YARIM KALAN AŞK.... - AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

12-14-2007, 22:20

Rasim bir akşam okuldan döndüğü
vakit kendi adına gelmiş bir zarf buldu. İçinde çiçekli bir kağıt
üstüne şu satırlar yazılıydı: Rasim Bey, ben sizi uzaktan uzağa
seven bir genç kızım. Çok güzel olduğumu korkmadan söyleyebilirim.
Dünyada en büyük emelim sizin tarafınızdan sevilmek ve sizin eşiniz
olmaktır. Fakat yaşlarımız çok küçük olduğu için zannederim ki
birkaç sene beklemek gerekecek. Şimdilik kendimi size
tanıtmayacağım. Mektuplarınızı ..... adresine taahhütlü olarak
gönderiniz. Benim çok mutaassıp bir beybabam vardır ki çok az sokağa
çıkmama izin verir. Bununla birlikte belki bir gün ayaküstü
görüşebiliriz. Kendimi şimdiden sevgiliniz ve nişanlınız saydığım
için sizinle görüşmeyi fena ve ayıp bir şey saymıyorum. Evde
yalnızlıktan çok canım sıkılıyor. Mektuplarınız benim için bir
teselli olacaktır...
16 yaşına gelmiş her okul çocuğu
gibi Rasim için de hayatta sevilip sevmekten daha önemli bir şey
yoktu. Bu mektubu okur okumaz yüreğine bir ateş düştü. Tanımadığı bu
kızı deli gibi sevmeye başladı. O gece
sinemaya gidecekti, vazgeçti, erkenden odasına çekilerek kendisini
seven bu genç kıza uzun bir mektup
yazdı. Mektubu posta kutusuna attığı zaman birdenbire on yaş büyümüş
gibi gurur duyuyordu. Adının Bedia olduğunu söyleyen bu genç kız, Rasim'in mektuplarına düzenli olarak
yanıt veriyor, eğer bir iki gün geciktirecek olursa kıyametleri
koparıyordu: Sizi ne kadar sevdiğini ve sizin mektuplarınızdan
başka
tesellisi olmadığını söyleyen bir zavallı kızın gözlerini yollarda
bırakmak doğru olur mu? Hem mektuplarınızı çok kısa yazıyorsunuz.
Bir rica daha: Mektuplarınızı biraz okunaklı yazıyla yazamaz
mısınız?
Genç okullu akşamları erkenden
odasına kapanıyor, sevgilisine kendini beğendirmek için saatlerce
müsveddeler yaparak, kitaplar gibi uzun mektuplar yazıyordu. Bedia
aynı zamanda meraklı bir kızdı. Bazen
şöyle sorular sorduğu da oluyordu: Evlendiğimiz zaman balayımızı
geçirmek için acaba İtalya'ya mı gidelim,
İsveç'e mi? Bu iki memleket acaba nasıldır? Halkı nasıl yaşar ne iş
görür? Oralara gitmek için hangi denizlerden hangi memleketlerden
geçilir? Ya da ;Sen Abdülhak Hamit Bey'in Esber'ini okudun mu?
Nerelerini en çok beğendiysen yaz da ben de okuyayım...
Genç okullu nişanlısına karşı
küçük düşmemek için coğrafya ve edebiyat kitapları karıştırıyor,
onun istediği bilgiyi toplamak için günlerce çırpınıyordu.
Bedia bir mektubunda ona şöyle
darıldı: izinle muhakkak görüşmeye karar vermiştim. Dün okul
dönüşünde
yolunuzu bekledim. Fakat bir genç kızın sevgilisi olduğunuzu
hatırlamamış, çok fena giyinmiştiniz. Üstünüz başınız, ayakkabınız
çamur içindeydi. Çocuk gibi arkadaşlarınızla mı boğuştunuz acaba?
Bunu görünce sizi mahçup etmekten korkarak yanınıza gelemedim.
Rasim fena halde utandı ve
üzüldü. O günden sonra olağanüstü dikkat ve özenle giyinmeye
başladı.
Bedia bir kere de onun okuldan
çıkar çıkmaz eve gitmemesinden, geceye kadar sokakta dolaşmasından
şikayet etmişti. Acaba kendisi evde onun için ağlarken o başka
kızların peşinde mi geziyordu?
Rasim dünyada Bedia'sından başka
hiçbir kızı sevemeyeceğini yeminlerle yazdı ve sokakta dolaşmaya,
tesadüf ettiği kızlara göz ucuyla bile bakmaya cesaret edemez oldu.
Bir akşam Rasim'in annesi Nedime
Hanım kocası Ahmet Bey'i matemli bir çehre ile karşıladı, ağlamaklı
bir
tavırla; Ah Bey, başımıza gelenleri sorma. Oğlumuza Bedia adında bir
kız musallat olmuş. Bugün Rasim'in odasını düzeltirken mektuplarını buldum. Evladımız elden gidiyor.
Bir çare bul, diye sızlandı
Ahmet Bey'de hiçbir meraklanma
işareti görünmüyor, tersine kıs kıs gülüyordu. Sesini alçaltarak;
Korkma Hanım, dedi,oğlana aşk mektuplarını yazan kız benim!
Oğlandaki haylazlık arttıkça artıyordu. Ne okuldaki öğretmenler, ne ben, bütün gayretimize rağmen, ona doğru dürüst
yazmayı bile öğretemiyorduk. Nihayet
düşüne düşüne bu çareyi buldum. Rasim'in kıza yazdığı mektuplar
sayesinde yeni yazıyı mutlaka öğreneceğinden ve bu sene sınıf
geçeceğinden eminim. Doğrusunu istersen, ben de eski yazıyı bir
zamanlar sana mektup yaza yaza öğrenmiştim.
REŞAT NURİ GÜNTEKİN..

''ŞEREFLE BİTİRİLMESİ GEREKEN EN AĞIR GÖREV HAYATTIR!!''

**ümitli_bekleyis** · 12-14-2007, 22:32

Çocuk için çok büyük bir hayal kırıklığı :-\ Çok yanlış bir yöntem.Teşekkürler duyguseli ;)

**suskun_prenses** · 12-14-2007, 23:34

http://www.akpartiforum.com/index.php?topic=17575.0

pişti!
konu daha önce paylaşıldığı için silinmesi üzere kitliyorum

saygılarımla

12-14-2007, 22:20	#1
Kullanıcı Adı Duygu'Seli~	YARIM KALAN AŞK.... Rasim bir akşam okuldan döndüğü vakit kendi adına gelmiş bir zarf buldu. İçinde çiçekli bir kağıt üstüne şu satırlar yazılıydı: Rasim Bey, ben sizi uzaktan uzağa seven bir genç kızım. Çok güzel olduğumu korkmadan söyleyebilirim. Dünyada en büyük emelim sizin tarafınızdan sevilmek ve sizin eşiniz olmaktır. Fakat yaşlarımız çok küçük olduğu için zannederim ki birkaç sene beklemek gerekecek. Şimdilik kendimi size tanıtmayacağım. Mektuplarınızı ..... adresine taahhütlü olarak gönderiniz. Benim çok mutaassıp bir beybabam vardır ki çok az sokağa çıkmama izin verir. Bununla birlikte belki bir gün ayaküstü görüşebiliriz. Kendimi şimdiden sevgiliniz ve nişanlınız saydığım için sizinle görüşmeyi fena ve ayıp bir şey saymıyorum. Evde yalnızlıktan çok canım sıkılıyor. Mektuplarınız benim için bir teselli olacaktır... 16 yaşına gelmiş her okul çocuğu gibi Rasim için de hayatta sevilip sevmekten daha önemli bir şey yoktu. Bu mektubu okur okumaz yüreğine bir ateş düştü. Tanımadığı bu kızı deli gibi sevmeye başladı. O gece sinemaya gidecekti, vazgeçti, erkenden odasına çekilerek kendisini seven bu genç kıza uzun bir mektup yazdı. Mektubu posta kutusuna attığı zaman birdenbire on yaş büyümüş gibi gurur duyuyordu. Adının Bedia olduğunu söyleyen bu genç kız, Rasim'in mektuplarına düzenli olarak yanıt veriyor, eğer bir iki gün geciktirecek olursa kıyametleri koparıyordu: Sizi ne kadar sevdiğini ve sizin mektuplarınızdan başka tesellisi olmadığını söyleyen bir zavallı kızın gözlerini yollarda bırakmak doğru olur mu? Hem mektuplarınızı çok kısa yazıyorsunuz. Bir rica daha: Mektuplarınızı biraz okunaklı yazıyla yazamaz mısınız? Genç okullu akşamları erkenden odasına kapanıyor, sevgilisine kendini beğendirmek için saatlerce müsveddeler yaparak, kitaplar gibi uzun mektuplar yazıyordu. Bedia aynı zamanda meraklı bir kızdı. Bazen şöyle sorular sorduğu da oluyordu: Evlendiğimiz zaman balayımızı geçirmek için acaba İtalya'ya mı gidelim, İsveç'e mi? Bu iki memleket acaba nasıldır? Halkı nasıl yaşar ne iş görür? Oralara gitmek için hangi denizlerden hangi memleketlerden geçilir? Ya da ;Sen Abdülhak Hamit Bey'in Esber'ini okudun mu? Nerelerini en çok beğendiysen yaz da ben de okuyayım... Genç okullu nişanlısına karşı küçük düşmemek için coğrafya ve edebiyat kitapları karıştırıyor, onun istediği bilgiyi toplamak için günlerce çırpınıyordu. Bedia bir mektubunda ona şöyle darıldı: izinle muhakkak görüşmeye karar vermiştim. Dün okul dönüşünde yolunuzu bekledim. Fakat bir genç kızın sevgilisi olduğunuzu hatırlamamış, çok fena giyinmiştiniz. Üstünüz başınız, ayakkabınız çamur içindeydi. Çocuk gibi arkadaşlarınızla mı boğuştunuz acaba? Bunu görünce sizi mahçup etmekten korkarak yanınıza gelemedim. Rasim fena halde utandı ve üzüldü. O günden sonra olağanüstü dikkat ve özenle giyinmeye başladı. Bedia bir kere de onun okuldan çıkar çıkmaz eve gitmemesinden, geceye kadar sokakta dolaşmasından şikayet etmişti. Acaba kendisi evde onun için ağlarken o başka kızların peşinde mi geziyordu? Rasim dünyada Bedia'sından başka hiçbir kızı sevemeyeceğini yeminlerle yazdı ve sokakta dolaşmaya, tesadüf ettiği kızlara göz ucuyla bile bakmaya cesaret edemez oldu. Bir akşam Rasim'in annesi Nedime Hanım kocası Ahmet Bey'i matemli bir çehre ile karşıladı, ağlamaklı bir tavırla; Ah Bey, başımıza gelenleri sorma. Oğlumuza Bedia adında bir kız musallat olmuş. Bugün Rasim'in odasını düzeltirken mektuplarını buldum. Evladımız elden gidiyor. Bir çare bul, diye sızlandı Ahmet Bey'de hiçbir meraklanma işareti görünmüyor, tersine kıs kıs gülüyordu. Sesini alçaltarak; Korkma Hanım, dedi,oğlana aşk mektuplarını yazan kız benim! Oğlandaki haylazlık arttıkça artıyordu. Ne okuldaki öğretmenler, ne ben, bütün gayretimize rağmen, ona doğru dürüst yazmayı bile öğretemiyorduk. Nihayet düşüne düşüne bu çareyi buldum. Rasim'in kıza yazdığı mektuplar sayesinde yeni yazıyı mutlaka öğreneceğinden ve bu sene sınıf geçeceğinden eminim. Doğrusunu istersen, ben de eski yazıyı bir zamanlar sana mektup yaza yaza öğrenmiştim. REŞAT NURİ GÜNTEKİN.. ''ŞEREFLE BİTİRİLMESİ GEREKEN EN AĞIR GÖREV HAYATTIR!!''

12-14-2007, 22:32	#2
Kullanıcı Adı ümitli_bekleyis	YARIM KALAN AŞK.... Çocuk için çok büyük bir hayal kırıklığı :-\ Çok yanlış bir yöntem.Teşekkürler duyguseli ;)

12-14-2007, 23:34	#3
Kullanıcı Adı suskun_prenses	YARIM KALAN AŞK.... http://www.akpartiforum.com/index.php?topic=17575.0 pişti! konu daha önce paylaşıldığı için silinmesi üzere kitliyorum saygılarımla

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)