AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

[NuR-eFSaN]

Öylesine yuttum ki sesli harflerimi...!

Korkar oldum noktalar koymanın ardından yeni cümleler kumaya...

Artık yokmuşsun,artık yokmuşsun,artık yokmuşuz...

Gün batımları yokmuş oturduğumuz odanın sarı duvarılana yansıyan...

Ellerin yokmuş en beklenmedik anda ellerimle kavuşan...

Aşklar yokmuş artık birzamanlar var olduğuna inanılan...

Öylesine yuttum ki sesli harflerimi...!

İçimde kırılan bir ayna kaldı sadece...

Geceler yokmuş artık,gündüzler de...

Saatlerin kadranları kırımış,küsmüş zamana...

Kala kala bir rüya kalmış geceleri buluştuğum...

Bir zamanlar bir romantiğin sarhoş eden gitar sesini dinlediğimiz yer de silinmiş gitmiş haritalardan...

Ne çok şey kalmamış...

Öylesine yuttum ki sesli harflerimi...!

En çok da isminin içinden geçenleri...

Bir pusula ömrümde ilk kez yanlış yönü göstermiş...

Düşüp kırılmış yanlış yönü gösterdi diye...

Güney de yokmuş artık,kuzeyde...

Sabahları yaşadığımız doğu silinip gitmiş,batıysa hiç olmamış ki daha önceden zaten...

Öylesine yuttum ki sesli harflerimi..!

Kala kala sadece ve sadece o kelimeler arasına yerleştirilen birkaç küçük nokta kalmış..

Sadece üç nokta...

Virgüller de çoktan yitip gitmiş geldikleri masallar alemine...

Ne bir ünleme rastlayabilirmişiz artık bu ucunu göremediğimiz sokağın ucunda...

Nede kendini sorgulayıp duran tek bir soru işaretine...

Öylesine yuttum ki sesli harflerimi...!

Yok olmuş dakikalar,saniyeler...

Ve sen biraz da...

Aslında nekadar yanıldık,nekadar aldandık...

Biz koskoca bir yalandık...

Odanda dağınıklığımı toplayan bir gölge vardı ya hani,o da yok artık...

Dağınıklığımda yok,serzenişlerimde,boşvermişliklerimde...

Artık biz yokuz ki...

Öylesine yuttum ki sesli harflerimi...!

Ancak, bana aldırmadan geçip giden zaman kalabilirdi ardımdan...

Devam etti takvim yaprakları koparıp atılmaya...

Aylar yıllara dönüp gitti...

Artık ay yok,yıldızlarıda kaybettim ne zamandır...

iki şehir bir köprü vardı bir zamanlar...

Eskiden izlediğimiz filimler yok artık...

Belki tiyatro oyunun ta kendisi bizdik...

Sahi biz nezaman bittik...

Ne kadar zaman geçtiyse üzerinden bu gece bukadar yutuyorum sesli harflerim...

Ah'larımı yutuyorum artık...!

Avaz avaz susıyorum artık...

Sessiz sessiz çığlıklar atıyorum bu gece kendi kendime...

Bitenlere gülüp başlamak istiyenlere ağlıyorum...

Hüzünler mutlu ediyor beni mutluluklara ağlıyorum...

Her şey ters dönüyor ama ben yırtıp atıyorum bir kağıda yazdığım seni...

Yutuyorum bütün sesli harflerimi...