|
![]() |
#1 |
![]() Velev ki İslâm düşmanı olsun,
Velev ki gece namazı dahi kılan bir hakiki Mümin olsun. Boşvermek lazım. Seven "Çok dindar değildi ama dine saygılıydı, İslam'ı severdi." diye düşünerek sevmektedir. Ne sakıncası olur ki bunun? Sevmeyen "Din düşmanıydı, sevmem, sevemem." diyerek sevmez. Bunun ne sakıncası var? Kimisi de "Evet din düşmanıydı, diktatördü vs. vs." diye düşünerek sever. Bunun bir sakıncası var mı? Birbirimize ve böyle şeylere alışmamız gerekiyor. Tamam, bana "Atatürk'ü sevmiyorsun, Türk olamazsın, hakiki Müslüman olamazsın." diyenler var. Varsın olsun. Ne olacak ki? Şunu da kabul edelim Atatürk'ü seven herkesi de dinsiz gören bir anlayış var. E olsun. Ne olacak ki? Ya hu olsun ya. Bişi olmaz. Rahat olmak lazım. Uç örnekleri verdim. Uç muç ama olmaması imkansız. İnsanın olduğu yerde herşey olur. Hele bu 70 milyon küsürlük genç bir nüfussa. =P Birbirimizi sevmesek de düşman olarak görmeyelim derim. Yoksa ben de sevemem herkesi. Ben de sevmem Atatürk'ü, ama seven sevsin.
![]() |
|
![]() |
![]() |
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
![]() |
Konuyu Toplam 13 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 13 Misafir) | |
|
|