AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

[Cihannur]

İbrahim Kiras



Ağaca güvenme, çürür. Cuntaya güvenme, dağılır

Ergenekon sanıklarından bazıları Silivri’deki mahkemede hem yargıçlara hem de askerlere sitem etmişler. “Arkamızda ordu olmadığı için burada tutuluyoruz” demiş biri.

Hatırlayacak olursanız, bunların ağabeylerinin de başına aynı şey gelmişti. 9 Mart cuntasından söz ediyorum. Orada da bir “sivil kanat” vardı; biliyorsunuz. Darbe plânları gerçekleşmiş olsaydı “teknokratlar hükümeti” tezgâhı içinde onlara da birer koltuk ayarlanacaktı. Mesela Uğur Mumcu’nun adı o günlerde Gençlik Bakanı olarak geçer. İlhami Soysal’ın MİT Müsteşarı olması beklenmektedir.

Listenin devamı da var: Altan Öymen Basın Yayın Genel Müdürü ve Hükümet Sözcüsü, Fakir Baykurt Milli Eğitim Bakanı, Mümtaz Soysal Dışişleri Bakanı olacaktır.

Yani 12 Martçılar bir karşı darbeyle duruma el koymasaydılar böyle “sivil” figürlerin de renk katacakları bir kabine ülke yönetimine gelecekti. Ama olmadı.

12 Mart darbesi esas olarak 9 Mart cuntasını tasfiye için gerçekleştirildi. İşin arkasında hangi uluslararası güçlerin çıkar çatışması olduğu bir tarafa, sonuç olarak bazı askerler diğer bazı askerlerce engellendi.

Ne var ki önce Ziverbey Köşkü’nde işkenceli sorgulara alınan, sonra hapishanelere doldurulan zevat hep “sivil kanat” mensupları oldu. Askerler bir şekilde kendilerini kurtarmanın yolunu buldular. En azından üst düzeydekiler...

Hatta daha önce 9 Mart içinde yer alan komutanlardan bazıları hızlı hareket ederek 12 Martçılar arasına katılmayı başarmışlardı.

Bunlar daha önce cunta hazırlıkları sırasında bakanlık taahhüdünde bulundukları kişileri kurtarmayı düşünmediler. Zaten kendilerini zor kurtarmışlardı.

Ama cuntanın plânlayıcısı olarak görülen Cemal Madanoğlu haricindeki komutanlara dokunulmadı. Diğerleri de bilahare yargılanıp beraat ettiler.

Bizzat 9 Mart cuntası içinde yer alan gazeteci Hasan Cemal, “Kimse Kızmasın Kendimi Yazdım” kitabında, konuyla ilgili bütün deliller ortada olduğu halde mahkemenin sanıklar hakkında verdiği beraat kararını bakın neye dayandırıyor:

“Örgütlenmemiz derine, yani ordunun tepelerine doğru gidiyordu. Çok fazla kurcalanırsa, işin içine Kara Kuvvetleri Komutanı Faruk Gürler, Hava Kuvvetleri Komutanı Muhsin Batur karıştırılabilecekti. Onun için bir yerde kesmek zorunda kaldılar.”

Yine de “eski Türkiye”nin halleriyle bugünkü “yeni Türkiye”nin şartlarını aynı saymamak lazım.

O yıllarda askerî cuntalar yine asker eliyle engelleniyor, ama “cuntayı engelleyen asker” de “cuntası engellenen asker”i sivillerin önüne atmıyordu. Bugün ise Ayışığı ve Sarıkız gibi adlarla anılan darbe plânları içinde yer aldıkları iddia edilen en üst düzeydeki komutanlar “sivil yargı”nın önünde hesap veriyorlar.

Artık bu ülkede cuntaların ve bir şekilde cunta yapılanmalarına karışanların işleri kolay değil. Üstelik eskisi gibi sadece “sivil kanat” için değil “askerî kanat” için de işler adamakıllı zorlaştı.

Son üç yılda yaşananlar ortada.

“Arkamızda ordu olmadığı için burada tutuluyoruz” diyenler haksızlık ediyor. Arkasında ordu var sanılanlar da çok rahat durumda değiller aslında.

Star 12.08.2010