AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

[racon]

Eğitimimin ilk yıllarında ailemle yaşıyordum. Salih bir atmosfer içinde…
Annemin dualarını işitirdim. Gecenin sonuna dek uyanıktım.
Babamın uzun süren namazlarında sesini duyardım. Namazı uzadıkça şaşırırdım. Bilhassa da uykunun en tatlı olduğu soğuk kış gecelerinde…

Kendime şaşırırdım. Derdim ki: ne sabırdır her gece böyle… Tuhaf şey. Bilmezdim ki, bu müminin huzurudur ve namazın hayırlısıdır. Yataklarından Allah’a yalvarmak için kalkarlar.
Askeri eğitimimle kesilen bu merhalenin ardından büyümüştüm. Allah’a olan uzaklığımda benimle birlikte büyümüştü… İşittiğim, zaman zaman nasihatlere rağmen… mezuniyetimin ardından kendi şehrime uzak başka bir şehre tayin oldum. Fakat işimde yeni tanıştığım arkadaşlar hissettiğim gurbet acısını hafifleştirmişti. Kulaklarımdaki kuran sesi kayboldu. Annemin beni sabah namazına çağıran teşvik eden sesi kesildi. Yalnız yaşamaya başlamıştım. Daha önceleri içinde yaşadığım o aile ortamı uzakta kalmıştı…

İşteki vazifem, işlek yolların kontrolü ve şehrin çevresinin güvenliğinin temini ve gerektiğinden ihtiyacı olanlara yardım etmekti. Yepyeni bir işim vardı iyi geçiniyordum ve işimi de seviyordum. Fakat sarsıntılı bir dönem yaşıyordum. Boş vakitlerin çokluğu ve bilgimin azlığı ile şaşkınlık beni ordan oraya savuruyordu. Sıkılmaya başlamıştım bana dinimi anımsatacak kimse yoktu. Kazalar ve yaralılar iş hayatımda birdik manzaralardı. Fakat o gün diğerlerinden farklıydı.
Ben ve arkadaşım işimiz esnasında şiddetli bir ses işittik. Birde baktık ki bir otomobil karşı yoldan gelen başka bir otomobile çarpmış. Yaralılara yardım etmek için suratle olay yerine gittik. Tarif edilmez bir kazaydı. İki kişinin durumu ağırdı. Onları otomobilden çıkartıp yere yatırdık. Öbür otomobildeki kişi ölüydü. Diğer ikisine döndük. Onlarda can çekişiyordu. Arkadaşım onlara kelimei şehadeti söylettirmeye çalışıyordu. “ söyleyin la ilahe illallah” fakat onlar başladışlar şarkı söylemeye. Olay karşısında dönup kalmıştım. Dehşete düşmüştüm ilk defa böyle bir şeye sahit oluyordum ilk defa böyle bir şey görüyordum. Arkadaşım yılmadan tekrar kelime i şehadeti söylettirmeye çalışıyorlardı. Ama onlar şarkılar söylüyorlardı. Bir an şarkı sesi hafifledi ve sustular. Şarkı söyleyerek ölmüşlerdi. Bu durum karşısında donup kalmıştım. Beni çok etkilemişti. Ve bu olayın ardından namaza başladım. Uzun zaman geçmeden o ölüleri unutmuş eski halime gelmiştim. Sanki o iki ölüyü hiç görmemiş gibi… ardından 5 ay geçmişti normal seyrinde yola devam eden bir şahıs otomobili şehre giden yollar üzerindeki tünellerin birinde arzalanır. Tekerleklerden birini tamir etmek için otomobilden iner. Sağlam tekerleği indirebilmek için otomobilin arkasına geçtiğinde… hızlı bir araç arkadan gence çarpmıştı. Ben ve başka bir arkadaşım olay yerine gidip genci arabaya taşıdık. Gence bakınca dindar biri olduğu belli oluyordu. Genci taşırken bir şeyler mırıldanıyordu ama biz kulak vermedik. Otomobile bindirdiğimiz zaman güzel bir ses ile kuran okuyordu… yumuşak bir sesle. Suphanallah hiç demezsin ki bu yaralı. Kan bütün heryerini kaplamıştı.
Güzel bir sesle aheste aheste kuran okuyordu. Böyle güzel bir okuyuşu hayatımda görmemiştim. Sonra kelime-i şehadet getirtsem mi diye düşündüm ama öyle güzel kuran okuyoru ki vazgeçtim. Sonra bir an kuran sesi kesildi. Arkama baktım genç: şehadet parmağını kaldırmış şehadet getiriyordu ve o şekilde öldü. Allahın herkesi ameline göre haşrettiğini anlamıştım. Tövbe etmiştim. İbadetim yalnız Allaha olmuştu artık…