![]() |
#1 |
![]() Hz. Ebu Bekir’in “Kur'an bize yeter” dediği söyleniyor. Buna göre Hadislere gerek yok mudur?
İlgili rivayet şöyledir: “Sizden hadis nakletmenizi isteyenlere deyiniz ki: İşte Allah’ın Kitabı aramızda, onun helalini helal kılın, haramını haram görün.” (Zehebi, Tezkiretu'l- Huffaz 1/3 Evvela bu rivayet İbn Ebî Müleyke’nin yaptığı mürsel bir rivayet(Zehebi, Tezkiretu’l-huffaz,1/2-3) olduğu (yani Hz. Ebu Bekir’den doğrudan rivayet eden kişi belli olmadığı) için zayıftır. İkinci olarak, şayet gerçekten böyle bir şey söylemiş olsa bile, Hz. Ebu Bekir’in bundan maksadı hadis rivayetlerini sağlam bir şekilde araştırıp tespit etmeyi teşvik etmektir. Yoksa, haricilerin dediği gibi, “Kur’an bize yeter, sünnete ihtiyaç yok” deyip hadis rivayet yolunu kapatma değildir. Nitekim kendisi, miras konusunda nenenin payını Kur’an’da bulmayınca, Sünnette/Hz. Peygamber(a.s.m)’in hadislerinde olup olmadığını sormuş, sika bir kişi bu konuda bir hadis rivayet edince, onunla yetinmemiş, diğer sika bir kimsenin de aynı rivayeti aktarınca o hadise göre hükmetmiş ve “Allah’ın kitabı bize yeter” dememiştir(bk, a.g.e., a.y.; İbni Hacer, Nüket 1/243). Az da olsa Hz. Ebu Bekir’den rivayet edilen hadisler de vardır. Nitekim, Hz. Ömer, Hz. Osman, Hz. Ali, Abdurrahman b. Avf, Zeyd b. Sabit, Hz. Aişe, İbn Abbas, İbn Ömer, İbn Zübeyr, Enes, Cabir, Said b. Cübeyr ve daha bir çok sahabî ve tabiinden olan kimseler, Hz. Ebubekir’den hadis rivayet etmişlerdir(bk. İbn Hacer, Tehzib, 5/317). Onun hadis rivayet etmesi, sünneti ve hadis rivayetlerini dışlayan bir tavır içerisinde olmadığının açık göstergesidir. Hz. Ebû Bekir’in, bu endişesinin temel sebeplerini; - Hadislerin Kur’an ile karıştırılma tehlikesini ortadan kaldırmak, - Kur’ân-ı Kerîm’in ihmâl edilmesine mani olmak, - Uydurma rivayetlerin ortaya çıkmasını engellemek, - Müjdeli haberler sebebiyle insanların gevşemelerine neden olmamak, - Hz. Peygamber adına yalan isnad edilmesine izin vermemek, için alınan bazı tedbirler şeklinde özetlemek mümkündür. Bu nedenle, Hz. Peygamber döneminden itibaren sürekli artarak devam eden hadis rivayeti basta Hz. Ebû Bekir ve Hz. Ömer olmak üzere sahâbenin ileri gelenleri tarafından kontrol edilmiş ve bu konuda çeşitli önlemler alınmıştır. Şahit istemek, yemin teklif etmek, ravilerin hıfzını kontrol etmek, az hadis rivayet etmeye özendirmek şeklinde özetlenebilecek bazı önlemler almışlardır. Not: Sonsuz Nur isimli eserde geçen, “Sahabe-i Kiramın Sünnete İttibada Gösterdiği Hassasiyet” başlığını taşıyan şu yazıyı okumanızı tavsiye ederiz: http://www.sorularlaislamiyet.com/su..._qna&id=104587 Sorularla İslamiyet
![]() |
|
![]() |
![]() |
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
![]() |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|