12-05-2007, 00:13 | #1 |
acıkLI bir a$k hikayesi
Bu olay, Marmara Üniversitesi Ingiliz Dili ve Edebiyati Bölümü ü 1993 yilinda bitiren Dilek isimli bir kizin basindan geçmis.(Böyle anlatiliyor , soyadi yok ) Dilek bir gün okuldan çikmis,durakta minibüs bekliyormus. Yalniz korkunc bir yaGmur yaGiyormus.
Kizin önüne bir araba yanasmis. Iyi giyimli, temiz yuzlu bir genç, Yanlis anlamayon n olur. Ben de yakin zamana kadar öGrenciydim. Islanmayin, gelin ben sizi uygun bi yere kadar birakayim demis. Dilek, basta biraz tereddüt etmis ama çocuGun iyi niyetine inanmis ve arabaya binmis. Yolda sohbet felan etmisler. Hoslanmislar birbirlerinden. Çocuk, lütfen izin verin sizi evinize birakayim. Bakin yaGmur da iyice hizlandi demis, Dilek kabul etmis tabii. Sohbet iyice koyulasmis. Kizin evine gelmisler, bu arada telefon deGis tokusu yapmayi da ihmal etmemisler. Dilek çok etkilenmis Çocuktan. O hafta her telefon caldiGinda yüreGi hop etmis, Ay benimki mi ariyor? diye telefona kosmus. Ama arayan olmamis malesef. Dilek yüzünü kizartip çocuGu aramaya karar vermis, Belki numarami kaybetmistir, n olucak ki ben arasam deyip kandirmis kendini. Telefonu aGlamakli bi kadin sesi açmis. MeGer teyze, bizim çocugun annesiymis ve hiçkira hiçkira, oGlunun trafik kazasinda öldüGünü soylemis. Anlattiklarindan Dilek anlamis ki, Çocuk onu biraktiktan 5 dakika sonra yapmis kazayi. Keske eve birakmasaydi. Benim bunun sorumlusu diyerek hemen kendini suçlamaya baslamis. Suçluluk duygusundan kurtulmak için teyzeden adresi almis, En azindan bassaGliGina gideyim bari diye düsünmüs. Ziyaret aGlamakli ve de yasli geçmis. Ayrilma vakti geldiGinde iyice havaya giren kiz, Bana oGlunuzdan bir hatira verir misiniz? Onu gerçekten çok sevmistim demis. Bunun üzerine anne içeriye gitmis, döndüGünde elinde çocugun kaza günüz üzerinde olan gömlek varmis. Üstelik de hala kanlar içindeymis gömlek. Dilek çok kötü olmus, gömleGin niye saklandiGi ! ve niye ona verildiGi anlamsizliGina raGmen yine de kadini kiramayip almis kanli gömleGi. Ama eve gelir gelmez ilk iii gömleGi yikayip ütülemek olmus. Bütün gece gömleGe baka baka, aGlamis. Sürekli de, Onu ben öldürdüm , onu ben öldürdüm diye tekrar ediyormus kendi kendine. Artik aGlamaktan bitap düstüGünde gömleGi yastiGinin altina koymus ve yatmis. Sabah uyandiGinda kendini daha iyi hissediyormus. Ama yastiGi kaldirdiGinda bir de görmüs ki gömlek yine kanlar içinde. Inanamamis bu duruma. Herhalde dün o kafayla iyi yikayamadim diyerek yeniden yikamis gömleGi. Ama ertesi sabah da hiç bi degisiklik yokmus gömlekte, yine kanlar içindeymis. Bunun üzerine Dilek girdiGi ruhsal çöküntün de etkisiyle bir hocaya gitmeye karar vermis. Çünkü basina gelen olayi mantiksal olarak bir türlü açikliyamiyormus. Çevresinden edindiGi bilgiyle deGerli bir insan olan Riza hocayi bulup olayi basindan sonuna anlatmis. Riza hoca uzun uzun dualar okuduktan sonra Dilek e gömleGi neyle yikadiGini sormus. Dilek de tam iki kez deterjanla yikadiGini , ilk basta gömleGin temizlendiGini fakat sabah tekrar kanlar içinde olduGunu aGlayarak anlatmis. Bunu duyan Riza hocanin gözleri faltasi gibi açilmis ve ellerini DileGin kafasina dokundurarak sorunun çözümünüz söylemis : A benim salak kizim, hiç normal deterjanla kan lekesi çikar mi? Hem renkli hem de renksiz çamasirlarinda Ariel kullanmalisin ! Nasil Gicik oldunuz deGil mi?
|
|
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
12-07-2007, 15:26 | #2 |
acıkLI bir a$k hikayesi
|
|
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|