ve Fethi Okyar da aralarında olmak üzere “gizli örgüt”ün bütün elemanları jandarmalar tarafından yakalanarak hapse atılır.
Bundan sonrası daha da ilginçtir. Çünkü Yüzbaşı Mustafa Kemal, Abdülhamid’in yaşadığı Yıldız Sarayı’nın mabeyn dairesine götürülüp gizli örgüt kurmak, bu amaçla para toplamak, gazete çıkarmak ve toplantılar yapmaktan sorguya çekilmiştir. Kendisi hatıralarında ‘aylarca’ hapiste kaldığını söylese de, tutukluluğunun en fazla iki ay sürdüğünü biliyoruz. (Mezuniyeti 21 Ekim’de, Şam’a tayini ise 11 Ocak’tadır.)
Asıl şüpheyi davet eden nokta, bir Ermeni’nin evinde kalmaları ve Jön Türklerin yasak yayınlarını takip etmeleriydi. O günlerde Ermenilerin Sultan’a bir suikast düzenleyeceklerine dair haberler alınıyordu; Saray’a, Ramazan’ın 15’inde Hırka-i Şerif’i ziyaret edecek olan Abdülhamid’e bombalı bir saldırı düzenleneceği ihbarı yapılmıştı. Padişah, Beyazıt civarından arabayla geçecekti ve onların bu güzergâhta bir ev tutmuş olmaları şüpheyi daha da artırmaktaydı. Nitekim bu ihbar, 6 ay kadar sonra, Mustafa Kemal ve arkadaşları aklanıp Şam’a gönderildikten sonra Ermeni teröristlerin elinde gerçek adresini bulacaktı (21 Temmuz 1905, Bomba Olayı).
Yıldız Sarayı Mabeyn Dairesi’ndeki sorgulama sırasında bizzat Abdülhamid’in sorgu odasına kadar geldiği ve görünmeyen bir yerde Mustafa Kemal’in cevaplarını dinlediği rivayeti, ta 1931 yılında liseler için hazırlanan “Tarih” kitabından beri dillerdedir ama Atatürk’ün kendisi bize bundan hiç bahsetmemiştir. Annesi Zübeyde Hanım’ın mezarı başında Ocak 1923’te yaptığı konuşmada, şunları söylediğini biliyoruz:
“Hayata ilk hatveyi [adımı] atıyordum. Fakat bu hatve hayata değil, zindana tesadüf etti. Hakikaten bir gün beni aldılar ve idare-i müstebidenin [istibdat yönetiminin] zindanına koydular. Orada aylarca kaldım. Validem bundan ancak mahpesten çıktıktan sonra haberdar olabildi. Ve derhal beni görmeye şitap etti [koştu]. İstanbul’a geldi. Fakat orada kendisiyle ancak üç beş gün görüşmek nasip oldu. Çünkü tekrar idare-i müstebidenin hafiyeleri, casusları, cellatları ikametgâhımızı sarmış ve beni alıp götürmüşlerdi. Validem ağlayarak arkadan beni takip ediyordu. Beni menfama götürecek olan vapura bindirilirken benimle görüşmekten men edilen validem gözyaşlarıyla Sirkeci rıhtımında elemler ve kederler içinde terk edilmiş bulunuyordu.”
Annesinin ağlamaktan gözlerinin zayıfladığını söyleyen genç Mustafa Kemal, yine de ucuz kurtulmuş sayılırdı. Eğer Serasker Rıza Paşa araya girip de Sultan’ı, onların gençliklerine uyup bir hata işlediklerine ikna etmemiş olsaydı, rejimi değiştirmek için gizli örgüt kurmaktan tutuklanmaları ve askerlikten atılmaları işten bile değildi.
Velhasıl, “yıldızın parladığı anlar”dan birindeydi. Günün birinde bugünkü İstanbul Üniversitesi merkez binasında İsmail Hakkı Paşa, Padişah’ın kararını kendisine şöyle bildirecekti: “Şimdiye kadar büyük yeteneklere sahip olduğunu gösterdin… Ama öte yandan, kendinin ve üniformanın şerefini lekelemiş durumdasın… Siyasete ve Padişah’ınıza karşı vatan hainlerinin yıkıcı propagandasına karıştın. Arkadaşlarını da aynı şeyi yapmaları için teşvik ettin. Buna rağmen Efendimiz merhamet göstermeye karar verdi. Ve seni affetti. Yalnız tayin beklediğin Edirne ve Makedonya’ya değil, Şam’a gönderileceksin.”
Mustafa Kemal’in çok yıllar sonra, “Abdülhamid’in Kurtlarla Dansı” adlı kitabıma da aldığım “Abdülhamid yönetiminin her şeye rağmen hoşgörülü olduğu” yolundaki sözlerinin kaynağı bu af olayı olsa gerek.
Atatürk bu sözü söylediği sırada, İzmir suikastı teşebbüsünden sonra en yakın silah arkadaşlarının idamla yargılandığını mı hatırlamıştı dersiniz?
http://www.mustafaarmagan.com.tr/index.php

**ambargocu** · 03-13-2009, 23:04

eline sağilık.

hadi bakalım neden attırmıştı.;)buna kemalistler bi cevap yazsında görelim

**llvll** · 03-13-2009, 23:05

Ey Sultanım efendim
Ya rasulAllah, tut ellerimi
Senden başka kimsem yok
Ne bir dayanağım, ne de bir beklentim

Yoktur benim için senden başka dayanak
Sen hidayet nurusun, her mekanda her oluşta
Sen yağmurun özüsün, yağmurun hası, aslı
Ey yaratılanlar arasında itimat edilenlerin en hayırlısı
Güvenilirlerin en hayırlısı, kastedilenlerin
Sen, hiç şüphesiz, tüm mahlukatın inayet pınarısın

Sen, mahlukatı doğruluğunla hidayet edensin
Ey hamd makamına, makamı mahmuda, tek olarak yükselen
Ey parmaklarından fışkırırcasına nehirler akan
Mededi ile ordusunu kana kana suya doyuran

Beni bir zulmet, bir zillet kapladığında bir korku sarar
Derim ki o zaman;
Ey saadatların efendisi
Dayanağım, mesnedim, kurtuluş ümidim
Zilletlerimden dolayı şefaatçi ol
Rahmeti bol olan rahmandan
Ebediyetimde dahi mazhar olamıyacağım bir nimetle ihsan buyursun bana

Ebediyete kadar, bana rıza gözüyle
Razı olduğu bir gözle nazar kılsın
Günahlarımı hatalarımı sonsuza dek merhametiyle setreylesin
Ört bas etsin, merhamet etsin, şefkat etsin
Affıyla sarsın sarmalasın beni, çünkü ben yapayalnız olamam

Efendim seyyidim, vesile kıldım seni
Tüm insanlar arasından seçilmiş olan Muhammed Mustafa'yı
Yüce cemal sahibi olan Allah'tır, onun yaratıcısı
Gönderilen peygamberlerin hepsinden daha da yüce
İnsanlığın hazinesi o

Onunla iltica ettim, onunla sığındım
Umarım ki Allah mağfiret eder beni
Budur benim zannım ve itikadımda olan
Ömrümün sonuna dek onu methü sena etmek, onu övmek
Şen'imden, halimden, adetimden zail olmaz

Dilim onu methü sena etmekten, onu övmekten asla vazgeçmeyecek
Rasulu Ekreme olan sevgim
Arşın ve mülkün sahibi olan Allah indinde
Dayanağım, kurtuluş ümidim

Üzerine olsun, sonsuza dek yok olmasın
Sonsuz ve sayısız salat
Selam ve tahiyelerin en yücesi
Ehli beytine, medet ve sehavet ehli
Cömertliğin denizi olan tüm ehli beytine
Ve ashabı güzidine salat ve selam olsun.

**Ertuğrul ÖZGÜL** · 03-13-2009, 23:08

Alıntı:

ambargocu Nickli Üyeden Alıntı

eline sağilık.

hadi bakalım neden attırmıştı.;)buna kemalistler bi cevap yazsında görelim

belgeler sabit ama Kadir mısıroğlunun bi sözü var:

Devrimbazlar, bizim serdettiğimiz kıymet hükümlerine ve onlarda aksini bulan mecburi bir mantığa itibar etmezler. Çünkü kendileri şartlanmış bulunduğu gibi, bizide aksine şartlanmış kabul ederler. Fakat dikkat edilirse, biz bütün eserlermizde -daha ziyade- onların makbulü olan kişileri şahid göstermekteyiz.bari medhedegeldikleri bu gibi kimselerin sözlerine itibar ederek gerçekleri kabul etseler!... ama nerdeee!….

BAK İŞTE ÖYLEEEEEEEEEE

**ambargocu** · 03-13-2009, 23:11

Alıntı:

türk_of_the_TOON Nickli Üyeden Alıntı

belgeler sabit ama Kadir mısıroğlunun bi sözü var:

Devrimbazlar, bizim serdettiğimiz kıymet hükümlerine ve onlarda aksini bulan mecburi bir mantığa itibar etmezler. Çünkü kendileri şartlanmış bulunduğu gibi, bizide aksine şartlanmış kabul ederler. Fakat dikkat edilirse, biz bütün eserlermizde -daha ziyade- onların makbulü olan kişileri şahid göstermekteyiz.bari medhedegeldikleri bu gibi kimselerin sözlerine itibar ederek gerçekleri kabul etseler!... ama nerdeee!….

BAK İŞTE ÖYLEEEEEEEEEE

tarih gelecek herbi şey ortay çıkacak.kuru kuru sallamak yok

**Ertuğrul ÖZGÜL** · 03-13-2009, 23:13

Alıntı:

ambargocu Nickli Üyeden Alıntı

tarih gelecek herbi şey ortay çıkacak.kuru kuru sallamak yok

sallayanların foyaları çıkıyor ondan böyleler zaten "SUÇLULUK PSİKOLOJİSİ"

**ambargocu** · 03-13-2009, 23:17

Alıntı:

türk_of_the_TOON Nickli Üyeden Alıntı

sallayanların foyaları çıkıyor ondan böyleler zaten "SUÇLULUK PSİKOLOJİSİ"

tamam atatürk iyide yaptı ama her yaptığıda iyi diye bi şey yok.biraz makul düşünmeli değilmi?başkalarının hakkınıda vermeli

**Ertuğrul ÖZGÜL** · 03-13-2009, 23:20

Alıntı:

ambargocu Nickli Üyeden Alıntı

tamam atatürk iyide yaptı ama her yaptığıda iyi diye bi şey yok.biraz makul düşünmeli değilmi?başkalarının hakkınıda vermeli

aynen öyle benim ters düştüğüm taraf başkalarınıda olduğu ve onunda yanlış yapabileceği insan sonuçta ama gelde anlat bide tek başına kurtarmış gibi davranıyorlar.

**ambargocu** · 03-13-2009, 23:23

Alıntı:

türk_of_the_TOON Nickli Üyeden Alıntı

aynen öyle benim ters düştüğüm taraf başkalarınıda olduğu ve onunda yanlış yapabileceği insan sonuçta ama gelde anlat bide tek başına kurtarmış gibi davranıyorlar.

evet kul bu hatası da var sevabı da var.peygamber değil ya iyi yaptıklarından mevlam razı olsun ama kötü olanına bi şey demem

**Ertuğrul ÖZGÜL** · 03-13-2009, 23:27

“Abdülhamid yönetiminin her şeye rağmen hoşgörülü olduğu”

atatürk bile kabul etmiş abdülhamidin büyüklüğünü ona uysalar bari

03-13-2009, 23:02	#1
Kullanıcı Adı Ertuğrul ÖZGÜL	Abdülhamid, Mustafa Kemal’i hapse attırmıştı! Abdülhamid, Mustafa Kemal’i hapse attırmıştı! “Abdülhamid devrinin her 24 saati bin muammayla doludur.” 1930’larda sıkı bir Abdülhamid düşmanı iken 1960’larda tam tersine koyu bir Abdülhamid hayranı olarak karşımıza çıkan yazar Nizamettin Nazif Tepedelenlioğlu’nun bu cümlesi beni çok düşündürmüştür. Her 24 saatine binbir muammayı doldurmuş bu karmaşık iktidar döneminin kıvrımları arasında saklanmış nice olay ve çehrenin gerçek yüzü, ağır ağır aydınlanmakta. Anlatacağım olay da, bizzat Mustafa Kemal tarafından en az iki defa dillendirildiği halde, Atatürk’ün resmi biyografilerinde ya geçiştirilmiş yahut da yazıldığı halde dikiz aynamıza bir türlü girememiştir. Bugün vefatının 90. yılında Sultan II. Abdülhamid’i rahmetle anarken, onun “muamma”larından birini daha büyüteç altına alıyoruz. 21 Ekim 1904’te, 24 yaşında Harp Akademisi’nden kurmay yüzbaşı olarak mezun olan Mustafa Kemal, birkaç ay kadar tayinini bekleyecekti. Bir süre sınıf arkadaşı Ali Cebesoyların Kuzguncuk’taki yalısında misafir kalmış, daha sonra yine tayin bekleyen birkaç arkadaşıyla birlikte Beyazıt-Gedikpaşa civarında bir Ermeni’nin apartman dairesini kiralamışlardı. Burada toplanıp memleket sorunlarını görüşürken, kurtuluş için Meşrutiyet yönetiminin geri getirilmesinin şart olduğu, bunun için de ordunun Saray’ı sıkıştırması gerektiği üzerinde görüş birliğine varmışlardı. Bu amaçla her biri atanacakları yerlerde birer örgüt kuracak, sonra da şubeleri birleştirip hükümet üzerinde baskı kuracaklardı. Ne var ki, Abdülhamid’in meşhur hafiye örgütünün içlerine sızacağını hesaplayamayacak kadar toydular o sırada. Toplantılar olanca hızıyla sürerken günün birinde subayken ordudan atılmış Fethi Bey adlı birisini aralarına almak gafletinde bulunurlar. Başlangıçta “örgüt” adına epeyce yararlılıkları görülen Fethi Bey, günün birinde kendilerine yeni bir arkadaşın daha katılmak istediğini bildirir. Önce sözü edilen arkadaşı görmeleri gerektiğini söylerler ve Galata Köprüsü civarında bir kahvede buluşmaya karar verirler. Ancak gelmesi beklenen yeni ‘arkadaş’, Abdülhamid’in has adamlarından Zülüflü İsmail Paşa’nın yaverinden başkası değildir ve yanında bir sürü jandarma da getirmiştir! Meğer acıyarak yanlarına aldıkları Fethi Bey, bir hafiye ve konuştukları her şeyi günü gününe Abdülhamid’e bildirmekte değil miymiş! İşte bu baskınla Mustafa Kemal, Ali Fuat ve Fethi Okyar da aralarında olmak üzere “gizli örgüt”ün bütün elemanları jandarmalar tarafından yakalanarak hapse atılır. Bundan sonrası daha da ilginçtir. Çünkü Yüzbaşı Mustafa Kemal, Abdülhamid’in yaşadığı Yıldız Sarayı’nın mabeyn dairesine götürülüp gizli örgüt kurmak, bu amaçla para toplamak, gazete çıkarmak ve toplantılar yapmaktan sorguya çekilmiştir. Kendisi hatıralarında ‘aylarca’ hapiste kaldığını söylese de, tutukluluğunun en fazla iki ay sürdüğünü biliyoruz. (Mezuniyeti 21 Ekim’de, Şam’a tayini ise 11 Ocak’tadır.) Asıl şüpheyi davet eden nokta, bir Ermeni’nin evinde kalmaları ve Jön Türklerin yasak yayınlarını takip etmeleriydi. O günlerde Ermenilerin Sultan’a bir suikast düzenleyeceklerine dair haberler alınıyordu; Saray’a, Ramazan’ın 15’inde Hırka-i Şerif’i ziyaret edecek olan Abdülhamid’e bombalı bir saldırı düzenleneceği ihbarı yapılmıştı. Padişah, Beyazıt civarından arabayla geçecekti ve onların bu güzergâhta bir ev tutmuş olmaları şüpheyi daha da artırmaktaydı. Nitekim bu ihbar, 6 ay kadar sonra, Mustafa Kemal ve arkadaşları aklanıp Şam’a gönderildikten sonra Ermeni teröristlerin elinde gerçek adresini bulacaktı (21 Temmuz 1905, Bomba Olayı). Yıldız Sarayı Mabeyn Dairesi’ndeki sorgulama sırasında bizzat Abdülhamid’in sorgu odasına kadar geldiği ve görünmeyen bir yerde Mustafa Kemal’in cevaplarını dinlediği rivayeti, ta 1931 yılında liseler için hazırlanan “Tarih” kitabından beri dillerdedir ama Atatürk’ün kendisi bize bundan hiç bahsetmemiştir. Annesi Zübeyde Hanım’ın mezarı başında Ocak 1923’te yaptığı konuşmada, şunları söylediğini biliyoruz: “Hayata ilk hatveyi [adımı] atıyordum. Fakat bu hatve hayata değil, zindana tesadüf etti. Hakikaten bir gün beni aldılar ve idare-i müstebidenin [istibdat yönetiminin] zindanına koydular. Orada aylarca kaldım. Validem bundan ancak mahpesten çıktıktan sonra haberdar olabildi. Ve derhal beni görmeye şitap etti [koştu]. İstanbul’a geldi. Fakat orada kendisiyle ancak üç beş gün görüşmek nasip oldu. Çünkü tekrar idare-i müstebidenin hafiyeleri, casusları, cellatları ikametgâhımızı sarmış ve beni alıp götürmüşlerdi. Validem ağlayarak arkadan beni takip ediyordu. Beni menfama götürecek olan vapura bindirilirken benimle görüşmekten men edilen validem gözyaşlarıyla Sirkeci rıhtımında elemler ve kederler içinde terk edilmiş bulunuyordu.” Annesinin ağlamaktan gözlerinin zayıfladığını söyleyen genç Mustafa Kemal, yine de ucuz kurtulmuş sayılırdı. Eğer Serasker Rıza Paşa araya girip de Sultan’ı, onların gençliklerine uyup bir hata işlediklerine ikna etmemiş olsaydı, rejimi değiştirmek için gizli örgüt kurmaktan tutuklanmaları ve askerlikten atılmaları işten bile değildi. Velhasıl, “yıldızın parladığı anlar”dan birindeydi. Günün birinde bugünkü İstanbul Üniversitesi merkez binasında İsmail Hakkı Paşa, Padişah’ın kararını kendisine şöyle bildirecekti: “Şimdiye kadar büyük yeteneklere sahip olduğunu gösterdin… Ama öte yandan, kendinin ve üniformanın şerefini lekelemiş durumdasın… Siyasete ve Padişah’ınıza karşı vatan hainlerinin yıkıcı propagandasına karıştın. Arkadaşlarını da aynı şeyi yapmaları için teşvik ettin. Buna rağmen Efendimiz merhamet göstermeye karar verdi. Ve seni affetti. Yalnız tayin beklediğin Edirne ve Makedonya’ya değil, Şam’a gönderileceksin.” Mustafa Kemal’in çok yıllar sonra, “Abdülhamid’in Kurtlarla Dansı” adlı kitabıma da aldığım “Abdülhamid yönetiminin her şeye rağmen hoşgörülü olduğu” yolundaki sözlerinin kaynağı bu af olayı olsa gerek. Atatürk bu sözü söylediği sırada, İzmir suikastı teşebbüsünden sonra en yakın silah arkadaşlarının idamla yargılandığını mı hatırlamıştı dersiniz? http://www.mustafaarmagan.com.tr/index.php

03-13-2009, 23:04	#2
Kullanıcı Adı ambargocu	eline sağilık.hadi bakalım neden attırmıştı.;)buna kemalistler bi cevap yazsında görelim

03-13-2009, 23:05	#3
Kullanıcı Adı llvll	Ey Sultanım efendim Ya rasulAllah, tut ellerimi Senden başka kimsem yok Ne bir dayanağım, ne de bir beklentim Yoktur benim için senden başka dayanak Sen hidayet nurusun, her mekanda her oluşta Sen yağmurun özüsün, yağmurun hası, aslı Ey yaratılanlar arasında itimat edilenlerin en hayırlısı Güvenilirlerin en hayırlısı, kastedilenlerin Sen, hiç şüphesiz, tüm mahlukatın inayet pınarısın Sen, mahlukatı doğruluğunla hidayet edensin Ey hamd makamına, makamı mahmuda, tek olarak yükselen Ey parmaklarından fışkırırcasına nehirler akan Mededi ile ordusunu kana kana suya doyuran Beni bir zulmet, bir zillet kapladığında bir korku sarar Derim ki o zaman; Ey saadatların efendisi Dayanağım, mesnedim, kurtuluş ümidim Zilletlerimden dolayı şefaatçi ol Rahmeti bol olan rahmandan Ebediyetimde dahi mazhar olamıyacağım bir nimetle ihsan buyursun bana Ebediyete kadar, bana rıza gözüyle Razı olduğu bir gözle nazar kılsın Günahlarımı hatalarımı sonsuza dek merhametiyle setreylesin Ört bas etsin, merhamet etsin, şefkat etsin Affıyla sarsın sarmalasın beni, çünkü ben yapayalnız olamam Efendim seyyidim, vesile kıldım seni Tüm insanlar arasından seçilmiş olan Muhammed Mustafa'yı Yüce cemal sahibi olan Allah'tır, onun yaratıcısı Gönderilen peygamberlerin hepsinden daha da yüce İnsanlığın hazinesi o Onunla iltica ettim, onunla sığındım Umarım ki Allah mağfiret eder beni Budur benim zannım ve itikadımda olan Ömrümün sonuna dek onu methü sena etmek, onu övmek Şen'imden, halimden, adetimden zail olmaz Dilim onu methü sena etmekten, onu övmekten asla vazgeçmeyecek Rasulu Ekreme olan sevgim Arşın ve mülkün sahibi olan Allah indinde Dayanağım, kurtuluş ümidim Üzerine olsun, sonsuza dek yok olmasın Sonsuz ve sayısız salat Selam ve tahiyelerin en yücesi Ehli beytine, medet ve sehavet ehli Cömertliğin denizi olan tüm ehli beytine Ve ashabı güzidine salat ve selam olsun.

03-13-2009, 23:27	#10
Kullanıcı Adı Ertuğrul ÖZGÜL	“Abdülhamid yönetiminin her şeye rağmen hoşgörülü olduğu” atatürk bile kabul etmiş abdülhamidin büyüklüğünü ona uysalar bari

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)