AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

[siyah gül 07]

Kürt sorunu, tesettür meselesi, Türkiye'nin yaşadığı değişim dalgasının içinde hâlâ bir "korunmalı adacık" oluşturuyor.


Ve ülkede biteviye siyaset bu adacık içinden yapılıyor.


Türkiye, önündeki en önemli engelleri bu "toplumsal-siyasal sorun öbeği"ni nasıl aşacak?


AB yolunun ya da üyeliğinin bu konuda sisteme yardımcı, yol gösterici olacağını sanmak hayalcilik olur. Sorun da çözümü de içeride, iç dinamiklerde yatıyor; Türkiye'nin siyasi araçlarla merkeziyetçi, üçüncü dünyacı bir zihniyetle demokratik hesaplaşmasından geçiyor.


Fiilen kamu sahasını işgal etmekte olan kimliklerin siyasi bir çerçeve olarak dikkate alınması önerisi bazılarını hep rahatsız etti bu ülkede.

Uluslararası alanda ve ülkede yaşanan değişimin çok-kültürlü toplum modeline işaret etmesi, bu model ile çağdaş demokrasi anlayışı arasındaki paralelliği göstermesi bile yetmedi.


Zihinlerindeki sorun sürüp gitti.

Yeni ortak noktaların, değişimin ortaya çıkardığı ayrım noktalarını dikkate alarak üretileceğini görmek istemeyince, önce, değişim fikrini reddettiler.


Ardından değişimin dinamiğine işaret eden "hetorojen toplum" anlayışından, yani her toplumun farklı topluluklardan oluştuğu fikrinden çark ettiler.

En nihayet, değişimin ardında yatan toplumsal talepleri su yüzüne çıkarıyor diye siyasi kararlar ile toplumsal talepler arasındaki temsil ilişkisini ifade eden klasik demokrasiden bile taviz verdiler.

Askeri çıkışları, müdahaleleri bu yolla meşrulaştırdılar. Türkiye'nin derin bir siyasal, toplumsal ve kültürel kriz içine düşmesinin fikri mimarları oldular.

Çok kültürlü bir toplum inşası, devletin bu çok kültürlülüğü dikkate alarak yeniden yapılanması fikri bu çevrelere rahatsızlık vermeyi sürdürüyor.

Korkular, endişeler belki meşrudur.

Belli...


Dil, mezhep, dil kavgaları ve içine kapalı topluluklardan duyulan bir korku var ortada... Çok-kültürlülük anlayışına itiraz, bunu savunanlara açılan, başta 'pusu' olmak üzere her tür şark kalleşliğini içeren 'kan davası' bu yüzden...

Oysa, az buçuk bilgisi ya da siyasi sezgisi olan her insan, kimliklerin içine kapanma eğilimiyle çok-kültürlü toplumun aynı şey olmadığını bilir. Tersine; çok-kültürlülüğün içe kapanma tehlikesinin panzehiri olduğunu, aşırı cemaatleşmenin çok-kültürlü toplumla aşılabileceğini görür.

Çok-kültürlü toplumsal düzen karşılıklı kabule dayandığı oranda bireyi yeniden tanımlar ve ait olduğu dünya içinde ve o dünyaya karşı özgürleştirir, çünkü.

Doğru orantı içe kapanma ile çok-kültürlülük arasında değil; içe kapanma ile dışlanma arasındadır. Kimlikler karşılıklı oluşur. Hiçbir birey kendi kimliğine tarih dışı, toplum dışı bir hattan ve kendisi üzerine düşünerek ulaşmaz. Onu tanımlayan, tasnif eden başkalarının tavırları ve davranışlarıyla ulaşır.

Kısacası, aşırı cemaatleşme eğilimi, kimliklerin birbirini karşılıklı olarak reddettikleri bir düzenin adıdır.

Çok-kültürlü toplum ise bu kimliklerin birbirlerini karşılıklı olarak kabul ettikleri toplumun adı.

Bugün yaptıkları ise, korktuklarını, yani cemaatleşmeyi besleyerek demokrasiye, özgür zihne ulaşmamızı geciktirmekten başka bir şey değildir