AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

[Necip Fazıl]

Özellikle son 2-3 yılın gerilimi toplumdaki birtakım geleneksel anlayışları, kavrayışları, siyasi duruşları, daha da önemlisi o siyasi duruşun kalıplarını yeniden biçimlendiriyor. Laik çoğunluğun içinden laikçi azınlık olgusunun üremesi, Atatürk’e sevgisi olan geniş grup içinden Atatürk’ten daha Atatürkçü, Kemalist bir blokun ayrılıp öne çıkması ve en önemlisi de CHP referanslı siyasetin bu iki grupla iç içe girmesi yeni durumun bariz sosyo-politik tezahürleridir.

Bu grupların Ergenekon’u hem desteklemeleri, hem davayı sulandırmaları ve hatta ilk fırsat bulduklarında hukuki süreci durduracaklarını söyleyecek kadar cesaret sahibi olmaları da bir başka anlamlı tezahürdür. Neden anlamlı? Ergenekon Türkiye’nin yakın geçmişinin üzerindeki karanlık örtüdür ve altında darbe teşebbüslerinden, toplum mühendisliği projelerine, provokasyonlardan cinayetlere kadar bir dizi sarsıcı olay vardır. O örtü kalkmadan Türkiye demokratik hukuk devleti olamaz. O örtü kalkmazsa da karanlık dağılmaz.

Giderek dikkat çekici hal alan şey ise, ‘Laikçi/Kemalist-CHP sempatizanı’ kesimin; Türkiye toplumunda daha önce hiç görülmeyen veyahut da tek parti döneminin zoraki gösterilerini andıran birtakım ritüel, sembol ve hareket biçimlerini benimsemeye başlamasıdır.

Bir demokratik hakkı kullanmak için yollara dökülen veya bir cenaze töreni vesilesiyle bir araya gelen insanların dilinde, hal ve hareket tarzında bugüne kadar görmediğimiz bir şeyler var.

Eğitimli ve geleneksel elit tanımına ‘nispeten’ daha yakın, aydınlanmacı iddiasını güçlü bir şekilde yansıtan sınıfın dilinden söz ediyoruz. Mitinglerden, törenlerden yansıyan görüntülerde şekillenen yeni bir dil ve bambaşka bir üslup var. Aslında ne eğitimle, ne aydınlanmayla ve ne de çağdaşlıkla örtüşen bir üslup bu. Aksine, anti tez olarak tanımladıkları, ötekileştirdikleri, hayatın bütün ünitelerinde gettoya ittikleri sınıflarda bir zamanlar sık rastlanan davranış biçimlerini kendi bedenlerinde yeniden üretiyorlar.

Mitinglerde çaresiz bir öfkeyle veya normal zamanlarda pek de akıl etmeyecekleri sloganlarla kendilerini ifade ediyorlar. Normal zamanlarda bütünüyle karşı çıkmayacakları, hatta soruşturmasına destek verecekleri Ergenekon Davası’na karşı göğüslerini siper edebiliyorlar. Medyada da kendisini sürekli motive eden; bunun için de demokrasiyi, hukuku, Atatürk’ü, laikliği, dünyayı alabildiğine subjektif yorumlarla fikrine aracı kılan keskin bir dil büyüdükçe büyüyor.

Cenaze törenlerine yansıyan da aynı psikolojidir.

Tiyatrocuların alkışlı uğurlanması malum ama son zamanlardaki görüldüğü gibi alkışlı, sloganlı, öfkeli cenaze törenleri daha önce olmazdı. İmam cenaze namazını kıldırır, dua eder, cemaat de namaza, duaya iştirak eder, alkışlamazdı. Alkışlanırsa namaz batıl da olmaz elbette ama İhtimaldir ki imam hayatı boyunca ilk kez camide alkışlanmıştır.

Cemaat imamı niye alkışlar, onun sözlerinden bir siyasi mesaj arayıp niçin mutlu olur sorularını cevaplandırmamız lazımdır.

Yadırgamıyorum, amacım yanlışı büyütmek de değil, sadece anlamaya çalışıyorum

Bir itilmişlik, sıkıştırılmışlık duygusu olmalı. Bir tür gettolaşma refleksi. Bu refleks, cenaze merasimi gibi hiç olmazsa biraz uhrevi atmosfer teneffüs edilmesi gereken ortamda duygusal patlamaya yol açıyor. Cenaze unutuluyor ve ‘aydın’ bir imam duymak istediklerini söyleyince ‘cemaat’ ona sığınıyor. Bu, sınıfsal konumlarından dolayı geleneksel üstünlük imtiyazına da sahip olagelen bir kesimin bildiğimiz, alıştığımız davranışlarından değildir. Aksine, bu kesimde hiç görmediğimiz bir duygu patlamasıdır.

Getto duygusu, toplumun bir kesiminden bir başka kesimine geçerek beden mi değiştiriyor? Ya da büyütülecek bir şey yok böyle bir dalga Türkiye’yi siyasi gerilime bağlı olarak sadece yalayıp geçmekte midir?

Üzerinde düşünmeye değer bir sorun. Ne yadırgayalım, ne sakil resimlerden yola çıkıp bütünü kritik edelim. Sorulara cevap arayalım.

Zira, toplumun bir kesimi öfkeliyle ve duygusallaşmışsa diğer kesimleri de huzur içinde değil, demektir.

[zefyhr]

cosmos sizi korusun...