09-28-2007, 18:08 | #1 |
HZ.MEVLANA
Kendime Yediremem
Düşman saçmasapan lâflar eder, duyar can kulağım. Benim için kötü şeyler düşünür, görür can gözüm. Üzerime köpeğini salar, ısırır köpek ayağımı, çok acılar çekerim, çok acılar. Köpek değilim, onu ısıramam, ısırırım dudağımı. Büyük kişilerin sırlarına ortağım, gene de na şu kadar övünemem. Bütün ayıplar bende ama, ne yapıp yapmalı, ulaşmalı dostlara, geride kalmayı kendime yediremem. Mevlana Celaleddin Rumi Hangisiyim Ben Zin dü hezâran men-ü mâ ey ecebâ mençimenem Gûş binih arbederâ gûş menih ber dehenem Şu insanlardan hangisi ben'im? Hele sen şu kavgayı, gürültüyü dinle, ağzıma, sözüme kulak asma. Hem sen beni elden çıktı bil. Yoluma kadeh madeh koyayım da deme. Önüme ne çıkarsa tuzla buz ederim. Hem ben tıpatıp sana benzerim. Ağlarsan ağlarım, gülersen gülerim. Asıl sen vardın ortada, ben senin elinde bir ayna. Sen yeşillikte bir ağaç, ben senin gölgen. Ben senin gôlgen olduktan sonra hemen gider kendime bir dost ararım kurmak için yanında çadırımı, ararım bir taze gül fidanı. Sonra sâkinin kapısına varır, vurur testimi kırarım. Sonra oturur bardak bardak içerim ciğerimden akan kanı Mevlana Celaleddin Rumi
|
|
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
11-07-2007, 01:47 | #2 |
HZ.MEVLANA
|
|
11-07-2007, 03:08 | #3 |
HZ.MEVLANA
cok tesekkurler, Mevlana dan duymak okumak ruhu bambaska alemlerde seyahet ettiriyor.
|
|
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|