Hazreti İbrahim (a.s) - AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

**dildade** · 05-23-2008, 01:21

1. İslâmi Kaynaklara göre İbrâhim as.’ın Üç Tevriyesi[1] :
İbrahim as. onların putlarını rezil etme maksadına ulaşmak ve Cenab-ı Allah’ın hak olan dininin zafere ulaşması için konuşmada onlara tariz

Hz.İbrâhim’in, Mısır’da bulunduğu sırada can güvenliği kaygısıyla eşini kız kardeşi olarak tanıtması Tevrat’ta olduğu gibi[2] Kur’ân dışındaki İslâmi kaynaklarda da anlatılmaktadır.

Bu hadise göre İbrâhim üç defa yalan söylemiştir: Ebu Hureyre’nin rivayet ettiği bir hadiste Hz. Peygamber şöyle buyurmuştur: "İbrâhim aleyhi's-salâtü ve's Selâm yalnız üç defa (te'vil ile başka bir manaya çevirerek) yalan söylemiştir. Bunların ikisi Aziz ve Celil olan Allah'ın zâtı ve rızası için: Birisi (putperestlere) "ben hastayım" demesi diğeri de "Belki putların şu büyüğü bu işi işlemiştir" demesi. Resulullah üçüncüsü için de şöyle demiştir: "İbrâhim günün birinde zevcesi Sâre ile birlikte azılı bir zalime uğramıştı. Kral "ey İbrâhim! yanındaki kadın neyin, kimindir?" diye sordurdu. İbrâhim (a.s) kardeşimdir" demiştir."[3]

Nakledildiğine göre Kıyamet günü insanlar, Hz.Adem’den başlayarak bütün peygamberlerden şefaat dileyecekler, fakat her peygamber diğerine gönderecek, Hz. İbrâhim de bu üç yalanı sebebiyle buna yetkili olmadığını söyleyip gelenleri Hz.Musâ’ya yollayacak, sonuçta sadece Hz. Muhammed şefaate yetkili olacaktır.[4]

--------------------------------------------------------------------------------

[1] Tevriyenin Manası: Lafzın zahirinde muhatabın anlamasına nisbetle yalancı olsa da, kişinin kendi tabiriyle kendine nisbetle sahih bir maksadı kasdetmesi ve yalancı olmamasıdır. Böyle bir durumda kişi tevriyeyi bırakıp doğrudan doğruya yalan söylese de haram değildir.; M. Surur b. Naif Zeynelabidin, Allah'a Davette Peygamberllerin Metodu I, Guraba Yayınları: s. 202.

[2] Bkz. Tekvin, 12/11,20.

[3] Buhârî, Enbiya, 8; Diyanet Vakfı İslâm Ans. c.21 s.270; Peygamberler Tarihi, M.Asım Köksal, Diyanet Vakfı Yayınları: s.162.

[4] Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi c.21/272.

05-23-2008, 01:21	#11
Kullanıcı Adı dildade	Hazreti İbrahim (a.s) 1. İslâmi Kaynaklara göre İbrâhim as.’ın Üç Tevriyesi[1] : İbrahim as. onların putlarını rezil etme maksadına ulaşmak ve Cenab-ı Allah’ın hak olan dininin zafere ulaşması için konuşmada onlara tariz Hz.İbrâhim’in, Mısır’da bulunduğu sırada can güvenliği kaygısıyla eşini kız kardeşi olarak tanıtması Tevrat’ta olduğu gibi[2] Kur’ân dışındaki İslâmi kaynaklarda da anlatılmaktadır. Bu hadise göre İbrâhim üç defa yalan söylemiştir: Ebu Hureyre’nin rivayet ettiği bir hadiste Hz. Peygamber şöyle buyurmuştur: "İbrâhim aleyhi's-salâtü ve's Selâm yalnız üç defa (te'vil ile başka bir manaya çevirerek) yalan söylemiştir. Bunların ikisi Aziz ve Celil olan Allah'ın zâtı ve rızası için: Birisi (putperestlere) "ben hastayım" demesi diğeri de "Belki putların şu büyüğü bu işi işlemiştir" demesi. Resulullah üçüncüsü için de şöyle demiştir: "İbrâhim günün birinde zevcesi Sâre ile birlikte azılı bir zalime uğramıştı. Kral "ey İbrâhim! yanındaki kadın neyin, kimindir?" diye sordurdu. İbrâhim (a.s) kardeşimdir" demiştir."[3] Nakledildiğine göre Kıyamet günü insanlar, Hz.Adem’den başlayarak bütün peygamberlerden şefaat dileyecekler, fakat her peygamber diğerine gönderecek, Hz. İbrâhim de bu üç yalanı sebebiyle buna yetkili olmadığını söyleyip gelenleri Hz.Musâ’ya yollayacak, sonuçta sadece Hz. Muhammed şefaate yetkili olacaktır.[4] -------------------------------------------------------------------------------- [1] Tevriyenin Manası: Lafzın zahirinde muhatabın anlamasına nisbetle yalancı olsa da, kişinin kendi tabiriyle kendine nisbetle sahih bir maksadı kasdetmesi ve yalancı olmamasıdır. Böyle bir durumda kişi tevriyeyi bırakıp doğrudan doğruya yalan söylese de haram değildir.; M. Surur b. Naif Zeynelabidin, Allah'a Davette Peygamberllerin Metodu I, Guraba Yayınları: s. 202. [2] Bkz. Tekvin, 12/11,20. [3] Buhârî, Enbiya, 8; Diyanet Vakfı İslâm Ans. c.21 s.270; Peygamberler Tarihi, M.Asım Köksal, Diyanet Vakfı Yayınları: s.162. [4] Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi c.21/272.

Konuyu Toplam 5 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 5 Misafir)