AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

[ceyhanli]

Kürt meselesi sükûnetle, siyasetle çözülebilir

Kürt meselesini çözemediğimiz için çeyrek asırda 30 bin insanımızı kaybettik, yüz milyarlarca dolar harcadık. Dahası, ülkemizin doğusunda sürekli terör ve hukuksuzluk türedi, demokratikleşme standartlarımızı yükseltmeye yönelik çabalar arka plana atıldı. İktisaden güçlenebilmek ve siyasî badirelere düşmemek için Kürt meselesine çözüm bulmak zorunda olduğumuz artık anlaşılmış görünüyor.
Asırlardır ayrım nedir bilmezken, etle tırnak olmuşken aramıza ne girdi? Kimler zayıf noktalarımızdan vuruyor? Ne menfaatler bekliyor?
Sn Alev Alatlı geçen hafta Zaman’da yayınlanan “Ben bir Kürt aydını olsaydım” başlıklı makalesinde bir dizi soru yöneltiyor ve Kürtçülük adına ortaya çıkanları düşünmeye davet ediyordu. Özetle; “Kürtlükle ilişkilendirilmeye çalışılan İndo-Avrupa dili ve Aryan kavimler uydurmasının arkasında İngilizlerin bulunduğunu, Kürtlük meselesinin o topraklara petrol bulunmasından da önce Hıristiyanlığı yaymak için sokulduğunu, 1840’larda Papaz Horatio’nun doğu vilayetlerimize misyoner aileler yerleştirdiğini, Hıristiyanlığa biat ederlerse Kürtlerin soylu ve özel bir halk olacağını yazdığını bildiriyor. Kürt milliyetçiliğinden söz etmeden önce içinin ne ile doldurulduğuna bir bakın” diyor. “Bugün döndürülen dolapların Batı’nın Kürtler üzerindeki emellerinin bir tezahürü olduğunu o zaman anlarsınız” diyordu. Bunlar meselenin “Kürt” tarafına ait. Bir de “Türk” yanı var.
Bizler de bir “Kürt meselemiz” olduğunu yıllardır kabullenmedik, üzerinde düşünüp politikalar geliştirmedik. Gerçi vaktiyle Demirel, Özal, iki yıl önce Erdoğan meseleye değinmiş olsalar da, tartışmaya açılamadı. Tek boyutlu bir PKK terörü diye gördük hep. Şimdilerde toparlanmaya ve işin çapını, bağlantılarını düşünmeye başladık.
Bendeniz Sn. Alatlı’nın ortaya attığı sorulara birkaç garnitür eklemek isterim:
Bu ayrımı aynı kıbleye yönelen Türkler ve Kürtler mi istiyor?
Kız alıp vermiş, akrabalık ötesi kader birliği etmiş halkımız mı körüklüyor?
Anadolu’nun her şehrinde, beldesinde yan yana, içi içe yaşadığımız, iş tuttuğumuz, komşuluk ettiğimiz Kürtler mi istiyor?
Araştırmalar ışığında bunlara verilecek doğru cevap “hayır!”
Öyleyse kimler istiyor olabilir? Soruyu deşebilmek için Irak’taki muhtemel bölünmeye dikkat çekmek isteriz. Güneyde Şiîler, ortada Sünnîler, kuzeyde Kürtler. İlk ikisi dinî ayrım. Kürtlük ise ırkî. Burada bir zorlama yok mu? Sünnî olduğunu bildiğimiz Barzanî’ye kim toprak, bayrak, devlet vaat etmiş olabilir?
Bölgeyi yönetmekte gözü olanlar, petrolünü sömürmek isteyenler olabilir mi?
“Büyük Orta Doğu Projesi” kılıfıyla çoğumuzu bir süre aldatabilmiş ABD olabilir mi?
Araplarla çevrili olmaktan çok rahatsız olan, tam müttefik bir komşu arayan İsrail için ne düşünürsünüz? Üstelik ilerde Dicle Fırat’a açılım vaat ediyorsa...
“Büyük Ermenistan” uzak hayâline bir basamak arayan Ermenistan için?
Ve hepsinin arkasında vaktiyle Osmanlı’ya Sevr’i dayatan bir zamanların sömürgecileri için ne düşünürsünüz?
Hepsi olabilir. O onların hesabı. Ama biz dolduruşa gelmemeliyiz.
İmralı’daki câni ve uzantısı, son seçimlerde bölge halkının “Kürtçü” adaylara değil de AK Parti’ye oy vermesiyle sonlarının geldiğini, olmak ya da olmamak noktasına vardıklarını anladılar ve son kozlarını oynuyorlar. Halkın sabrını taşırmak, ordumuzu Irak’ta kalıcı bir savaşa çekmek istiyorlar.
Ayrıca DTP’li milletvekillerini mahkum ettirerek veya doğrudan partiyi kapattırarak Kürt meselesini siyasetin dışına atmak istiyorlar. Bunu başarırlarsa “Kürtlerin sorunlarının ancak PKK varlığıyla çözülebileceği” iddiası canlı kalacak.
Bu hesabı bozmak önce siyasete, sonra devletin tüm kurumlarına ve halkın sükûnet ve sağduyusuna bağlı. Siyaseti, orada yer almak isteyen bütün aktörlere açık tutarak, bölgenin kalkınmasını sağlayarak ve terör/zorlama içermeyen düşüncelere tam bir ifade özgürlüğü sağlayarak meselenin üstesinden gelinebileceğini düşünüyoruz.

Yönetiyorum
Muhsin Abay