06-28-2008, 13:43 | #1 |
Bir Avuç Kurşuni Hasret /
Bir avuç kurşuni hasret.. Dünlerden savrulan Nâr ile tutuşturuyorum satırların ucunu... Hasret penceresine tünedi yine kuşlar Yokluğuna uzanıyorum boylu boyunca ey yar! Hezârpare sözlerim kanıyor dilimde Alnına katran çalınan karanfil rengi düşlerim Yokluğunun içinde boz bulanık şimdi Zaman iplik iplik sökülüyor ellerimden Sözüne hasret yürüyor saatler insafsızca Arıyorum ellerime iliştirdiğin duaları Sensiz hüzün çalıyorum aminlerime Giderken vurduğun turnaların yolunu gözlüyorum hala Kırık dökük bir kaç düş kalsa da avuçlarımda Kuşlarla savuruyorum onları gökyüzüne Hasret acımasızca kol geziyor etrafımda Elem sürmesini çekiyorum her gece yüreğime Uçurum uçurum asılısın sen hala içimde Işık ışık gülüşünün gurbetindeyim yar! Öyle derinlerdesin ki.... Okuyamıyor seni kimseler içimin rahlesinden Çığlıklarımdan sağır kalemler Çözemiyor dilimi Bendeki seni çizemiyor kağıtlara Bastığım topraklar sızım sızım küf tutmuş acılarımdan.. Bulutlar ağlaşıyor gözlerimle Göz verdiğim renkler siliniyor tek tek Sadece ama sadece hasretinin bir avuç kurşuni rengi kalıyor ellerimde..
|
|
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|