![]() |
#1 |
![]() sularla beraber akti gitti (rüyâsı) ömrümün
dertlerle hemhâl şimdi yüreğim hiç bu denli çıplak değildim eleme, bu denli üryan eylül'ü gözlemedeydi kalbim; dalından savrulan 3-5 yaprak güç verir belki yalnızlığıma diye sensizlik'le yoğrulurken nemli kirpiklerim yıllar aşkımıza şedde düşürür diye beklerken yollar aşkımıza gölge düşürdü sonunu bildiğim bir filme bilet kestirdim terminalinden hayatın değnekçilerin nâraları aşkımızı mezata düşürüyordu: "haydi, vuslat hayâl yolcusu kalmasın, hareket vuslata hüzün kala!" koltuğuma kurulmak seninle pazarlığa oturmaktı ben istediğin uzvumu fedâya razıyken sen kalbinin tüm kapılarına paslı kilitler vurmuştun dalında satın aldığım sadakat meyvelerine don vurdu, ıskartaya çıktı suffe'n, gözün aydın! ismini yazdığım tüm otobüs camları tuzla buz şimdi aşk'a kasten zarar vermekten aranıyorsun sen beni kuzgunlar otağında yapayalnız koyarken ben ömrüne duâdaydım biliyor musun şimdi sensizliğe alışma vaktidir ama nasıl nefesini tutamaz ki insan bitti rüyâsı ömrümün şimdi sensizliğe uyanma vaktidir ama nasıl ... bitti rüyâsı ömrümün uyumaya korkar mıymış yahu insan uyanmaya isteksiz böyle her şiir can yakar mıymış demek doğmamış çocuğa bir mektup da ben yazabilseydim "sevdiğini hayatına al, ona bir yer ver ama, onu hayatının ta kendisi yapma asla!" bana öyle bir ömür yaşatıyorsun ki artık, içim, anlık tebessümlerimi dahî yargılar olmuş.. hani bitti ya, karardı ya, soldu ya.. gülmemeliymişim gibi artık.. yiyip içmemeli hani.. sana yazardım.. seni/ilk/sana yazdım.. güldüm/n yazdım, ağladım/n yazdım.. söyle şimdi.. seni kime yazayım? sevdânın insana neler yaptırabileceğinin değil de, neler yapabileceğinin idrakindeyim bu aralar.. varlığında varlığından bîhaber olanlara, yokluğunda yokluğunun hesabı düştü bana.. ona da eyvaALLAH.. kelâma kâfiye aramaya mecâlsiz.. düş yorgunu, şiir bezgini.. zaruretten boşaltılmış mecrâ misali şimdi yüreğim.. aslında.. ben de herkes gibi hayat bilgisi'nden pekiyi ile geçmiştim.. bu telafi sınavı nerden çıktı bilemedim.. şu kalbime batırdığın hançeri çözemedim.. halbuki en kırmızısından kurdelam da vardı benim.. sıkıldığımda en saçma nedenlerle de olsa sebebi sorulmadan çıktığım tenefüsleri özledim.. şimdi de izin alsam ya hayattan..şöyle bir dağ başına.. uzak ama.. çok uzak.. tahtadan bir klübe, çit falan yok, dağlar ona korunak.. az ötesinde dalları budanmışçasına nizamlı bir söğüt ağacı.. ama budanmışçasına, budanmamış.. altına uzandığında şöyle sırtüstü, toprağı hissettirmeyecek kadar çimen olmalı.. rüzgar hafif hafif estikçe, söğütün dalları yüzünü gıdıklamalı.. ayaklar yalın ama.. gözlerini kapatabileceğin kadar bir boşvermişlik cabası.. kuş seslerini bastırmayacak kadar uzaktan, çabalanmadan duyulacak kadar yakından bir nehir geçmeli hani.. istendiğinde duyulacak kadar "var", istenmediğinde duyulmayacak kadar "yok" eskiden yoktu sen'siz hiçbir hayâlim şimdi hayal kurmaya olsun yok mecâlim ne bitmez rüyâ imis bu ? alıntı
![]() |
|
![]() |
![]() |
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
![]() |
#2 |
![]() sensizlik'le yoğrulurken nemli kirpiklerim
yıllar aşkımıza şedde düşürür diye beklerken yollar aşkımıza gölge düşürdü eskiden yoktu sen'siz hiçbir hayâlim şimdi hayal kurmaya olsun yok mecâlim ne bitmez rüyâ imis bu ? ....paylaşım için teşekkürler...+ |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#3 |
![]() Ümmü'cüm okuduğun için teşekkürler
|
|
![]() |
![]() |
![]() |
#4 |
![]() Ablacım bu güzel yazı için çok teşekkür ederim..+
Yazı bana şu güzel dizeleri hatırlattı, paylaşmak isterim Diyorum; Sefası bitti ömrümün, Şimdi dağa çıkarım, düze elveda. Düze duman çöker, düze kar yağar, Bahara elveda, yaza elveda... Bahtiyar; Derinde sızlayıp yaran, Kalbini dağlayıp üzer herzaman. Göze hüzün çöker, göze yaş dolar, Sevince elveda, düşe elveda... Şimdi özkökünden süzülen benim, Özge budaklara dizilen benim, Şimdi ne sen sensin ne de ben benim, Biz ki biz değiliz bize elveda. |
|
![]() |
![]() |
![]() |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|