yaşam bir armağan bizlere.. - AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

**selinay** · 03-04-2008, 17:19

Bazen herşey anlamsızlaşır, boğulur gibi hisseder insan kendini.
Masalar sandalyeler üzerine gelir.
Seni anlamayan, boş konuşan boş bakan insanlarla sonuçsuz cümleler paylaşmak zorunda kalırsın.
Ayrılamazsın o ortamdan ne kadar istesen de. Hayatın gerekliliğidir
bu, kurmuş olduğun düzenin getirdikleridir.
Konuşur, konuşursun aklın yüreğin başka yerlerde, başka diyarlarda. Başka zamanlarda, başka mekanlarda olmak istersin hep.
Bu umutsuz bir çabadır bilirsin ama istersin de bir taraftan.
Gözlerine bakarsın çevrendekilerin. Farklı bir ışık, farklı bir açı yakalamaya çalışırsın. Yoktur tekrar tekrar baksan da.
Belki değişir birgün diye aynı gözlere bakarsın için titreyerek.
Sokaklar kalabalıktır ama ıssız olsa keşke dersin.
Gökyüzü berraktır ama hafif yağmur istersin.
Sevgilin aramıştır aslında ama "niye daha önce aramadı ki" dersin.
Karanfil almıştır sana papatya koklamak istediğini düşünürsün.
Radyoda anılar serisinden hafif bir müzik vardır, Sezen'den bir parça olsa da dinleseydim dersin.
Arkadaşın kek yapmıştır en sevdiğinden, sütlü bir tatlı olsa da yesem dersin. Olur bazen değil mi herkese bunlar ?
Olduğunu söyleyin lütfen.
Bazen, çok sık olmasa da olduğunu söyleyin ne olur...
Olması gereken, doğrusu böyledir diye bilinen şeyler vardır ya,
kalıplaşmış düzenin insanları yapıyor hepimizi.
Ve mutluluğumuzun sınırları da başkaları tarafından çiziliyor. Mutsuzluğumuzu yaşama, gösterme hakkımız elimizden alınıyor.
İçi farklı dışı farklı bireyler haline geliyoruz.
İfade edemiyoruz duygularımızı. Bencil olmamak,
sahip olduğumuz nimetlerin değerini bilememekle suçlanıyoruz.
Aslında nasıl hissediyorsan öylesindir.
Zaman gelir bağıra çağıra şarkılar söylemek gelir içinden.
Zaman gelir ağlamaya bahane ararsın, en küçük
birşeyde gözlerin ıslanır, dudakların titrer.
Bu farklı birşeydir, tarifi gerçekten zor.
Bir derdin, sıkıntın yokken bile olabilir.

İşte ben o anlarda hep denizi olan şehirde yaşamadığıma hayıflanırım. Deniz olsaydı ah, deniz olsaydı ...
İçin kabarır, gözlerin dalar gider.
Olur değil mi herkese bu ? Olduğunu söyleyin ne olur...

Yaşam bir armağan bizlere biliyorum, hayatı ve bize verdiği herşeyi
seviyorum...

**selinay** · 03-04-2008, 17:29

Alıntı:

yalçın Nickli Üyeden Alıntı

+1 haklısın can alıcı noktası şurası olsa gerek selin hanım

Seni anlamayan, boş konuşan boş bakan insanlarla sonuçsuz cümleler paylaşmak zorunda kalırsın

bunu ke ndime bir ikaz ! olarak alıyorum yalçın :-\

**tayyipleyiz** · 03-04-2008, 17:31

Hayatı ve biribirimizi anlamak için; hayatı vereni dinlemek onu soluklamak esas olsa gerek...

03-04-2008, 17:19	#1
Kullanıcı Adı selinay	yaşam bir armağan bizlere.. Bazen herşey anlamsızlaşır, boğulur gibi hisseder insan kendini. Masalar sandalyeler üzerine gelir. Seni anlamayan, boş konuşan boş bakan insanlarla sonuçsuz cümleler paylaşmak zorunda kalırsın. Ayrılamazsın o ortamdan ne kadar istesen de. Hayatın gerekliliğidir bu, kurmuş olduğun düzenin getirdikleridir. Konuşur, konuşursun aklın yüreğin başka yerlerde, başka diyarlarda. Başka zamanlarda, başka mekanlarda olmak istersin hep. Bu umutsuz bir çabadır bilirsin ama istersin de bir taraftan. Gözlerine bakarsın çevrendekilerin. Farklı bir ışık, farklı bir açı yakalamaya çalışırsın. Yoktur tekrar tekrar baksan da. Belki değişir birgün diye aynı gözlere bakarsın için titreyerek. Sokaklar kalabalıktır ama ıssız olsa keşke dersin. Gökyüzü berraktır ama hafif yağmur istersin. Sevgilin aramıştır aslında ama "niye daha önce aramadı ki" dersin. Karanfil almıştır sana papatya koklamak istediğini düşünürsün. Radyoda anılar serisinden hafif bir müzik vardır, Sezen'den bir parça olsa da dinleseydim dersin. Arkadaşın kek yapmıştır en sevdiğinden, sütlü bir tatlı olsa da yesem dersin. Olur bazen değil mi herkese bunlar ? Olduğunu söyleyin lütfen. Bazen, çok sık olmasa da olduğunu söyleyin ne olur... Olması gereken, doğrusu böyledir diye bilinen şeyler vardır ya, kalıplaşmış düzenin insanları yapıyor hepimizi. Ve mutluluğumuzun sınırları da başkaları tarafından çiziliyor. Mutsuzluğumuzu yaşama, gösterme hakkımız elimizden alınıyor. İçi farklı dışı farklı bireyler haline geliyoruz. İfade edemiyoruz duygularımızı. Bencil olmamak, sahip olduğumuz nimetlerin değerini bilememekle suçlanıyoruz. Aslında nasıl hissediyorsan öylesindir. Zaman gelir bağıra çağıra şarkılar söylemek gelir içinden. Zaman gelir ağlamaya bahane ararsın, en küçük birşeyde gözlerin ıslanır, dudakların titrer. Bu farklı birşeydir, tarifi gerçekten zor. Bir derdin, sıkıntın yokken bile olabilir. İşte ben o anlarda hep denizi olan şehirde yaşamadığıma hayıflanırım. Deniz olsaydı ah, deniz olsaydı ... İçin kabarır, gözlerin dalar gider. Olur değil mi herkese bu ? Olduğunu söyleyin ne olur... Yaşam bir armağan bizlere biliyorum, hayatı ve bize verdiği herşeyi seviyorum...

03-04-2008, 17:31	#3
Kullanıcı Adı tayyipleyiz	yaşam bir armağan bizlere.. Hayatı ve biribirimizi anlamak için; hayatı vereni dinlemek onu soluklamak esas olsa gerek...

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)