![]() |
#1 |
![]() Bir ailenin çok çabuk sinirlenen ve çok sabırsız olan bir oğlu varmış.
Evin babası bir gün oğluna bir torba çivi ile bir tahta vermiş. Ve eklemiş “oğlum kendini kaybedip çevrene zarar vereceğini anladığın an, sinirini yenip bu tahtaya çivi çakacaksın.” Aradan uzunca bir süre geçince baba tahtayı görmek ister. " Bak oğlum, tahta dolmuş. Başka bir tahta al ona devam et. Buna da başka bir uygulama yapalım.Kırdığın insanların gönlünü aldığında, bir çiviyi geri sök. sonra bir ara bakarız " der. Bir süre sonra oğul sevinçle babasına koşar ve ilk tahtayı gösterir. " Baba bak, gönül tahtasında çivi kalmadı. Bir sürü gönül aldım ".. Baba tahtayı inceler ve oğluna da inceletir. " Gördün mü oğlum! Çok iyi yapmışsın, gönül almışsın ve çivi kalmamış. Ama, çivilerin izleri hala duruyor. İşte gönül kırmak böyledir. Sonradan alırsın ama izlerini silemezsin ".
![]() |
|
![]() |
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
![]() |
#2 |
![]() güzelmiş :-* +
|
|
![]() |
![]() |
![]() |
#3 |
![]() Bu hikayeyi biliyordum çok anlamlı ve güzel mesajlar içeriyor.
teşekkürler + |
|
![]() |
![]() |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|